Pasja wg św. Jana w Dzień modlitwy i pokuty za grzech wykorzystania

Teksty nabożeństwa na Dzień modlitwy i pokuty za grzech wykorzystania seksualnego małoletnich w Kościele

Rozważanie Pasji wg św. Jana

Aby w twarzy człowieka zranionego przez wykorzystanie seksualnie zobaczyć oblicze sprofanowanego Chrystusa, który utożsamia się z każdym człowiekiem (por. Mt 25, 40), medytacji może towarzyszyć obraz cierpiącego Jezusa, np. „Ecce Homo” Alberta Chmielowskiego – św. Brata Alberta, Oblicze z Całunu Turyńskiego lub z Chusty z Manoppello.

Cierniem ukoronowanie

/J 19, 1-6/

Wówczas Piłat wziął Jezusa i kazał Go ubiczować . A żołnierze uplótłszy koronę z cierni, włożyli Mu ją na głowę i okryli Go płaszczem purpurowym. Potem podchodzili do Niego i mówili: «Witaj, Królu Żydowski!» I policzkowali Go. A Piłat ponownie wyszedł na zewnątrz i przemówił do nich: «Oto wyprowadzam Go do was na zewnątrz , abyście poznali , że ja nie znajduję w Nim żadnej winy». Jezus więc wyszedł na zewnątrz, w koronie cierniowej i płaszczu purpurowym. Piłat rzekł do nich: «Oto Człowiek». Gdy Go ujrzeli arcykapłani i słudzy, zawołali: «Ukrzyżuj! Ukrzyżuj!» Rzekł do nich Piłat: «Weźcie Go i sami ukrzyżujcie! Ja bowiem nie znajduję w Nim winy».

Słowa ofiary wykorzystania: „Chciałbym opowiedzieć o sobie jako katoliku. Dla katolika najtrudniejsza jest umiejętność mówienia o wykorzystywaniu seksualnym. Ale kiedy już odważysz się i zaczniesz mówić, pierwszą rzeczą, o której pomyślałem, było: «Powiem wszystko Świętej Matce Kościołowi, gdzie będą mnie słuchać i szanować. Pierwszą rzeczą, którą zrobili, było potraktowanie mnie jak kłamcę, odwrócenie się ode mnie i stwierdzenie, że ja i inni jesteśmy wrogami Kościoła».^[1]

Refleksja:

Jaka jest twoja wewnętrzna reakcja na te słowa? Atakowany jako „wróg”, sprawiający kłopoty. Pogardzany. Odrzucony. Odmowa zobaczenia lub usłyszenia prawdy? Chęć pozbycia się „ich”, mówiąc „Odejdź!” [Chwila ciszy]

Zaproszenie do modlitwy:

Módlmy się razem, uznając przed naszymi zranionymi braćmi i siostrami głęboki wstyd z tego, że nikt nie widział, nikt nie słuchał, nikt nie wierzył.

Panie, przez twój Krzyż i Zmartwychwstanie, uczyń nas wolnymi. Ty jesteś Zbawicielem świata.

Jezus skazany na śmierć i ukrzyżowany

/J 19, 14-18/

Był to dzień Przygotowania Paschy, około godziny szóstej. I rzekł do Żydów: «Oto król wasz!» A oni krzyczeli: «Precz! Precz! Ukrzyżuj Go!» Piłat rzekł do nich: «Czyż króla waszego mam ukrzyżować?» Odpowiedzieli arcykapłani: «Poza Cezarem nie mamy króla». Wtedy więc wydał Go im, aby Go ukrzyżowano.

Zabrali zatem Jezusa. A On sam dźwigając krzyż wyszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota. Tam Go ukrzyżowano, a z Nim dwóch innych, z jednej i drugiej strony, pośrodku zaś Jezusa.

Słowa ofiary wykorzystania: „Fałszywe przebaczenie, wymuszone przebaczenie nie działa. Ofiarom należy wierzyć, należy je szanować, troszczyć się o nie i uzdrawiać. Trzeba naprawić to, co uczyniono ofiarom, być blisko nich, wierzyć im i towarzyszyć im. Jako lekarze duszy niektórzy stali się mordercami duszy, mordercami wiary. Co za okropna sprzeczność. Zastanawiam się, co myśli Jezus? Co myśli Maryja, gdy widzi, że to Jej pasterze zdradzają swoje małe owce?”^[2]

Refleksja:

Jaka jest twoja wewnętrzna reakcja na te słowa? Traktowanie Chrystusa? Traktowanie ofiary? Jak odpowiadasz na pytania ofiary: „Co myśli Jezus?” [Chwila ciszy]

Zaproszenie do modlitwy:

Módlmy się, uznając z głębokim smutkiem grzechy wielu zaufanych przywódców w Kościele, błędy, zbrodnie, niewymowne cierpienia zadawane w przeszłości, które nadal odbijają się na ofiarach nadużyć, rujnując ich życie. Ofiary zostały odrzucone, zganione lub uciszone. Obyśmy w dzisiejszych czasach stawali się bardziej otwarci i zaangażowani w przezwyciężanie pragnienia władzy, która pomaga utrwalić zło nadużyć.

Panie, przez twój Krzyż i Zmartwychwstanie, uczyń nas wolnymi. Ty jesteś Zbawicielem świata.

Jezus i Jego Matka

/J 19, 25-27/

A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Słowa ofiary wykorzystania: „Jezus miał swoją matkę przy sobie, gdy stanął w obliczu cierpienia i śmierci. Ale moja matka, Kościół, pozostawiła mnie samego w czasie bólu”.^[3]

Refleksja:

Jaka jest twoja wewnętrzna reakcja na te słowa?

W ostatnich chwilach wcielenia, będąc w pełni człowiekiem i cierpiąc, Jezus spogląda z krzyża na swoją Matkę i mówi: „To jest twój Syn”. Spójrz, oto jestem. Twój umiłowany Syn, którego nosiłaś w łonie, urodziłaś i pielęgnowałaś. Twoje drogocenne dziecko.

Jako wspólnota wiary możemy jako uczniowie odnieść do siebie słowa Jezusa z krzyża jako zaproszenie do zobaczenia Go w ofierze: ta cierpiąca ofiara okropnego nadużycia jest twoim dzieckiem. Ta droga osoba, która jest częścią ciebie, wiele wycierpiała. [Chwila ciszy]

Zaproszenie do modlitwy:

Módlmy się za nasze dzieci, naszych braci i siostry, którzy tak wiele wycierpieli. Zawierzamy je miłującemu sercu Maryi, która widzi i rozumie ich cierpienie. Obyśmy, jak Maryja, zdecydowali się stanąć u stóp krzyża, mocno u boku cierpiących, z oddaniem kochającej matki.

Panie, przez twój Krzyż i Zmartwychwstanie, uczyń nas wolnymi. Ty jesteś Zbawicielem świata.

Refleksja:

Posłuchaj teraz przez chwilę, jak Jezus wypowiada te same słowa, które wypowiedział do swojej Matki i umiłowanego ucznia, w tradycyjnym kontekście. Od tej chwili, umiłowani uczniowie, Kościele, jesteście dziećmi Maryi, a Maryja jest teraz Matką nas wszystkich, Ciała Chrystusa. Jezus tworzy przyszłą wspólnotę Kościoła.

Jako wspólnota zbawionych ludzi wszyscy jesteśmy „jednym” w Ciele Chrystusa. Nasze cierpienie ukryte jest w cierpieniu Chrystusa, a Jego cierpienie w naszym. Należymy do siebie i jesteśmy dani jedni drugim, aby się kochać i troszczyć o siebie nawzajem. [Chwila ciszy]

Zaproszenie do modlitwy:

Zatrzymując się nad cierpieniem niewinnych, módlmy się, abyśmy wzrastali w darach współczucia, szukając wraz z naszymi braćmi i siostrami, ofiarami, potrzebnej im sprawiedliwości i zadośćuczynienia oraz ofiarowując im naszą miłość i wierność bez wymówki i tchórzostwa.

Panie, przez twój Krzyż i Zmartwychwstanie, uczyń nas wolnymi. Ty jesteś Zbawicielem świata.

Śmierć Pana Jezusa

/J 19, 28-37/

Potem Jezus świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł : «Pragnę» . Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę pełną octu i do ust Mu podano. A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: «Wykonało się!» I skłoniwszy głowę oddał ducha. Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat - ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem - Żydzi prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani. Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda. Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kość jego nie będzie złamana. I znowu na innym miejscu mówi Pismo: Będą patrzeć na Tego, którego przebili.

Słowa ofiary wykorzystania: „W moich relacjach rodzinnych wciąż odczuwa się ból. Wciąż jest ból w kontaktach z moim rodzeństwem. Nadal noszę w sobie ból. Moi rodzice wciąż noszą w sobie ból z powodu dysfunkcji, zdrady, manipulacji… to właśnie najbardziej mnie zraniło i to noszę w sobie aż do dzisiaj. Teraz mam się dobrze, ponieważ znalazłem nadzieję i uzdrowienie, opowiadając swoją historię, dzieląc się nią z rodziną, moją żoną, moimi dziećmi, moją dalszą rodziną, moimi przyjaciółmi i ponieważ mogę to zrobić, czuję się bardziej komfortowo z samym sobą i mogę być sobą. I chcę prosić biskupów o przywództwo, wizję i odwagę”.^[4]

Refleksja:

Czy jesteśmy jako wspólnota z ofiarami, które są częścią nas? Czego pragniemy?

Jezus wiedział, że wszystko zostało ukończone, „dokonało się”, skłonił głowę i oddał ducha - Jezus wydaje ostatnie tchnienie, oddając swego Ducha wspólnocie, która przez następne pokolenia pójdzie za Nim. [Chwila ciszy]

Zaproszenie do modlitwy:

Dochodzimy do tej chwili, szukając mądrości, prawdy, uzdrowienia. Prosimy o odwagę, aby pełniej wkroczyć w nowe życie, które płynie z krwi i wody płynącej z boku Chrystusa, przebitego na krzyżu. Niech uzdrowienie, odnowienie i spełnienie, za którym tęsknimy, pomogą nam wspólnie dokonać tego dzieła.

Modlitwa końcowa

Ojcze nadziei i pocieszenia,
weź w opiekę wszystkich, którzy cierpią z powodu nadużyć.
Ześlij uzdrowienie ich ran,
pogłębij nasz szacunek dla godności każdego życia ludzkiego,
ulecz rozdarcie wszystkich ofiar nadużyć,
i odnów ducha wszystkich, którzy opłakują ten grzech.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen.^[5]

(Materiał opracowany przez Konferencję Biskupów Katolickich Anglii i Walii /Liturgy Office and the Marriage and Family Life Team of the Bishops’ Conference we współpracy z Wellsprings/)

^[1] Źródło: Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej, Świadectwa Ofiar przemawiających na szczycie w Rzymie, 21 lutego 2019 r.
^[2] Źródło: Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej, Świadectwa Ofiar przemawiających na szczycie w Rzymie, 21 lutego 2019 r.
^[3] Duchowe rany wykorzystywania seksualnego, Hans Zollner SJ, Szczyt w Rzymie luty 2019, Artykuł do pobrania: www.pbc2019.org/media/articles-and-interviews
^[4] Źródło: Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej, Świadectwa Ofiar przemawiających na szczycie w Rzymie, 21 lutego 2019 r.
^[5] Andrew Browne, Let’s be Honest’ A service of sorrow and acknowledgement of Abuse.

opr. nc/nc