Miłość w nowym Testamencie - Czym jest miłość

Praca zbiorowa PRZYJĄĆ MIŁOŚĆ I WE WSZYSTKIM MIŁOWAĆ ISBN: 978-83-60703-978-83-7505-130-8 wyd.: Wydawnictwo WAM 2008

Wybrane fragmenty WSTĘP - Józef Augustyn SJ Piotr Kasiłowski SJ Rozdział 1 - „MIŁOŚĆ” W NOWYM TESTAMENCIE Czym jest miłość Przykazanie miłości dziedzictwem Starego Testamentu Miłość Jezusa

Piotr Kasiłowski SJ

„MIŁOŚĆ” W NOWYM TESTAMENCIE

Czym jest miłość

Miłość definiujemy przez odniesienie do woli i dobra, a także do drugiej osoby: miłować znaczy chcieć dobra dla drugiego (por. KKK 1766). Miłość określa sposób bycia jako bycie „dla drugiej osoby”. Miłować oznacza uczynić bezinteresowny dar z siebie drugiemu, przez co człowiek osiąga swoją doskonałość¹. Moment darowania siebie bliźniemu jest wyrazem najwyższego stopnia komunikacji bytowej. W tym akcie otwartość bytowo-osobowa do-chodzi do szczytu. Najwyższym aktem miłości może być oddanie się Osobie Absolutu w momencie śmierci. Przez miłość następuje uzgodnienie z przedmiotem naszego kochania².

Chociaż teksty biblijne o stworzeniu nie zawierają słowa „miłoœć”, przywołują jednak tę rzeczywistość przez powtarzanie stwierdzenia, że stworzenie było dobre. Bóg chciał dobra i uczynił je. Jest to zgodne z naturą miłości, którą poznaje się przez dobro, nawet gdy nie jest ono nazwane w ten sposób. Stąd płynie istotny wniosek: nie trzeba ciągle używać słowa „miłość”, by kochać. Ktoś, kto nie jest zbyt wymowny, może przecież bardzo miłować. Bóg z miłości stworzył nas i z miłości odkupił. Chciał człowieka dla niego samego. W tej perspektywie grzech należy rozumieć jako chęć zdobycia przez człowieka siłą tego, co było prze-znaczone dla niego jako dar.

W Biblii miłość wyraża się w obrazach: Bóg miłuje jako ten, który wybiera Izraela, wyzwala go, jest jego Oblubieńcem i Pasterzem. Po wygnaniu potęguje się świadomość, że Bóg zwraca się do każdego z osobna. Tę miłość w pełni objawia dzieło zbawcze Jezusa (por. Rz 5, 8; 8, 35). W Ewangeliach synoptycznych nie używa się terminu „miłość” (agape) na oznaczenie miłości Boga³, ale objawia się ona w działaniu Syna Bożego na rzecz ludzi. Także w opowiadaniu o męce nie pojawia się termin agape. Jego treść jest jednak obecna w wyrażeniu „za wielu” (hyper pollon) i czasowniku „wydać” (paradidonai): Jezus przyszedł, by służyć i dać życie na okup za wielu. Natomiast Ewangelia św. Jana przy pomocy terminu agape definiuje bycie i działanie Boga. Inne ważne pojęcia — dikaiosyne, charis, eleos — schodzą w niej na drugi plan. Jan mówi o miłości preegzystującej, jak o Logosie. Miłość Ojca do Syna jest wzorem każdej miłości. Objawia się ona w misji Syna i Jego oddaniu (por. 1 J 3, 1. 16). Widzieć i znać tę miłość oznacza osiągnięcie zbawienia. Zwycięstwo miłości objawia się w uwielbieniu Jezusa, w śmierci, która jest powrotem do Ojca. W ten ruch zostają włączeni wierzący. Są oni przyjęci do wnętrza relacji między Ojcem i Synem, której istotą jest miłość (por. J 14, 21. 31; 17, 26; 15, 9).

¹ Por. Jan Paweł II, Przekroczyć próg nadziei, Lublin 1994, s. 150-151.

² Por. M. A. Krąpiec, Ja — człowiek, Lublin 1991, s. 407, 419-420.16

³ Termin hebrajski abab w Septuagincie przetłumaczono jako agape, rzadziej używanym w grece terminem wyrażającym ideę miłości. W Nowym Testamencie agape ma znaczenie wyłącznie religijne. Piotr Kasiłowski SJ17

opr. aw/aw