Bł. Ignacy Falzon

Urodził się w Valletcie (Malta) 1 lipca 1813 r. w zamożnej rodzinie katolickiej. Jego ojciec był adwokatem, a dwaj bracia po skończeniu studiów prawniczych zostali kapłanami. W wieku 18 lat otrzymał niższe święcenia. Nigdy nie przyjął święceń kapłańskich, bo czuł się ich niegodny. 7 września 1833 r. ukończył studia uniwersyteckie na wydziale prawa kanonicznego i cywilnego, ale świadomie zrezygnował z kariery adwokata, aby całkowicie oddać się służbie najbardziej potrzebującym. Swoje życie poświęcił modlitwie, nauczaniu katechizmu i pełnieniu uczynków miłosierdzia chrześcijańskiego co do ciała i co do duszy. Szczególną czcią otaczał Najświętszy Sakrament. Wiele czasu poświęcał adoracji i medytacji. Żywił wielkie nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny i do św. Józefa. Codziennie odmawiał różaniec i zachęcał innych do tej modlitwy. Był członkiem trzeciego zakonu franciszkańskiego. Wspierał i umacniał powołania kapłańskie.

Dziełem jego życia była misja, jaką prowadził wśród żołnierzy i marynarzy angielskich, którzy stacjonowali na Malcie w okresie wojny krymskiej. Nauczył się języka angielskiego, aby móc im przekazywać orędzie ewangeliczne. Zorganizował dla nich spotkania modlitewne i lekcje katechizmu. Katolików, którzy jechali na front, przygotowywał do sakramentów świętych. Przyjaźnił się również z protestantami i niechrześcijanami. Nawrócił na wiarę katolicką setki ludzi. Dokumenty zachowane w kościele jezuitów w Valletcie poświadczają, że przygotował do chrztu ponad 650 osób. Był pionierem ruchu ekumenicznego. Wielu jego świeckich współpracowników idąc za jego radami obrało drogę kapłańską i zostało później kapelanami wojskowymi.

Umarł 1 lipca 1865 r. w opinii świętości. Był znany nie tylko na Malcie, ale również poza jej granicami. Kochali go ludzie ubodzy i nędzarze, którzy mówili o nim: «choć był bogaty, stał się biedny, aby upodobnić się do nas».

Proces beatyfikacyjny sługi Bożego rozpoczął się w 1892 r. Jan Paweł II podpisał dekret o heroiczności jego cnót 23 października 1987 r., a 24 kwietnia 2001 r. został wydany dekret Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych dotyczący cudownego uzdrowienia przypisywanego wstawiennictwu Ignacego Falzona.

opr. mg/mg