Przemówienie do chorych po Mszy św. przed sanktuarium w Fatimie 13.05.2010 - podróż apostolska Benedykta XVI do Portugalii 11-14.05.2010
Drodzy bracia i siostry, chorzy!
Zanim do was podejdę z monstrancją, w której jest Chrystus Eucharystia, pragnę zwrócić się do was ze słowem pokrzepienia i nadziei, które kieruję do wszystkich chorych, towarzyszących nam za pośrednictwem radia i telewizji, a także do tych, którzy nie mają nawet tej możliwości, lecz łączą ich z nami głębokie więzy duchowe, czyli wiara i modlitwa.
Bracie mój i siostro moja, w oczach Boga jesteś «tak bardzo cenny, że On sam stał się człowiekiem, aby móc współcierpieć z człowiekiem, w sposób rzeczywisty, w ciele i krwi, jak to nam przedstawia opis Męki Jezusa. Stąd w każde cierpienie ludzkie wszedł Ktoś, kto je z nami dzieli i znosi; stąd w każdym cierpieniu jest odtąd obecne con-solatio, pocieszenie przez współcierpiącą miłość Boga, i tak wschodzi gwiazda nadziei» (Benedykt XVI, Encyklika Spe salvi, 39). Z tą nadzieją w sercu będziesz mógł przebrnąć przez ruchome piaski choroby i śmierci i stanąć pewnie na niewzruszonej skale Bożej miłości. Innymi słowy: zdołasz pokonać poczucie bezużyteczności cierpienia, które zżera wnętrze człowieka i powoduje, że czuje się on dla innych ciężarem, podczas gdy cierpienie przeżywane z Jezusem służy zbawieniu braci.
Jak to jest możliwe? To właśnie ludzka słabość jest źródłem, z którego wypływa moc Boża. Na tym polega paradoks Ewangelii. Dlatego Boski Mistrz, zamiast rozwodzić się nad przyczynami cierpienia, wolał wezwać każdego człowieka, żeby Go naśladował, mówiąc: «Weź krzyż twój i naśladuj Mnie» (por. Mk 8, 34). Chodź ze Mną. Weź udział, poprzez twoje cierpienie, w tym dziele zbawienia świata, które się urzeczywistnia za sprawą mojego cierpienia, za sprawą mojego krzyża. Kiedy zaakceptujesz swój krzyż, jednocząc się duchowo z moim, odsłoni się przed twoimi oczami zbawczy sens cierpienia. Znajdziesz w cierpieniu wewnętrzny pokój, a nawet duchową radość.
Drodzy chorzy, usłyszcie to wezwanie Jezusa, który przejdzie obok was w Najświętszym Sakramencie, i powierzcie Mu każdą swoją zgryzotę i udrękę, aby stały się — zgodnie z Jego zamysłem — środkiem odkupienia całego świata. Będziecie odkupicielami w Odkupicielu, tak jak jesteście synami w Synu. Obok krzyża... stoi Matka Jezusa, nasza Matka.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (7/2010) and Polish Bishops Conference