Pragnę odwiedzić chrześcijan w Ziemi Świętej

19 czerwca Benedykt XVI przyjął na audiencji uczestników sesji plenarnej Zgromadzenia Dzieł Pomocy Kościołom Wschodnim (ROACO), która odbywała się w Watykanie w dniach 16-20 czerwca.

Księże kardynale, czcigodni bracia w biskupstwie i kapłaństwie, drodzy członkowie i przyjaciele ROACO!

Z radością przyjmuję was, odbywających drugą sesję plenarną. Witam serdecznie kard. Leonarda Sandriego, prefekta Kongregacji dla Kościołów Wschodnich, i dziękuję mu za życzliwe słowa, które jako przewodniczący ROACO skierował do mnie w imieniu wszystkich. Witam również arcybiskupa sekretarza Antonia Vegliň, innych dostojników oraz ojca kustosza Ziemi Świętej, współpracowników dykasterii, przedstawicieli różnych instytucji międzynarodowych oraz przyjaciół Bethlehem University.

Pragnę przede wszystkim podziękować za wasze cenne wsparcie dla Biskupa Rzymu w jego misji głoszenia światu miłości bliźniego. Łączy was wszakże miłość do wschodnich Kościołów katolickich, którym chciałbym przekazać szczególne słowa otuchy i wyrazić raz jeszcze uznanie za ich wierne trwanie przy Stolicy Piotrowej. Ich codzienne funkcjonowanie i szczególna misja, zwłaszcza w dziedzinie ekumenizmu i kontaktów międzyreligijnych, muszą być wspierane przez cały Kościół katolicki. Kongregacja i ROACO są wyrazicielami solidarności duchowej i materialnej wszystkich katolików i dążą do tego, by wspólnoty te mogły w pełni przeżywać misterium jedynego Kościoła Chrystusowego, dochowując wierności własnym tradycjom duchowym. Zachęcam was zatem do umacniania tych więzów miłości, aby zgodnie z napomnieniem Apostoła Narodów, wasz dostatek przyszedł z pomocą potrzebującym i aby nastała równość w braterstwie (por. 2 Kor 8, 14-15).

po angielsku:

W tych dniach poświęciliście uwagę katolickim wspólnotom Armenii i Gruzji, które jako jedne z pierwszych przyjęły światło Chrystusa. Pozdrawiam serdecznie braci biskupów, którzy służą ludowi Bożemu na tych ziemiach; z przyjemnością wspominam nasze niedawne spotkanie podczas ich wizyty ad limina. Przez życie w pokorze i braterstwie z innymi Kościołami chrześcijańskimi, a także przez wielkoduszną służbę ubogim te wspólnoty katolickie, choć niewielkie, mogą w bardzo konkretny sposób dawać wyraz wspólnocie miłości, właściwej całemu Kościołowi katolickiemu. Niech mi będzie wolno przypomnieć to, co powiedziałem przy okazji niedawnej wizyty Jego Świątobliwości Karekina II: «Jeśli nasze serce i umysł są otwarte na Ducha komunii, Bóg może w Kościele na nowo dokonać cudów, przywracając więzy jedności».

po niemiecku:

Drodzy przyjaciele ROACO, cierpienia irackich chrześcijan od dawna są w centrum waszej uwagi. Przed trzema miesiącami, na początku Wielkiego Tygodnia, nasze serca napełnił wielki smutek z powodu zabójstwa chaldejskiego arcybiskupa Mosulu Paulosa Faradża Rahha. Jak wielu innych irackich chrześcijan, arcybiskup przyjął swój krzyż i poszedł za Panem. W ten sposób przyczynił się do niesienia sprawiedliwości swemu umęczonemu krajowi i całemu światu, a tym samym dał świadectwo prawdzie. Był człowiekiem pokoju i dialogu. Zachęcam obecne tu organizacje pomocy, by nadal wspierały irackich chrześcijan — tych, którzy żyją w Iraku, niejednokrotnie jako uchodźcy, jak i tych, którzy teraz zmuszeni są żyć w sąsiednich krajach, w trudnych warunkach.

po francusku:

Z wdzięcznością i uczuciem ulgi obserwowaliśmy ostatnio rozwój wypadków w Libanie, który odnalazł drogę pokoju i wzajemnego zrozumienia. Raz jeszcze wyrażam życzenie, aby Liban potrafił odważnie odpowiedzieć na swe powołanie i był dla Bliskiego Wschodu i całego świata znakiem, że naprawdę jest możliwe pokojowe i konstruktywne współistnienie ludzi. W najbliższą niedzielę libańscy chrześcijanie będą mogli uczestniczyć w Bejrucie w uroczystości beatyfikacji czcigodnego o. Jakuba z Ghaziru Haddada. Poruszony przez krzyż Jezusa, ten kapucyn stał się bliski chorych i ubogich i zachęcił wiele młodych kobiet, aby im służyły. Oby jego świadectwo poruszyło dzisiaj serca młodych chrześcijan libańskich, tak by z kolei oni poznali piękno ewangelicznego życia w służbie ubogich i najmniejszych i stali się wiernymi świadkami wiary katolickiej w świecie arabskim.

po włosku:

Drodzy bracia i siostry, kilku moich współpracowników z Kurii Rzymskiej, wśród nich kardynał prefekt waszego Zgromadzenia, odwiedziło niedawno wspólnoty łacińskie i wschodnie w Ziemi Świętej, przekazując im słowa miłości i troski Papieża. Raz jeszcze wyrażam szczególną wdzięczność tym, którym na sercu leży sprawa tych wspólnot, tak istotna dla całego Kościoła. Podzielam ich cierpienia i nadzieje i modlę się gorąco, bym mógł osobiście je odwiedzić; modlę się również, aby wkrótce nastał pokój, którego pewne oznaki przyjmuję z wielką ufnością. Apeluję do przywódców narodów o zapewnienie na Bliskim Wschodzie, a w szczególności w Ziemi Świętej, Libanie i Iraku, upragnionego pokoju i stabilizacji społecznej oraz poszanowania podstawowych praw człowieka, w tym również prawdziwej wolności religijnej. To pokój bowiem jest jedyną drogą do rozwiązania poważnego problemu uchodźców, do powstrzymania emigracji, szczególnie emigracji chrześcijan, która boleśnie rani Kościoły wschodnie. Zawierzam te prośby bł. Janowi XXIII, oddanemu przyjacielowi Wschodu i autorowi Encykliki Pacem in terris. Królową Pokoju proszę o niebiańskie wstawiennictwo za wszystkimi i każdemu z serca błogosławię.

opr. mg/mg