Słowo Boże źródłem odnowy Kościoła

Z okazji 40. rocznicy ogłoszenia soborowej Konstytucji dogmatycznej o Objawieniu Bożym «Dei verbum» Papieska Rada ds. Popierania Jedności Chrześcijan oraz Katolicka Federacja Biblijna zorganizowały w Rzymie w dniach 14-18 września międzynarodowy kongres na temat: «Pismo Święte w życiu Kościoła». W obradach uczestniczyli przedstawiciele krajowych Konferencji Episkopatów, członkowie ruchów i stowarzyszeń, odpowiedzialni za apostolat biblijny oraz zaproszeni specjaliści, w sumie ponad 400 osób z ok. 100 krajów świata. Głównymi prelegentami byli kard. Walter Kasper, kard. Carlo Maria Martini i abp John Onaiyekan. W trakcie kongresu odbyło się 18 dyskusji panelowych poświęconych zagadnieniom związanym z duszpasterstwem biblijnym, a dotyczących takich problemów, jak: egzegeza, liturgia, katecheza, ekumenizm, religijne relacje z judaizmem, wyzwania nowych ruchów religijnych, fundamentalizm, wartości religijne w zsekularyzowanym społeczeństwie, sprawiedliwość i pokój w zglobalizowanym świecie. 16 września uczestnicy kongresu spotkali się w Castel Gandolfo z Ojcem Świętym. W przemówieniu Benedykt XVI przypomniał, że jako młody teolog był świadkiem powstawania Konstytucji «Dei verbum», oraz zwrócił uwagę na fakt, że Kościół jest w tym dokumencie przedstawiony jako «wspólnota, która słucha słowa Bożego i je głosi».

Księża Kardynałowie, czcigodni Bracia w biskupstwie i kapłaństwie, drodzy Bracia i Siostry!

Serdecznie pozdrawiam wszystkich was, którzy uczestniczycie w kongresie na temat: «Pismo Święte w życiu Kościoła», zorganizowanym z inicjatywy Katolickiej Federacji Biblijnej i Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, aby upamiętnić 40. rocznicę promulgowania Konstytucji dogmatycznej o Objawieniu Bożym Dei verbum. Wyrażam uznanie dla tej inicjatywy, która dotyczy jednego z najważniejszych dokumentów Soboru Watykańskiego II.

Pozdrawiam księży kardynałów i biskupów, którzy są głównymi świadkami słowa Bożego, teologów, którzy je badają, wyjaśniają i przekładają na współczesny język, duszpasterzy, którzy poszukują w nim właściwych rozwiązań problemów naszych czasów. Z całego serca dziękuję tym wszystkim, którzy zajmują się tłumaczeniem i rozpowszechnianiem Biblii, dostarczając narzędzi, służących wyjaśnianiu, nauczaniu i interpretowaniu jej przesłania. Pod tym względem szczególne podziękowania należą się Katolickiej Federacji Biblijnej za działalność, za rozwijanie duszpasterstwa biblijnego, za wierne stosowanie się do wskazań Magisterium oraz za ducha otwartości na współpracę ekumeniczną w dziedzinie biblistyki. Wielką radość sprawia mi obecność na kongresie bratnich delegatów Kościołów i Wspólnot kościelnych Wschodu i Zachodu. Serdecznie i z uszanowaniem pozdrawiam przedstawicieli wielkich religii świata.

Konstytucja o Objawieniu Bożym

Konstytucję dogmatyczną Dei verbum — której powstawanie widziałem z bliska, ponieważ jako młody teolog bezpośrednio uczestniczyłem w żywych dyskusjach, które towarzyszyły jej opracowaniu — rozpoczyna zdanie o głębokim znaczeniu: «Dei Verbum religiose audiens et fidenter proclamans, Sacrosancta Synodus... — Sobór Święty ze czcią słuchając słowa Bożego i ufnie je głosząc». Tymi słowami Sobór wskazuje cechę wyróżniającą Kościół: jest on wspólnotą, która słucha słowa Bożego i je głosi. Kościół nie żyje samym sobą, lecz Ewangelią, z której zawsze i wciąż na nowo czerpie wskazania na dalszą drogę. Tylko ten, kto przede wszystkim słucha słowa Bożego, może stać się później jego głosicielem — te słowa powinien wziąć sobie do serca i odnieść do siebie każdy chrześcijanin. Nie ma on bowiem nauczać swej własnej mądrości, lecz mądrości Bożej, która światu często wydaje się głupstwem (por. 1 Kor 1, 23).

Kościół dobrze wie, że Chrystus żyje w Piśmie Świętym. Właśnie dlatego — jak podkreśla Konstytucja — Boże Pisma zawsze otaczał czcią podobną tej, jaką otaczał samo Ciało Pańskie (por. Dei verbum, 21). Dlatego też św. Hieronim, cytowany w tym dokumencie soborowym, słusznie twierdził, że nieznajomość Pisma Świętego jest nieznajomością Chrystusa (por. tamże, 25).

Czytać i rozważać Pismo Święte

Kościół i słowo Boże są ze sobą nierozłącznie związane. Kościół żyje słowem Bożym i słowo Boże rozbrzmiewa w Kościele, w jego nauczaniu i w całym jego życiu (por. tamże, 8). Dlatego apostoł Piotr przypomina nam, że «żadne proroctwo Pisma nie jest do prywatnego wyjaśniania. Nie z woli bowiem ludzkiej zostało kiedyś przyniesione proroctwo, ale kierowani Duchem Świętym mówili od Boga święci ludzie» (2 P 1, 20-21).

Jesteśmy wdzięczni Bogu za to, że w ostatnich latach, również dzięki bodźcowi, jakim była Konstytucja dogmatyczna Dei verbum, bardziej została doceniona podstawowa wartość słowa Bożego. Zrodziło to odnowę życia Kościoła, przede wszystkim w kaznodziejstwie, katechezie, teologii, duchowości i działalności ekumenicznej. Kościół musi nieustannie odnawiać się i odmładzać, a słowo Boże, które nigdy się nie starzeje ani się nie wyczerpuje, jest najlepszym środkiem służącym tej odnowie. To bowiem słowo Boże za pośrednictwem Ducha Świętego prowadzi nas wciąż na nowo do całej prawdy (por. J 16, 13).

W tym kontekście chciałbym przede wszystkim przypomnieć i polecić prastarą tradycję Lectio divina: częste czytanie Pisma Świętego połączone z modlitwą staje się wewnętrzną rozmową, kiedy to czytając, słuchamy Boga, który przemawia, a modląc się, odpowiadamy Mu ufnym otwarciem swych serc (por. Dei verbum, 25). Praktyka ta, jeśli będzie się ją skutecznie propagować, przyniesie w Kościele — jestem o tym przekonany — nową duchową wiosnę. Jako stały element duszpasterstwa biblijnego Lectio divina winna być zatem coraz bardziej propagowana, również przy użyciu nowych metod, starannie dobranych i dostosowanych do naszych czasów. Nigdy nie można zapominać, że słowo Boże jest lampą dla naszych stóp i światłem na naszej ścieżce (por. Ps 119 [118], 105).

Prosząc Boga o błogosławieństwo dla waszej pracy, waszych inicjatyw i dla kongresu, w którym uczestniczycie, zapewniam, że kieruję się tym samym pragnieniem, które wami powoduje: by słowo Pana rozszerzało się (por. 2 Tes 3, 1) aż po krańce ziemi, ażeby dzięki głoszeniu zbawienia wszyscy ludzie słuchając wierzyli, wierząc ufali, ufając zaś, miłowali (por. Dei verbum, 1). Dziękuję serdecznie.

opr. mg/mg