Bł. Ludwik (Alojzy) Monza

Urodził się 22 czerwca 1898 r. w ubogiej rodzinie rolniczej w Cislago, we włoskiej prowincji Varese. Wcześnie zaczął pomagać rodzicom w pracy na roli, a wieczorami się uczył. Mając lat 18, wstąpił do seminarium. 19 września 1925 r. został wyświęcony na kapłana i inkardynowany do archidiecezji mediolańskiej. Pracował w parafii Vedano Olona, gdzie zaopiekował się m.in. grupą modlitewną. Początki kapłaństwa były trudne. Reżim faszystowski oskarżył go niesłusznie o zorganizowanie napaści na miejscowy magistrat. Wtrącono go do więzienia, z którego wyszedł po czterech miesiącach. W 1929 r. przeniesiono ks. Alojzego do sanktuarium Cudownej Matki Bożej w Saronno, gdzie zajął się wychowaniem młodzieży. Uznał, że w spoganiałym świecie najlepszym sposobem głoszenia Ewangelii Chrystusa współczesnym będzie stworzenie wspólnot żyjących na wzór pierwszych chrześcijan, w których podstawową zasadą ludzkiego współżycia powinna być miłość. Ks. Monza często powtarzał swoim parafianom: «Chrześcijanie, każdy z was musi stać się artystą. Macie odmalować piękno Chrystusa nie na płótnie, ale w ludzkich duszach. Nie wypuszczajcie nigdy z rąk pędzla apostolstwa».

W 1936 r. rozpoczął posługę duszpasterską w parafii w Lecco. Zajął się biednymi, chorymi i prześladowanymi, wiedział bowiem z własnego doświadczenia, co znaczy cierpienie, a zwłaszcza niesłuszne oskarżenie. Wkrótce pozyskał serca swoich podopiecznych, którzy garnęli się do niego w przekonaniu, że znajdą pomoc i pociechę. Podczas II wojny światowej ks. Monza pomagał parafianom wysłanym na front.

Swojej działalności charytatywnej postanowił nadać ramy instytucjonalne. W r. 1937 założył świecki Instytut Małych Apostołów Miłości, by wprowadzać w społeczeństwie «ducha gorliwości pierwszych wspólnot chrześcijańskich».

Po pewnym czasie wraz ze swymi pomocnicami założył stowarzyszenie pod nazwą «Nasza Rodzina», mające na celu opiekę nad chorymi, nauczanie i wychowanie, zwłaszcza biednych dzieci. Pragnął dzięki wszechstronnemu wychowaniu przystosować je do życia w trudnych warunkach społecznych.

Obecnie mali apostołowie i apostołki miłości nadal pracują w tym stowarzyszeniu i w innych podobnych dziełach apostolskich, nie tylko we Włoszech, ale również w Sudanie, w Brazylii i Ekwadorze, w Maroku i Palestynie, a nawet w Chinach.

Ks. Alojzy Monza zmarł na atak serca 29 września 1954 r. Przekonanie o świętości ks. Alojzego rosło z biegiem lat. Głoszone przez niego zasady inspirowały wielu ludzi, którzy chcieli żyć na wzór pierwszych chrześcijan i naśladować ich gorliwość.

Dekret Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych o heroiczności cnót sługi Bożego został ogłoszony w obecności Jana Pawła II 20 grudnia 2003 r.

opr. mg/mg