Przemówienie pożegnalne na lotnisku w Kotonu - Podróż Apostolska Benedykta XVI do Beninu 18-20.11.2011
Po południu odbyła się ceremonia pożegnalna na lotnisku, podczas której przemówienia wygłosili prezydent Beninu i Papież.
Panie prezydencie, eminencje i ekscelencje, obecni tu przedstawiciele władz i drodzy przyjaciele!
Moja podróż apostolska na ziemię afrykańską dobiega końca. Jestem wdzięczny Bogu za tych kilka dni spędzonych wśród was w serdecznej radości. Dziękuję panu, panie prezydencie, za uprzejme słowa i za różnego typu wysiłki podejmowane z myślą o uprzyjemnieniu mi pobytu. Dziękuję także różnym władzom tego kraju i wszystkim wolontariuszom, którzy wielkodusznie przyczynili się do pomyślnego przebiegu tych dni. Nie zapominam o wszystkich mieszkańcach Beninu, którzy przyjęli mnie gorąco i entuzjastycznie. Wyrażam wdzięczność także członkom Kościoła katolickiego, przewodniczącym różnych krajowych i regionalnych konferencji episkopatu, którzy tu przybyli, i oczywiście, w sposób szczególny, biskupom Beninu.
Pragnąłem ponownie odwiedzić kontynent afrykański, który otaczam szczególnym uznaniem i miłością, jestem bowiem głęboko przekonany, że jest to ziemia nadziei. Już kilkakrotnie zresztą o tym mówiłem. Są tu prawdziwe wartości, które mogą być dla świata pouczające, a potrzebują jedynie rozwinąć się z Bożą pomocą i z determinacją Afrykanów. Może być w tym bardzo pomocna posynodalna adhortacja apostolska Africae munus, wskazuje ona bowiem perspektywy duszpasterskie, i zrodzą się z tego ciekawe inicjatywy. Powierzam ją ogółowi wiernych afrykańskich, którzy uważnie ją przestudiują i przełożą na konkretne działania w swym życiu codziennym. Kard. Gantin — ten wybitny Benińczyk, którego wielkość znalazła takie uznanie, że to lotnisko nosi jego imię — uczestniczył wraz ze mną w wielu synodach i potrafił wnieść w nie istotny i cenny wkład. Niech wam towarzyszy we wprowadzaniu w życie tego dokumentu!
Podczas tej wizyty mogłem spotkać się z różnymi środowiskami społeczeństwa benińskiego i członkami Kościoła. Te liczne spotkania, o tak różnorodnym charakterze, świadczą o tym, że jest możliwe zgodne współistnienie w kraju oraz między Kościołem a państwem. Dobra wola i wzajemny szacunek nie tylko wspomagają dialog, ale mają zasadnicze znaczenie dla budowania jedności między osobami, grupami etnicznymi i ludami. Słowo «braterstwo» jest zresztą pierwszym z trzech słów tworzących waszą dewizę krajową. Życie razem jako bracia, mimo uzasadnionych różnic, nie jest utopią. Dlaczego kraj afrykański nie miałby wskazać reszcie świata drogi, jaką należy pójść, aby żyć prawdziwie po bratersku w sprawiedliwości, na fundamencie wielkości rodziny i pracy? Oby Afrykanie mogli żyć pojednani w pokoju i sprawiedliwości! Oto życzenie, jakie wam składam z ufnością i nadzieją, zanim opuszczę Benin i kontynent afrykański.
Panie prezydencie, jeszcze raz wyrażam panu szczere podziękowanie, którym obejmuję wszystkich pana współobywateli, biskupów benińskich i wszystkich wiernych tego kraju. Pragnę także zachęcić cały kontynent, aby coraz bardziej był solą ziemi i światłem świata. Niech za wstawiennictwem Matki Bożej Afrykańskiej Bóg błogosławi wam wszystkim!
w języku fon:
Niech Bóg błogosławi Benin!
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (1/2012) and Polish Bishops Conference