Wszyscy jesteśmy odpowiedzialni za wspólne dobro

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry i dobrego roku wszystkim!

Dziś, ósmego dnia po świętach Bożego Narodzenia czcimy Świętą Matkę Boga. Podobnie jak pasterze z Betlejem, wpatrujemy się w Nią i w Dzieciątko, które trzyma Ona w ramionach. I w ten sposób, pokazując nam Jezusa, Zbawiciela świata, Ona, Matka nas błogosławi. Dziś błogosławi nas wszystkich, wszystkich. Błogosławi drogę każdego mężczyzny i każdej kobiety w tym rozpoczynającym się roku, który będzie dobry właśnie w takiej mierze, w jakiej każdy przyjmie dobro Boga, które Jezus przyszedł wnieść w świat.

To Boże błogosławieństwo nadaje bowiem treść wszystkim życzeniom, które sobie w tych dniach nawzajem składamy. I dziś liturgia powtarza prastare błogosławieństwo, jakim kapłani Izraela błogosławili lud. Posłuchajmy uważnie, brzmi ono tak: «Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie oblicze swoje i niech cię obdarzy pokojem» (Lb 6, 24-26). Tak brzmi to prastare błogosławieństwo.

Trzykrotnie kapłan powtarzał imię Boga, «Panie», wyciągając ręce ku zgromadzonemu ludowi. W Biblii imię oznacza bowiem rzeczywistość, która jest przywoływana, a więc «wypowiedzenie imienia» Pana nad osobą, rodziną, wspólnotą oznacza ofiarowanie im dobroczynnej mocy, która z Niego bije.

W tej samej formule dwukrotnie mowa jest o «obliczu», obliczu Pana. Kapłan modli się, aby Bóg je «rozpromienił» i «zwrócił» ku swemu ludowi, udzielając mu w ten sposób miłosierdzia i pokoju.

Wiemy, że według Pisma Świętego oblicze Boga jest dla człowieka niedostępne: nikt nie może zobaczyć Boga i pozostać przy życiu. Wyraża to transcendencję Boga, nieskończoną wspaniałość Jego chwały. Ale cała chwała Boga jest Miłością, a zatem, chociaż pozostaje niedostępna, jak Słońce, na które nie można patrzeć, opromienia swoją łaską każde stworzenie, a przede wszystkim mężczyzn i kobiety, w których najbardziej się odzwierciedla.

«Gdy (...) nadeszła pełnia czasu» (Ga 4, 4), Bóg objawił się w obliczu człowieka, Jezusa, «zrodzonego z niewiasty». I tu wracamy do ikony dzisiejszego święta, od której zaczęliśmy: ikony Świętej Bożej Rodzicielki, która ukazuje nam Syna, Jezusa Chrystusa, Zbawiciela świata. To On jest błogosławieństwem dla każdej osoby i dla całej rodziny ludzkiej. On, Jezus, jest źródłem łaski, miłosierdzia i pokoju.

Dlatego święty papież Paweł VI chciał, aby 1 stycznia był Światowym Dniem Pokoju; i dzisiaj obchodzimy go po raz pięćdziesiąty drugi, a jego temat brzmi: Dobra polityka służy pokojowi. Nie myślmy, że polityka jest zastrzeżona tylko dla rządzących — wszyscy jesteśmy odpowiedzialni za życie kraju, za dobro wspólne; i także polityka jest dobra w takiej mierze, w jakiej każdy wypełnia swoje zadanie w służbie pokoju. Niech nam pomaga w tym codziennym trudzie Święta Matka Boga.

Chciałbym, abyśmy wszyscy Ją pozdrowili mówiąc trzykrotnie: «Święta Matko Boga», «Święta Matko Boga», «Święta Matko Boga».

Po modlitwie maryjnej Papież powiedział: Drodzy bracia i siostry, w dniu Bożego Narodzenia skierowałem do Rzymu i świata orędzie braterstwa. Dziś je ponawiam jako życzenia pokoju i pomyślności. I módlmy się codziennie o pokój.

Dziękuję Panu Prezydentowi Republiki Włoskiej za życzenia, które skierował do mnie wczoraj wieczorem. Niech Pan zawsze błogosławi jego wzniosłej i cennej służbie dla narodu włoskiego.

Serdeczne życzenia kieruję szczególnie do was, drodzy rzymianie i pielgrzymi, którzy dzisiaj jesteście tak bardzo liczni tutaj, na placu św. Piotra! Wygląda to jak kanonizacja! Pozdrawiam uczestników manifestacji «Pokój na wszystkich ziemiach», zorganizowanej przez Wspólnotę św. Idziego. I tu pragnę wyrazić swoje uznanie i poparcie dla niezliczonych inicjatyw — modlitw i zaangażowania — na rzecz pokoju, odbywających się w tym dniu we wszystkich częściach świata, wspieranych przez wspólnoty kościelne; pamiętam zwłaszcza o tej, która odbyła się wczoraj wieczorem w Materze.

Niech za wstawiennictwem Maryi Panny Pan pozwoli nam być budowniczymi pokoju — a to zaczyna się w domu, w rodzinie; twórcami pokoju — każdego dnia nowego roku. I jeszcze raz wam życzę dobrego i świętego roku. Proszę, nie zapominajcie modlić się za mnie. Dobrego obiadu i do widzenia.

opr. mg/mg