Przybywam do Jordanii, aby uczcić święte miejsca biblijne

Benedykt XVI

Przybywam do Jordanii, aby uczcić święte miejsca biblijne

8 maja 2009 — Amman. Ceremonia powitalna na lotnisku

Wasze Królewskie Wysokości, ekscelencje, drodzy bracia biskupi, drodzy przyjaciele!

Z radością witam was wszystkich, obecnych tutaj w chwili, kiedy rozpoczynam moją pierwszą wizytę na Bliskim Wschodzie po wyborze na Stolicę Piotrową. Cieszę się, że moje stopy mogą stanąć na ziemi Haszymidzkiego Królestwa Jordanii, kraju o bardzo bogatej historii, będącego kolebką tak wielu starożytnych cywilizacji, ziemi, która tak wiele znaczy w sensie religijnym dla żydów, chrześcijan i muzułmanów. Dziękuję Jego Wysokości królowi Abdullahowi ii za życzliwe słowa powitania i składam mu osobiste powinszowania z okazji przypadającej w tym roku 10. rocznicy jego wstąpienia na tron. Pozdrawiając Waszą Królewską Wysokość, kieruję także najserdeczniejsze życzenia do wszystkich członków rodziny królewskiej i rządu oraz do wszystkich mieszkańców Królestwa Jordanii. Witam obecnych tu biskupów, w szczególności tych, którzy pełnią swoją pasterską misję w Jordanii. Cieszę się, że będę mógł jutro wieczorem sprawować liturgię w katedrze św. Jerzego, a w niedzielę na stadionie międzynarodowym wraz z wami, drodzy biskupi, i z licznymi wiernymi, powierzonymi waszej pasterskiej trosce.

Przybywam do Jordanii jako pielgrzym, aby uczcić święte miejsca, które odegrały tak ważną rolę w niektórych kluczowych wydarzeniach dziejów biblijnych. Mojżesz zaprowadził swój lud na górę Nebo, by ukazać mu ziemię, która miała stać się jego ojczyzną; tam też umarł i został pogrzebany. W Betanii za Jordanem Jan Chrzciciel nauczał i dał o Jezusie świadectwo, chrzcząc Go w wodach rzeki, od której pochodzi nazwa tego kraju. W najbliższych dniach nawiedzę oba te święte miejsca i z radością pobłogosławię kamienie węgielne kościołów, które mają zostać wzniesione w tradycyjnym miejscu chrztu Pańskiego. Możliwość budowania przez wspólnotę katolicką Jordanii publicznych miejsc kultu jest znakiem poszanowania religii w tym kraju. W imieniu tej wspólnoty pragnę zapewnić, że ta otwartość jest wysoko ceniona. Wolność religijna jest oczywiście fundamentalnym prawem człowieka; żywię głęboką nadzieję, a także żarliwie modlę się, żeby niezbywalne prawa i godność każdej osoby były coraz powszechniej uznawane i chronione nie tylko na całym Bliskim Wschodzie, ale we wszystkich zakątkach świata.

Wizyta w Jordanii stwarza mi dogodną okazję, by wyrazić całej wspólnocie muzułmańskiej mój głęboki szacunek i wielkie uznanie dla Jego Królewskiej Wysokości za przewodnią rolę w promowaniu lepszego zrozumienia cnót głoszonych przez islam. Teraz, po upływie kilku lat od ogłoszenia Orędzia z Ammanu i Międzyreligijnego Orędzia z Ammanu możemy powiedzieć, że te szlachetne inicjatywy przyniosły wiele dobrego i przyczyniły się do zbliżenia kultur Zachodu i świata islamu, wbrew przewidywaniom tych, którzy uważają, że przemoc i konflikt są nieuniknione. Królestwo Jordanii od dawna odgrywa jedną z głównych ról w podejmowaniu inicjatyw mających służyć zaprowadzeniu pokoju na Bliskim Wschodzie i na całym świecie. Zachęca do dialogu międzyreligijnego, wspiera wysiłki na rzecz sprawiedliwego rozwiązania konfliktu izraelsko-palestyńskiego, przyjmuje uchodźców z sąsiedniego Iraku i stara się pohamować ekstremizm. Przy tej okazji nie mogę nie wspomnieć o pionierskich wysiłkach, podejmowanych przez nieżyjącego już króla Husajna w celu osiągnięcia pokoju w tej części świata. Jakże stosownym miejscem na moje jutrzejsze spotkanie z religijnymi przywódcami islamu, korpusem dyplomatycznym i rektorami uniwersytetów jest meczet noszący jego imię. Oby jego zaangażowanie w rozwiązywanie konfliktów w tym regionie nadal przynosiło owoce w przedsięwzięciach na rzecz zaprowadzenia trwałego pokoju i prawdziwej sprawiedliwości dla wszystkich mieszkańców Bliskiego Wschodu.

Drodzy przyjaciele, uczestnicy seminarium, zorganizowanego jesienią zeszłego roku w Rzymie w ramach Forum Katolicko-Muzułmańskiego, poświęcili swoje rozważania centralnej roli, jaką odgrywa w obu naszych tradycjach religijnych przykazanie miłości. Żywię głęboką nadzieję, że ta wizyta, a także wszystkie inne inicjatywy, mające na celu umacnianie dobrych relacji między chrześcijanami i muzułmanami, pomogą nam wzrastać w miłości do Wszechmocnego i Miłosiernego Boga i we wzajemnej miłości braterskiej. Dziękuję wam za przywitanie. Dziękuję za uwagę. Niech Bóg obdarzy Wasze Królewskie Wysokości szczęściem i długim życiem! Niech pobłogosławi Jordanię pomyślnością i pokojem!

opr. mg/mg