Światło dla zranionej ludzkości

W środę 25 grudnia w południe, w uroczystość Narodzenia Pańskiego — po Mszy św., którą odprawił przy ołtarzu Katedry kard. Angelo Comastri, archiprezbiter Bazyliki Watykańskiej — Papież Franciszek wygłosił z Loggii Błogosławieństw bożonarodzeniowe orędzie, po czym udzielił błogosławieństwa «miastu i światu». Oto tekst orędzia:

«Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką» (Iz 9, 1).

Drodzy Bracia i Siostry, dobrych świąt Bożego Narodzenia!

Z łona matki Kościoła tej nocy ponownie narodził się Syn Boży, który stał się człowiekiem. Jego imię to Jezus, co oznacza: Bóg zbawia. Ojciec, odwieczna i nieskończona Miłość, posłał Go na świat, nie po to, żeby go potępił, ale żeby go zbawił (por. J 3, 17). Ojciec dał Go z ogromnym miłosierdziem. Dał Go dla wszystkich. Dał Go na zawsze. I narodził się On niczym mały płomyk, zapalony w mroku i chłodzie nocy.

To Dzieciątko, zrodzone z Dziewicy Maryi, jest Słowem Bożym, które stało się ciałem. Słowem, które skierowało serce i kroki Abrahama ku Ziemi Obiecanej, i nadal przyciąga tych, którzy ufają obietnicom Boga. Słowem, które prowadziło Żydów w drodze od niewoli ku wolności i nadal wzywa niewolników wszystkich czasów, także współczesnych, by wyszli ze swych zniewoleń. Jest Słowem jaśniejszym niż słońce, wcielonym w małym synu człowieczym, Jezusie, światłości świata.

Dlatego prorok woła: «Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką» (Iz 9, 1). To prawda, w ludzkich sercach są ciemności, ale światło Chrystusa jest większe. Są ciemności w relacjach osobowych, rodzinnych, społecznych, ale większe jest światło Chrystusa. Istnieją ciemności w konfliktach gospodarczych, geopolitycznych i ekologicznych, ale większe jest światło Chrystusa.

Niech Chrystus będzie światłem dla wielu dzieci, które cierpią z powodu wojny i konfliktów na Bliskim Wschodzie i w różnych krajach świata. Niech będzie umocnieniem dla umiłowanego narodu syryjskiego, który wciąż nie widzi końca działań wojennych, które rozdzierały ten kraj w minionej dekadzie. Niech wstrząśnie sumieniami ludzi dobrej woli. Niech zainspiruje dziś rządzących i wspólnotę międzynarodową do znalezienia rozwiązań, które zapewniłyby bezpieczeństwo i pokojowe współżycie ludów tego regionu i położyłyby kres ich niewypowiedzianym cierpieniom. Niech będzie wsparciem dla narodu libańskiego, aby mógł wyjść z obecnego kryzysu i odkrył na nowo swoje powołanie do bycia orędziem wolności i harmonijnego współistnienia dla wszystkich.

Niech Pan Jezus będzie światłem dla Ziemi Świętej, w której się narodził jako Zbawiciel człowieka, i gdzie nadal trwa oczekiwanie wielu ludzi, którzy pomimo utrudzenia, nie tracąc nadziei, oczekują dni pokoju, bezpieczeństwa i dobrobytu. Niech będzie pociechą dla Iraku, który przeżywa napięcia społeczne, i dla Jemenu, doświadczonego poważnym kryzysem humanitarnym.

Niech Dzieciątko z Betlejem będzie nadzieją dla całego kontynentu amerykańskiego, gdzie różne kraje przeżywają okres wstrząsów społecznych i politycznych. Niech umocni umiłowany naród wenezuelski, od dawna doświadczany napięciami politycznymi oraz społecznymi, i niech sprawi, by nie zabrakło mu potrzebnej pomocy. Niech błogosławi wysiłki tych, którzy czynią to, co w ich mocy na rzecz krzewienia sprawiedliwości i pojednania oraz dążą do przezwyciężenia różnych kryzysów i licznych form ubóstwa, obrażających godność każdej osoby.

Niech Odkupiciel świata będzie światłem dla umiłowanej Ukrainy, która pragnie konkretnych rozwiązań na rzecz trwałego pokoju.

Niech narodzony Pan będzie światłem dla narodów Afryki, gdzie utrzymują się sytuacje społeczne i polityczne, które często zmuszają ludzi do emigrowania, pozbawiając ich domu i rodziny. Niech będzie pokojem dla ludności zamieszkującej wschodnie regiony Demokratycznej Republiki Konga, dręczonej ciągłymi konfliktami. Niech będzie pocieszeniem dla tych, którzy cierpią z powodu przemocy, klęsk żywiołowych lub sytuacji zagrożenia zdrowia. Niech będzie umocnieniem dla tych, którzy są prześladowani z powodu swej wiary religijnej, szczególnie dla uprowadzonych misjonarzy i wiernych, a także tych, którzy padają ofiarą ataków ugrupowań ekstremistycznych, zwłaszcza w Burkina Faso, Mali, Nigrze i Nigerii.

Niech Syn Boży, który zstąpił z nieba na ziemię, będzie obroną i wsparciem dla osób, które z powodu tych i innych niesprawiedliwości muszą emigrować, z nadzieją na bezpieczne życie. To niesprawiedliwość zmusza ich do przemierzania pustyń i mórz, przekształcanych w cmentarze. To niesprawiedliwość zmusza ich do znoszenia niewypowiedzianych nadużyć, wszelkiego rodzaju niewolnictwa i tortur w nieludzkich obozach, w których są przetrzymywani. To niesprawiedliwość odrzuca ich od miejsc, gdzie mogliby mieć nadzieję na godne życie, i sprawia, że napotykają mury obojętności.

Niech Emmanuel będzie światłem dla całej poranionej ludzkości. Niech skruszy nasze często zatwardziałe i egoistyczne serca i uczyni nas narzędziami swej miłości. Przez nasze ubogie twarze niech podaruje swój uśmiech dzieciom na całym świecie — tym porzuconym i tym, które doznały przemocy. Przez nasze słabe ręce niech przyodzieje ubogich, którzy nie mają czym się okryć, niech da chleb głodnym, otoczy opieką chorych. Przez nasze kruche towarzyszenie niech będzie blisko osób starszych, osób samotnych, migrantów i usuwanych na margines. W ten dzień świąteczny niech obdarzy wszystkich swoją czułością i rozjaśni ciemności tego świata.

Po błogosławieństwie Papież złożył obecnym na placu
i wszystkim słuchającym go życzenia świąteczne:

Drodzy bracia i siostry, ponownie życzę dobrych świąt Bożego Narodzenia wam wszystkim, którzy z różnych stron świata przybyliście na ten plac, i tym, którzy w różnych krajach łączą się przez radio, telewizję i inne środki przekazu. Dziękuję wam za waszą obecność w tym radosnym dniu.

Wszyscy jesteśmy wezwani do dawania nadziei światu, głosząc słowem, a przede wszystkim świadectwem naszego życia, że narodził się Jezus, który jest naszym pokojem.

Nie zapominajcie, proszę, modlić się za mnie. Dobrego świątecznego obiadu i do zobaczenia!

opr. mg/mg