Dziełu ewangelizacji winna towarzyszyć światowa kampania modlitwy

W Sali Klementyńskiej Ojciec Święty udzielił audiencji krajowym dyrektorom Papieskich Dzieł Misyjnych ze wszystkich kontynentów. Przybyli oni do Rzymu na doroczne zgromadzenie Rady Najwyższej Papieskich Dzieł Misyjnych, to jest Dzieła Rozkrzewiania Wiary, Dzieła św. Piotra Apostoła, Dzieła Dziecięctwa Misyjnego i Papieskiej Unii Misyjnej Kleru. W audiencji wzięli udział także kard. Fernando Filoni, prefekt Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów i przewodniczący Najwyższego Komitetu Papieskich Dzieł Misyjnych, oraz sekretarze tej Kongregacji — salezjanin abp Savio Hon Tai-Fai i abp Piergiuseppe Vacchelli. Do przybyłych Papież wygłosił następujące przemówienie:

Księże kardynale, czcigodni bracia w biskupstwie i w kapłaństwie, drodzy bracia i siostry!

Serdecznie witam was wszystkich, zaczynając od kard. Fernanda Filoniego, prefekta Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów, któremu dziękuję za uprzejme słowa oraz za informacje na temat działalności Papieskich Dzieł Misyjnych. Wyrazy wdzięczności kieruję także do sekretarza — abpa Savia Hona Tai-Fai, do drugiego sekretarza abpa Piergiuseppe Vacchellego, przewodniczącego Papieskich Dzieł Misyjnych, do dyrektorów krajowych oraz wszystkich współpracowników, jak również do osób pełniących wielkoduszną służbę w tej dykasterii. W tej chwili moja myśl, podobnie jak i was wszystkich kieruje się ku zmarłemu nagle o. Massimowi Cenciemu, podsekretarzowi. Niech Pan wynagrodzi mu za całą pracę, w misji i służbie Stolicy Apostolskiej.

Dzisiejsze spotkanie odbywa się w kontekście dorocznego zgromadzenia Rady Najwyższej Papieskich Dzieł Misyjnych, której powierzona jest współpraca w misji wszystkich Kościołów świata.

Ewangelizacja jest zawsze pilna, a w obecnych czasach Kościół jest ponaglany do jeszcze szybszego wychodzenia na drogi świata, aby prowadzić każdego człowieka do poznania Chrystusa. Tylko w Prawdzie bowiem, którą jest sam Chrystus, ludzkość może odkryć sens życia, znaleźć zbawienie i wzrastać w sprawiedliwości i pokoju. Każdy człowiek i każdy naród mają prawo poznać ewangelię prawdy. W tej perspektywie szczególnego znaczenia nabiera wasze zaangażowanie w obchody bliskiego już Roku Wiary, aby wzmóc wysiłki wkładane w szerzenie królestwa Bożego i znajomości wiary chrześcijańskiej. Wymaga to od osób, które już spotkały Jezusa Chrystusa, «autentycznego i nowego nawrócenia się do Pana, jedynego Zbawiciela świata» (List ap. Porta fidei, 6). Wspólnoty chrześcijańskie bowiem «potrzebują wsłuchać się na nowo w głos Oblubieńca, który wzywa je do nawrócenia, zachęca do śmiałego podejmowania rzeczy nowych i do zaangażowania w wielkie dzieło 'nowej ewangelizacji'» (Jan Paweł II, Posynod. adhort. ap. Ecclesia in Europa, 23). Jezus, Słowo wcielone, jest zawsze w centrum głoszenia, punktem odniesienia dla naśladowania i dla samej metodologii misji ewangelizacyjnej, bowiem On jest ludzkim obliczem Boga, który pragnie spotkać każdego człowieka — mężczyznę i kobietę, aby włączyć ich we wspólnotę z sobą, w swoją miłość. Przemierzanie dróg świata, aby głosić Ewangelię wszystkim narodom ziemi i prowadzić je na spotkanie z Panem (por. List ap. Porta fidei, 7), wymaga zatem od tego, kto głosi, aby utrzymywał codzienną osobistą więź z Chrystusem, aby Go znał i dogłębnie kochał.

W dzisiejszych czasach misja potrzebuje odnowy zaufania w działanie Boga; potrzebuje usilniejszej modlitwy o to, aby przyszło Jego królestwo, aby była wypełniana Jego wola, zarówno w niebie, jak i na ziemi. Trzeba prosić Ducha Świętego o światło i moc i angażować się zdecydowanie i wielkodusznie, aby zapoczątkować w pewnym sensie «nową epokę głoszenia Ewangelii (...), ponieważ po dwóch tysiącach lat znaczna część rodziny ludzkiej nie zna jeszcze Chrystusa, ale także ponieważ sytuacja, w jakiej znajdują się Kościół i świat, stawia przed wiarą religijną szczególne wyzwania» (Jan Paweł II, Posynod. adhort. ap. Ecclesia in Asia, 29). Dlatego też z radością popieram projekt Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów oraz Papieskich Dzieł Misyjnych na rzecz Roku Wiary. Projekt ten przewiduje światową kampanię w postaci modlitwy różańcowej, która będzie towarzyszyła dziełu ewangelizacji w świecie, a bardzo wielu ochrzczonym pozwoli odkrywać na nowo wiarę i ją pogłębiać.

Drodzy przyjaciele, dobrze wiecie, że głoszenie Ewangelii niejednokrotnie wiąże się z trudnościami i cierpieniami; wzrost królestwa Bożego w świecie w istocie nierzadko dokonuje się za cenę krwi jego sług. W tej fazie przemian ekonomicznych, kulturowych i politycznych, kiedy często człowiek czuje się osamotniony, ogarania go lęk i rozpacz, zwiastuni Ewangelii, choć są głosicielami nadziei i pokoju, nadal są prześladowani, tak jak ich Mistrz i Pan. Jednak pomimo problemów i tragicznej rzeczywistości prześladowania Kościół nie zniechęca się, pozostaje wierny mandatowi swojego Pana, mając świadomość, że «jak zawsze w dziejach chrześcijaństwa, wielu jest męczenników (czyli świadków), i są oni niezbędni dla dzieła ewangelizacji» (Jan Paweł II, Redemptoris missio, 45). Orędzie Chrystusa, tak dziś, jak w przeszłości, nie może dostosowywać się do logiki tego świata, ponieważ jest proroctwem i wyzwoleniem, jest zasiewem nowej ludzkości, która wzrasta i dopiero na końcu czasów osiągnie swoje całkowite spełnienie.

Wam w sposób szczególny powierzone jest zadanie wspierania sług Ewangelii przez pomaganie im «w zachowywaniu radości z ewangelizowania, nawet wtedy, kiedy trzeba zasiewać — płacząc» (por. Paweł VI, Adhort. ap. Evangelii nuntiandi, 80). Waszym szczególnym zadaniem jest także podtrzymywanie żywotnego powołania misyjnego wszystkich uczniów Chrystusa, aby każdy, odpowiednio do charyzmatu, jaki otrzymał od Ducha Świętego, mógł uczestniczyć w powszechnej misji powierzonej przez Zmartwychwstałego Jego Kościołowi. Wasze działanie na rzecz ożywiania i formowania do misji należy do ducha duszpasterskiej troski, bowiem missio ad gentes stanowi wzór całej działalności apostolskiej Kościoła. Bądźcie w coraz większym stopniu widzialnym i konkretnym świadectwem jedności osób i środków różnych Kościołów, które niczym naczynia połączone żyją tym samym powołaniem i dążeniem misyjnym i w każdym zakątku ziemi pracują nad tym, by zasiewać Słowo Prawdy we wszystkich ludach i kulturach. Jestem pewien, że nadal będziecie się starać, aby Kościoły lokalne coraz bardziej wielkodusznie brały na siebie swoją cząstkę odpowiedzialności w powszechnej misji Kościoła.

Niech wam towarzyszy w tej posłudze Najświętsza Dziewica, Królowa Misji, i niech wspiera każdy wasz wysiłek na rzecz szerzenia świadomości i współpracy misyjnej. Wyrażając te życzenia, które są zawsze obecne w mojej modlitwie, dziękuję wam i wszystkim, którzy współpracują w sprawie ewangelizacji, i z serca udzielam każdemu błogosławieństwa apostolskiego.

opr. mg/mg