Niestrudzenie bądźcie miłosierni

W IV Niedzielę Wielkanocną, czyli Dobrego Pasterza — w którą w Kościele od 1964 r. obchodzony jest Światowy Dzień Modlitw o Powołania — Papież Franciszek przewodniczył rano Mszy św. w Bazylice Watykańskiej, podczas której udzielił święceń kapłańskich 10 diakonem: 6 Włochom, Argentyńczykowi, 2 Hindusom i Chorwatowi. Odbyli oni formację w seminariach diecezji rzymskiej i w tej diecezji będą pełnili posługę duszpasterską. Przed Mszą św. Papież — tak jak czynił, gdy był arcybiskupem Buenos Aires — modlił się w zakrystii z przyszłymi kapłanami, polecając ich opiece Matki Bożej. Podczas uroczystości Ojciec Święty wygłosił następującą homilię:

Drodzy Bracia i Siostry!

«Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je».Głos Jezusa jest jedyny! On nas prowadzi drogą życia
(@Pontifex_pl)

Ci nasi bracia i synowie zostali powołani do stanu kapłańskiego. Zastanówmy się uważnie nad tym, do jakiej posługi będą przeznaczeni w Kościele. Jak dobrze wiecie, Pan Jezus jest jedynym Najwyższym Kapłanem Nowego Testamentu, lecz w Nim również cały święty lud Boży został ustanowiony ludem kapłańskim. Niemniej jednak spośród wszystkich swoich uczniów Pan Jezus chce wybierać niektórych w sposób szczególny, aby publicznie sprawując w Kościele w Jego imieniu urząd kapłański dla dobra wszystkich ludzi, kontynuowali Jego osobistą misję nauczyciela, kapłana i pasterza.

Tak jak On po to został posłany przez Ojca, podobnie On z kolei posłał w świat najpierw apostołów, a potem biskupów i ich następców, którym na koniec zostali przydzieleni jako współpracownicy prezbiterzy, którzy będąc złączeni z nimi w kapłaństwie, są powołani do posługiwania ludowi Bożemu.

Po dojrzałej refleksji i modlitwie udzielimy teraz święceń kapłańskich tym naszym braciom, aby służąc Chrystusowi, Nauczycielowi, Kapłanowi, Pasterzowi, współpracowali w budowaniu Ciała Chrystusa, którym jest Kościół, aby był ludem Bożym i świętą świątynią Ducha Świętego.

Będą oni bowiem ukształtowani na podobieństwo Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana, czyli zostaną konsekrowani jako prawdziwi kapłani Nowego Testamentu i z tego tytułu, który jednoczy ich w kapłaństwie z biskupem, będą głosicielami Ewangelii, pasterzami ludu Bożego oraz będą przewodniczyć kultowi, zwłaszcza sprawowaniu Ofiary Pańskiej.

Jeśli chodzi o was, bracia i synowie umiłowani, którzy otrzymacie święcenia prezbiteratu, pamiętajcie, że wypełniając posługę nauczania, będziecie mieli udział w misji Chrystusa, jedynego Nauczyciela. Dzielcie się ze wszystkimi Słowem Bożym, które otrzymaliście z radością. Pamiętajcie o waszych mamach, babciach, katechetach, którzy przekazali wam Słowo Boże, wiarę... dar wiary! Przekazali wam ten dar wiary. Czytajcie pilnie i rozważajcie Słowo Pańskie, by wierzyć w to, co czytaliście, nauczać tego, czego sami się nauczyliście w wierze, żyć tym, o czym nauczacie. Pamiętajcie też, że Słowo Boże nie jest waszą własnością: jest Słowem Bożym. A Kościół jest strażnikiem Słowa Bożego.

Niech zatem będzie pokarmem dla ludu Bożego wasze nauczanie, radością i wsparciem dla wierzących w Chrystusa — zapach waszego życia, abyście słowem i przykładem budowali dom Boga, którym jest Kościół. Będziecie kontynuowali uświęcające dzieło Chrystusa. Poprzez waszą posługę duchowa ofiara wiernych staje się doskonała, ponieważ zostaje złączona z ofiarą Chrystusa, która przez wasze ręce, w imieniu całego Kościoła, zostaje złożona w sposób bezkrwawy na ołtarzu podczas sprawowania świętych tajemnic.

Uznawajcie zatem to, co robicie, naśladujcie to, co celebrujecie, abyście uczestnicząc w tajemnicy śmierci i zmartwychwstania Pana, nieśli śmierć Chrystusa w waszych członkach i szli z Nim w nowości życia.

Poprzez chrzest będziecie włączali nowych wiernych do ludu Bożego. Poprzez sakrament pojednania będziecie odpuszczali grzechy w imieniu Chrystusa i Kościoła. A dziś proszę was w imię Chrystusa i Kościoła: bądźcie miłosierni, i niech nigdy was to nie zmęczy. Namaszczając świętym olejem dacie ulgę chorym, a także starszym: nie wstydźcie się okazywać czułości osobom starszym. Sprawując święte obrzędy i odmawiając o różnych porach dnia modlitwy pochwalne i błagalne, staniecie się głosem ludu Bożego i całej ludzkości.

Świadomi, że zostaliście wybrani spośród ludzi i ustanowieni dla ich dobra, aby zajmować się sprawami Boga, z radością i szczerą miłością wypełniajcie kapłańskie dzieło Chrystusa, mając jako jedyny cel podobanie się Bogu, a nie samym sobie. Bądźcie pasterzami, nie funkcjonariuszami. Bądźcie mediatorami, nie pośrednikami.

Na koniec, uczestnicząc w misji Chrystusa, Głowy i Pasterza, w synowskiej komunii z waszym biskupem, starajcie się łączyć wiernych w jedną rodzinę, by prowadzić ich do Boga Ojca za pośrednictwem Chrystusa w Duchu Świętym. Miejcie zawsze przed oczami przykład Dobrego Pasterza, który przyszedł nie po to, by Mu służono, lecz by służyć i zbawić to, co było zagubione.

opr. mg/mg