Bł. Maria Baourdy

26 sierpnia oddajemy cześć Jasnogórskiej Pani i wspominamy kilkoro świętych, a wśród nich bł. Marię Baourdy, bardziej znaną pod imieniem zakonnym Marii od Jezusa Ukrzyżowanego. Obecnie, gdy konflikt bliskowschodni budzi niepokój całego świata, postać beatyfikowanej Palestynki nabiera szczególnej symboliki.

Na bliskowschodnie pochodzenie bł. Marii wskazuje brzmienie jej imienia i nazwiska: Miriam von Abellin. Urodziła się 5 stycznia 1846 r. w Abellin, nieopodal Nazaretu, w okolicach starożytnej Ptolomei, jako córka Libanki oraz mieszkańca Damaszku. Wcześnie jednak utraciła oboje rodziców i już od trzeciego roku życia pozostawała pod opieką wuja. Jako dwunastoletnia dziewczynka była usilnie nakłaniana do małżeństwa, ale bezskutecznie, ponieważ zdążyła złożyć już ślub czystości. Opuściła dom rodzinny i dotarła — w poszukiwaniu pracy — aż do Marsylii, gdzie znalazła zatrudnienie jako służąca. W 1865 r. zapukała do klasztoru sióstr józefitek, ale szybko odkryto, że jest naznaczona stygmatami i przeżywa zdumiewające doświadczenia mistyczne (ekstazy, wizje, proroctwa i lewitacje), więc skierowano ją do karmelitanek w Pau. Tam przywdziała habit i już wkrótce zaczęła wywierać znaczący wpływ na otoczenie. Szczególnym rysem jej pobożności było nabożeństwo do Ducha Świętego.

Miała szczęście, że spotkała przełożonego ojców sercanów, ks. Piotra Estrate, który został jej kierownikiem duchowym, a po latach także biografem. Wcześniej jednak, bo w 1870 r., wyjechała — razem z innymi karmelitankami — do indyjskiego Mangalore, gdzie współuczestniczyła w zakładaniu nowej wspólnoty karmelitańskiej. W 1875 r. doprowadziła do powstania Karmelu w Betlejem, a także — Nazarecie. Zmarła w 1878 r., a po upływie wieku, w 1983 r. beatyfikował ją Jan Paweł II.

opr. mg/mg