Bł. Maria Adeodata Pisani

Urodziła się 29 grudnia 1806 r. w Neapolu. Jej ojciec był maltańskim właścicielem ziemskim, a matka wywodziła się z neapolitańskiego mieszczaństwa. Na chrzcie dziewczynka otrzymała imiona Maria Teresa. Małżeństwo rodziców nie było udane i po okresie napięć i konfliktów rozpadło się. Maria Teresa zamieszkała z babką ze strony ojca baronową Pisani w Pizzofalcone pod Neapolem, a po jej śmierci oddano dziewczynkę do szkoły katolickiej z internatem. Tam przystąpiła do I komunii św. i przyjęła sakrament bierzmowania.

W latach 1820-1821 ojciec Marii Teresy, baron Benedetto Pisani Mompalao Cuzkeri brał udział w zamieszkach zbrojnych w Neapolu, za co został aresztowany i skazany na śmierć. Gdy wyrok ten zamieniono mu później na wygnanie, wyjechał na Maltę. W latach 1823-1825 Maria Teresa mieszkała z matką w Neapolu, a następnie obie przeniosły się do Rabatu na Malcie. Sługa Boża unikała życia światowego, które prowadziła jej rodzina, była bardzo pobożna i rozmodlona. Wychodziła z domu tylko na codzienną Mszę św. Pewnego dnia wysłuchała kazania o sądzie ostatecznym, które wywarło na niej ogromne wrażenie. Podczas modlitwy przed obrazem Matki Bożej Dobrej Rady zrozumiała, że jej powołaniem jest życie zakonne. Mimo sprzeciwu rodziców 16 lipca 1828 r. wstąpiła do benedyktyńskiego klasztoru św. Piotra w Mdinie i przyjęła imię zakonne Maria Adeodata.

4 marca 1830 r. zrzekła się wszystkich dóbr, które odziedziczyła po babce, a 8 marca tego samego roku złożyła uroczyste śluby zakonne. Posłusznie i z pokorą pokonywała trudności surowego życia w klasztorze. Była zakrystianką, pielęgniarką i furtianką. Wrażliwa na niesprawiedliwość społeczną, zawsze pomagała ubogim i potrzebującym, wspierała materialnie głodujących, troszcząc się jednocześnie o rozwój ich wiary i życia sakramentalnego. 30 czerwca 1847 r. podjęła obowiązki mistrzyni nowicjatu. Posługę tę pełniła przez 4 lata z oddaniem i entuzjazmem, zabiegając o solidną formację nowicjuszek. 30 czerwca 1851 r. została wybrana opatką. Szczególną wagę przykładała do wiernego przestrzegania reguł zakonnych. Promieniowała z niej radość, pokój ducha i dobroć. Była wymagająca w stosunku do samej siebie i pobłażliwa dla innych. Przez całe życie praktykowała posty i pokutę. O jej głębokiej pobożności i mistycznych przeżyciach świadczą pozostawione przez nią pisma, a zwłaszcza traktat Ogród mistyczny.

Gdy 30 czerwca 1853 r. dobiegła końca jej kadencja opatki, została asystentką generalną zakonu. Po długiej chorobie serca zmarła 25 lutego 1855 r.

Proces beatyfikacyjny rozpoczęto już w 1892 r.

24 kwietnia 2001 r. w obecności Jana Pawła II zostały promulgowane dekrety Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych dotyczące heroiczności cnót Marii Adeodaty Pisani oraz cudownego uzdrowienia przypisywanego jej wstawiennictwu.

opr. mg/mg