Czerpać z władzy kluczy

Rozmowa z biskupem Liberą o apostołach i władzy kluczy

Z Mateuszowej Ewangelii wiemy, że na pytanie Jezusa: „Co ludzie mówią o Synu Człowieczym? Kim jest?", właściwą odpowiedź: „Ty jesteś Mesjaszem, Synem żyjącego Boga" dał tylko Piotr, za co zresztą nagrodzony został przez Chrystusa obietnicą: „Dam ci klucze Królestwa Niebieskiego i jeśli coś zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a jeśli coś rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie". Wymiar tej obietnicy dla Kościoła powszechnego nie jest tylko symboliczny...

- Obietnica Pana Jezusa, dana św. Piotrowi, posiada wymiar rzeczywisty i ponadczasowy. Piotr, jako pierwszy z dwunastu, otrzymał od Jezusa tzw. władzę kluczy, czyli związywanie i rozwiązywanie spraw na styku niebo - Kościół. Bez tej władzy, bez posługi Piotra, nie ma Kościoła. Ubi Petrus ibi Ecclesia - Gdzie Piotr, tam Kościół. Piotr jest fundamentem, widzialnym kamieniem węgielnym. Jak powiedziałem: obietnica Chrystusa dana Piotrowi ma wymiar ponadczasowy, a to oznacza, że wypełnia się ona i realizuje w każdorazowym następcy św. Piotra. W każdym z papieży był, jest i będzie obecny Piotr wraz z prerogatywami otrzymanymi od samego Jezusa.

Zachwyca mnie w tej perykopie ewangelicznej określenie, jakie na posługę papieża stosowała św. Katarzyna ze Sieny. Mówiła ona o papieżu: „Słodki Jezus żyjący na ziemi". W tym stwierdzeniu zawiera się głęboka wiara w to, że w Piotrze, żyjącym w osobie papieża, jest obecny sam Jezus. Świadomość tej prawdy pobudza nas do nieustannej wdzięczności za to, że z woli samego Zbawiciela wspólnota Kościoła posiada przewodnika w osobie każdego Ojca Świętego, w którym obecny jest Piotr, a przez to obecny jest sam Jezus Chrystus.

Wyznanie Piotra nasuwa też pewną refleksję: kim dla nas, żyjących dziś, jest tak naprawdę Chrystus?

- Każdy z nas na to fundamentalne pytanie odpowiedzieć musi sam. Bez tej naszej odpowiedzi życie chrześcijańskie nie ma sensu. Oczywiście nie wystarczy odpowiedzieć tylko jeden raz. Praktycznie każdego dnia muszę odpowiadać: „Kim jest dla mnie naprawdę Chrystus?".

Nie mogę kierować się tym, co inni mówią, myślą czy piszą o Jezusie. Liczy się moja osobista odpowiedź. Wiąże się z tym konieczność stałego wybierania Jezusa, jako najważniejszej wartości mojego życia. Moje wybory, pragnienia, decyzje muszą uwzględniać ten wybór podstawowy. Nie mogę się z tym wyborem rozmijać, bądź mu zaprzeczać. Jezus, jako Chrystus, czyli Mesjasz, jest jedyną drogą wiodącą do Ojca. Nie ma innej możliwości, by osiągnąć zbawienie.

Jak możemy uczestniczyć w Piotrowej władzy kluczy, która jest władzą otwierania bądź zamykania drogi wiodącej do Królestwa Niebieskiego?

-Św. Piotr jako jedyny z łudził jako jedyny z apostołów otrzymał władzę kluczy, czyli władzę otwierania bądź zamykania drogi wiodącej do Królestwa Niebieskiego. A zatem my możemy mieć w pewnym sensie udział w tej władzy, jeśli będziemy odczytywać w Kościele zbawczą obecność Boga.

Korzystanie z duchowego skarbca, jakim dysponuje Kościół, stwarza szansę dla każdego wierzącego, by cieszyć się oglądaniem Boga twarzą w twarz w niebie. Tymi skarbami są wszystkie sakramenty święte, zwłaszcza Eucharystia, głoszone Słowo Boże i nauczanie Kościoła, a przede wszystkim kolejnych papieży. Można powiedzieć, że św. Piotr, jako patron Kościoła powszechnego, czuwa wciąż nad wierzącymi i wspiera ich w codziennym trudzie zdobywania Królestwa Niebieskiego, oddając zatem cześć św. Piotrowi, Księciu Apostołów, warto też powierzać się jego opiece i przyzywać jego pomocy.

Czerpać z władzy kluczy

Bp Piotr Libera, urodził się w 1951 roku w Katowicach, gdzie 25 lat później przyjął święcenia kapłańskie. Po odbyciu studiów w Wyższym Seminarium Duchownym kontynuował naukę w Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim w Rzymie, zdobywając tam stopień doktora literatury klasycznej i starochrześcijańskiej. W latach 1989-1996 pracował w Nuncjaturze Apostolskiej w Warszawie jako sekretarz nuncjusza. W 1996 r. Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym katowickim. W 1998 r. został wybrany przez biskupów na sekretarza generalnego Konferencji Episkopatu Polski. Po upływie 5 lat biskupi powierzyli mu tę funkcję na kolejną kadencję. Jest członkiem Kościelnej Komisji Konkordatowej, Komisji Wspólnej Przedstawicieli Rządu RP i Konferencji Episkopatu Polski 2 maja 2007 roku ogłoszono decyzję Benedykta XVI o mianowaniu bp. Libery nowym biskupem płockim. Kanoniczne przejęcie diecezji płockiej oraz uroczysty ingres biskupa Libery do katedry Wniebowzięcia NMP odbyły się 31 maja.

opr. mg/mg

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama