Śladami Biblii: Góra Oliwna, Chrześcijanie

Kolejna część słownikowego wprowadzenia do Biblii

jest częścią wzniesienia ciągnącego się w kierunku Jerycha i Betsaidy, położonego na wschód od Jerozolimy, po drugiej stronie doliny Cedronu, na wysokości 850 m n. p. m.

Znajduje się blisko Świątyni Jerozolimskiej, w odległości „drogi szabatowej”, czyli około 1 kilometra (taką odległość mógł pokonać wierzący Żyd, aby nie złamać przepisów związanych z przestrzeganiem szabatu).

W czasach Starego Testamentu znajdowało się na niej miejsce kultu Boga Jahwe (2 Sm 15,30-32), w jej pobliżu oddawano też cześć bóstwom pogańskim (1 Krl 11,7; 2 Krl 23,13). Była uważana za miejsce oczekiwanego przyjścia Mesjasza (Za 14,4).

Z Górą Oliwną związane są wydarzenia ważne w życiu Jezusa: tu spędzał noce podczas publicznej działalności w Jerozolimie (J 8,1) przychodził na modlitwę (Mt 24,3; 26,30, Łk 21,37), wygłosił mowę, w której zapowiedział koniec świata (Mk 13,3nn), stąd rozpoczął triumfalny wjazd do Jerozolimy (Łk 19,29nn; Mt 21,9) i płakał nad trwającym w grzechu Świętym Miastem (Łk 19,41).

W ogrodzie Getsemani, położonym po zachodniej stronie, modlił się przed męką, został zdradzony przez Judasza i pojmany (Mk 14,26). Stąd wreszcie wstąpił do nieba (Dz 1,12).

Chrześcijanie

po raz pierwszy określeniem tym nazwano zwolenników Chrystusa w Antiochii (Dz 11,26). Terminu tego użyli poganie wrogo nastawieni do uczniów Jezusa, a z pewną ironią użył go Agryppa II - król żydowski, panujący z woli Rzymu w północno-wschodniej części Palestyny (Dz 26,28).

Nazwa ta została utworzona zapewne w sposób analogiczny, jak terminy określające zwolenników partii politycznych, np. cezarianie, pompejanie, herodianie. Pod koniec I wieku chrześcijanie zaakceptowali to określenie i sami zaczęli siebie w ten sposób nazywać. W języku polskim termin ten pochodzi od wyrazu „chrzest”.

Inaczej rzecz się przedstawia w języku greckim, w którym po raz pierwszy go użyto i odnosi się do słowa Chrystus - co po grecku znaczy „namaszczony” i odpowiada żydowskiemu terminowi „Mesjasz”. Chrześcijanie więc to „uczniowie Mesjasza”.

opr. mg/mg

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama

reklama