Bez pokoju nie ma przyszłości!

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

Nowy rok obdarowuje nas piękną niedzielą! Piękny dzień!

Św. Jan w Ewangelii, którą odczytaliśmy dzisiaj, mówi: «W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. (...) Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi» (J 1, 4-5. 9). Ludzie wiele mówią o świetle, ale często wolą zwodniczy spokój ciemności. My wiele mówimy o pokoju, ale często uciekamy się do wojny lub zachowujemy współwinne milczenie, albo nie czynimy nic konkretnego, żeby budować pokój. W istocie św. Jan mówi, że «przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli» (J 1, 11); ponieważ «sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby jego uczynki nie zostały ujawnione» (J 3, 19-20) - tak mówi św. Jan w Ewangelii. Serce człowieka może odrzucić światło i wybrać ciemności, ponieważ światło odsłania jego złe czyny. Ten, kto czyni zło, nienawidzi światła. Kto czyni zło, nienawidzi pokoju.

Kilka dni temu rozpoczęliśmy nowy rok w imię Matki Bożej, obchodząc Światowy Dzień Pokoju, mający za temat: «Już nie niewolnicy, lecz bracia». Pragnąłbym, żeby został przezwyciężony wyzysk człowieka przez człowieka. Ten wyzysk jest bolączką społeczną, która niszczy relacje międzyosobowe i uniemożliwia życie w jedności, naznaczone szacunkiem, sprawiedliwością i miłością. Każdy człowiek i każdy naród łakną i pragną pokoju, dlatego konieczne i pilne jest budowanie pokoju!

Pokój to nie tylko brak wojny, ale ogólny stan, w którym osoba ludzka jest w zgodzie sama z sobą, w harmonii z przyrodą i w zgodzie z innymi ludźmi. Tym jest pokój. Niemniej jednak uciszenie broni i ugaszenie ognisk wojny pozostaje niezbędnym warunkiem rozpoczęcia procesu prowadzącego do osiągnięcia pokoju w różnych jego aspektach. Myślę o konfliktach, które nadal wykrwawiają nazbyt wiele regionów planety, o napięciach w rodzinach i wspólnotach - a w iluż rodzinach, w ilu wspólnotach, również parafialnych, jest wojna! - także o gwałtownych konfliktach w naszych miastach i w naszych krajach między grupami o różnym pochodzeniu kulturowym, etnicznym i religijnym. Musimy się przekonać, pomimo wszelkich przemawiających przeciw temu pozorom, że zgoda jest zawsze możliwa, na każdym poziomie i w każdej sytuacji. Nie ma przyszłości bez postanowień i planów pokoju! Nie ma przyszłości bez pokoju!

Bóg w Starym Testamencie złożył obietnicę. Prorok Izajasz mówił: «Swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny» (Iz 2, 4). To piękne! Pokój jest głoszony jako szczególny dar Boga, podczas narodzin Zbawiciela: «Pokój ludziom, w których sobie upodobał» (Łk 2, 14). Taki dar wymaga, aby o niego nieustannie prosić w modlitwie. Pamiętamy tutaj na placu taki napis: «Źródłem pokoju jest modlitwa». O ten dar trzeba usilnie prosić, i musi on być przyjmowany każdego dnia z zaangażowaniem, w sytuacjach, w jakich się znajdujemy. U zarania tego nowego roku wszyscy jesteśmy wezwani, aby na nowo rozpalić w sercu impuls nadziei, który powinien przekładać się na konkretne dzieła pokoju. «Nie zgadzasz się z jakąś osobą? Pogódź się!» «W twoim domu? Pogódź się!» «W twojej wspólnocie? Pogódź się!» «W twojej pracy? Pogódź się!» Dzieła pokoju, pojednania i braterstwa. Każdy z nas powinien czynić gesty braterstwa wobec bliźniego, zwłaszcza wobec tych, którzy doświadczają napięć w rodzinie czy też wszelkiego rodzaju nieporozumień. Te małe gesty są bardzo cenne: mogą stać się ziarnami owocującymi nadzieją, mogą otwierać drogi i perspektywy pokoju.

Wezwijmy teraz Maryję, Królową Pokoju. Ona podczas swojego ziemskiego życia zaznała niemałych trudności, związanych z codziennym trudem życia. Ale nigdy nie straciła pokoju serca, który jest owocem ufnego zawierzenia Bożemu miłosierdziu. Prośmy Maryję, naszą czułą Matkę, aby wskazała całemu światu pewną drogę miłości i pokoju.

Po modlitwie «Anioł Pański» Papież powiedział m.in.:

Drodzy Bracia i Siostry!

Serdecznie pozdrawiam was wszystkich, drogich pielgrzymów przybyłych z Włoch i różnych krajów, aby uczestniczyć w tym spotkaniu modlitewnym. (...).

Każdemu życzę, aby tę drugą niedzielę po Bożym Narodzeniu, za pośrednictwem której trwa radość z narodzenia Jezusa - przeżył w pokoju i spokoju ducha.

Zapowiedź Zwyczajnego Konsystorza Publicznego

Jak już zostało zapowiedziane, 14 lutego będę miał przyjemność odbyć konsystorz, w czasie którego mianuję 15 nowych kardynałów, którzy - pochodząc z 13 krajów każdego kontynentu - ukazują nierozerwalną więź istniejącą między Kościołem Rzymu a Kościołami partykularnymi obecnymi w świecie.

W niedzielę 15 lutego będę przewodniczył uroczystej Mszy św. koncelebrowanej z nowymi kardynałami, natomiast 12 i 13 lutego odbędę konsystorz ze wszystkimi kardynałami, w czasie którego będziemy rozważać kierunki i propozycje dotyczące reformy Kurii Rzymskiej.

Nowymi kardynałami zostali:

1. Abp Dominique Mamberti (tyt. Sagona), prefekt Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej (Francja);

2. Abp Manuel José Macário do Nascimento Clemente, patriarcha Lizbony (Portugalia);

3. Abp Berhaneyesus Demerew Souraphiel CM, metropolita Addis Abeby (Etiopia);

4. Abp John Atcherley Dew, metropolita Wellingtonu (Nowa Zelandia);

5. Abp Edoardo Menichelli, metropolita Ankony-Osimo (Włochy);

6. Abp Pierre Nguyen Văn Nhon, metropolita Hanoi (Wietnam);

7. Abp Alberto Suárez Inda, metropolita Morelii (Meksyk);

8. Abp Charles Maung Bo SDB, metropolita Rangunu (Myanmar);

9. Abp Francis Xavier Kriengsak Kovithavanij, metropolita Bangkoku (Tajlandia);

10. Abp Francesco Montenegro, metropolita Agrigento (Włochy);

11. Abp Daniel Fernando Sturla Berhouet SDB, metropolita Montevideo (Urugwaj);

12. Abp Ricardo Blázquez Pérez, metropolita Valladolidu (Hiszpania);

13. Bp José Luis Lacunza Maestrojuán OAR, ordynariusz diecezji David (Panama);

14. Bp Arlindo Gomes Furtado, ordynariusz diecezji Santiago de Cabo Verde (Wyspy Zielonego Przylądka);

15. Bp Soane Patita Paini Mafi, ordynariusz diecezji Tonga (Wyspy Tonga).

Ponadto przyłączę do członków Kolegium Kardynalskiego 5 arcybiskupów i biskupów seniorów, którzy wyróżnili się swoją miłością pasterską w służbie Stolicy Apostolskiej i Kościołowi. Reprezentują oni licznych biskupów, którzy z taką samą troską pasterską dali świadectwo miłości Chrystusa i ludu Bożego, zarówno w Kościołach partykularnych, jak w Kurii Rzymskiej czy w służbie dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej. Są to:

1. Abp José de Jesús Pimiento Rodríguez, były metropolita Manizales (Kolumbia);

2. Abp Luigi De Magistris (tyt. Nova), były propenitencjarz większy;

3. Abp Karl-Joseph Rauber (tyt. Giubalziana), nuncjusz apostolski;

4. Abp Luis Héctor Villalba, były metropolita Tucumán;

5. Bp Júlio Duarte Langa, były ordynariusz diecezji Xai-Xai.

Módlmy się za nowych kardynałów, aby odnawiając swoją miłość do Chrystusa, byli świadkami Jego Ewangelii w Rzymie i na świecie, a swoim doświadczeniem duszpasterskim jeszcze mocniej wspierali mnie w mojej posłudze apostolskiej.

Życzę wszystkim dobrej niedzieli! Jest ładny dzień na zwiedzanie muzeów. Proszę, nie zapominajcie modlić się za mnie. Dobrego obiadu i do widzenia!

opr. mg/mg