Hasło z "Leksykonu pojęć teol. i kośc." (WAM 2002)
Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak
Wydawnictwo WAM, Kraków 2002
Cztery kategorie wśród dwudziestu jeden wschodnich Kościołów katolickich, które wyrosły na gruncie tradycji aleksandryjskiej, antiocheńskiej, chaldejskiej i konstantynopolitańskiej, a) najwyższym rangą jest patriarchat, czyli Kościół całego regionu, kierowany przez patriarchę — biskupa, który posiada jurysdykcję nad wszystkimi innymi biskupami w patriarchacie, łącznie z metropolitami (CCEO 55-150). Jest sześć patriarchatów katolickich: koptyjski, melchicki, syryjski, maronicki, chaldejski i ormiański. Po swym wyborze patriarcha nie zwraca się do papieża o zatwierdzenie, lecz prosi go o łączność w Liturgii Eucharystycznej, podczas której patriarcha nie otrzymuje już paliusza, tak jak to ma miejsce w przypadku metropolity. B) Kościoły archidiecezjalne większe są kierowane przez arcybiskupa większego, który ma praktycznie wszystkie prerogatywy patriarchy, oprócz jego tytułu i należnego mu pierwszeństwa (CCEO 151-154). Są dwa takie Kościoły: Bizantyńsko-Ukraiński i Syryjsko-Malabarski. Arcybiskup większy, po wyborze, musi zwracać się do papieża o zatwierdzenie. C) Jest pięć autonomicznych (= sui iuris) Kościołów metropolitalnych: etiopski, malankarski, rumuński, Kościół ruski w Stanach Zjednoczonych oraz włosko-albański (bez metropolity). Są one autonomiczne pod względem swej administracji wewnętrznej i podlega im kilka diecezji (CCEO 155-173). D) Zwykły Kościół sui iuris; jest ich osiem: białoruski, bułgarski, grecki, Kościół Krizevci (dawna Jugosławia), słowacki, węgierski, albański i rosyjski. Zob. biskup, Kościół, Kościoły wschodnie, paliusz, papież, patriarcha.
opr. mg/mg