Bł. Ryta od Jezusa

Urodziła się 5 marca 1848 r. w Casalmedinho koło Ribafeity w Portugalii. Pochodziła z głęboko wierzącej rodziny. Już jako dziecko przejawiała szczególne nabożeństwo do Eucharystii, Matki Bożej i św. Józefa.

Żyła w trudnych dla Kościoła czasach. W latach trzydziestych XIX w. były konfiskowane w Portugalii dobra kościelne, zamykano klasztory i nowicjaty zakonne. Wielu biskupów i kapłanów, wciągniętych w walki polityczne, zaniedbywało obowiązki duszpasterskie.

Jej rodzice starali się mimo trudnych warunków prowadzić prawdziwie chrześcijańskie życie i zachęcali do tego innych. Wychowywana w takim duchu, Ryta chciała być misjonarką młodzieży i rodzin.

Udawała się do okolicznych wiosek, by modlić się z ich mieszkańcami, uczyć ich odmawiania różańca i zachęcać do naśladowania Najświętszej Maryi Panny. Zabiegała o nawrócenie ludzi, których życie było dalekie od ideału chrześcijańskiej moralności.

Z pomocą swego spowiednika wcześnie odkryła powołanie do życia konsekrowanego. Jednakże w Portugalii istniał wówczas bezwzględny zakaz przyjmowania nowicjuszek do zakonów. Ryta prowadziła więc życie w świecie, oddając się pracy apostolskiej i umartwieniom, w nadziei, że pewnego dnia będzie mogła zostać zakonnicą.

W prowadzeniu działalności apostolskiej pomagali jej rodzice. Udzielali w swym domu gościny kobietom lekkich obyczajów, które chciały zmienić swoje życie.

Kiedy Ryta miała 29 lat, udało się jej wreszcie wstąpić do zgromadzenia sióstr miłosierdzia — jedynego, które mogło przyjmować nowicjuszki, ponieważ zajmowało się wyłącznie działalnością opiekuńczą. Jednakże Ryta bardzo szybko zdała sobie sprawę, że charyzmat zakonu nie odpowiada apostolatowi, do którego czuła się powołana — pragnęła bowiem poświęcić się opiece nad biednymi i opuszczonymi dziewczętami i ich wychowaniu. Potwierdził to również jej kierownik duchowy. Opuściła zatem zakon i zaczęła przygotowywać się do założenia własnego dzieła.

24 września 1880 r. w wieku 32 lat założyła w swej rodzinnej parafii Ribafeita kolegium dla młodzieży oraz Instytut Sióstr Jezusa, Maryi i Józefa. Mimo poważnych utrudnień ze strony państwa zgromadzenie szybko się rozwijało i prowadziło działalność apostolską również w innych diecezjach Portugalii. Najtrudniejszy dla niego był r. 1910, kiedy w nowo powstałej Republice Portugalskiej rozpoczęły się bezwzględne prześladowania Kościoła. Instytut został pozbawiony wszystkich swych dóbr, a Ryta musiała powrócić do swej rodzinnej miejscowości. Udało jej się jednak nawiązać kontakt z niektórymi siostrami i zgromadzić je w jednym domu, co uratowało życie Instytutu. Później Ryta wysyłała grupki sióstr do Brazylii, gdzie kontynuowały działalność zgromadzenia.

Bł. Ryta zmarła 6 stycznia 1913 r. w Casalmedinho. Dekret Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych o heroiczności cnót sługi Bożej został promulgowany w obecności Jana Pawła II 20 grudnia 2003 r.

opr. mg/mg