Audiencja generalna w Wielką Środę, 7.04.2004
1. Chrystus Jezus «uniżył samego siebie, stając się posłusznym aż do (...) śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył» (Flp 2, 8-9). Przed chwilą wysłuchaliśmy słów tego hymnu z Listu do Filipian. W sposób zwięzły i wymowny przedstawiają nam one tajemnicę męki i śmierci Jezusa, a jednocześnie zapowiadają chwałę Paschy zmartwychwstania. Wprowadzają nas zatem w medytację poświęconą Triduum paschalnemu, które rozpoczyna się jutro.
2. Drodzy bracia i siostry, przygotowujemy się do przeżywania na nowo w najbliższych dniach wielkiej tajemnicy naszego zbawienia. W Wielki Czwartek rano, w każdej wspólnocie diecezjalnej biskup wraz z całym swym prezbiterium sprawuje Mszę św. Krzyżma, podczas której poświęca oleje: olej katechumenów, olej chorych i święte krzyżmo. Wieczorem wspominamy Ostatnią Wieczerzę, podczas której została ustanowiona Eucharystia i kapłaństwo. «Umycie nóg» w Wieczerniku przypomina, że czyniąc ten gest Jezus antycypował najwyższą Ofiarę na Kalwarii i zostawił nam jako nowe prawo — mandatum novum — swoją miłość. Zgodnie z pobożną tradycją, po obrzędach Mszy św. in Cena Domini wierni trwają na adoracji Eucharystii aż do późnej nocy. To szczególne czuwanie modlitewne, nawiązuje do konania Chrystusa w Getsemani.
3. W Wielki Piątek Kościół wspomina mękę i śmierć Pana. Wspólnota chrześcijańska wezwana jest do medytowania nad złem i grzechem przygniatającymi ludzkość oraz nad zbawieniem dokonanym przez odkupieńczą ofiarę Chrystusa. Słowo Boże oraz sugestywne obrzędy liturgiczne, jak adoracja Krzyża, pomagają odtworzyć poszczególne etapy męki. Ponadto z tym dniem wiąże się wiele form pobożności ludowej, zrodzonych przez tradycję chrześcijańską. Pośród nich wyróżniają się wielkopiątkowe procesje pokutne oraz pobożne nabożeństwo Drogi Krzyżowej, które pozwalają lepiej wniknąć w tajemnicę Krzyża.
Wielką Sobotę charakteryzuje głębokie milczenie. W tym dniu oczekiwania i modlitwy nie jest przewidziana bowiem własna liturgia. W kościołach panuje głęboka cisza, natomiast wierni, naśladując Maryję, przygotowują się duchowo do wielkiego wydarzenia zmartwychwstania.
4. W Wielką Sobotę, po zapadnięciu zmroku, rozpoczyna się uroczysta Wigilia Paschalna, «matka wszystkich wigilii». Po poświęceniu nowego ognia zostaje zapalony paschał, symbol Chrystusa, który oświeca każdego człowieka, i radośnie rozbrzmiewa wielkie orędzie Exsultet. Słuchając słowa Bożego, wspólnota kościelna medytuje nad wielką obietnicą ostatecznego wyzwolenia z niewoli grzechu i śmierci. Następują obrzędy chrztu i bierzmowania katechumenów, którzy długo się do tego przygotowywali.
Zapowiedź zmartwychwstania rozlega się pośród ciemności nocy, a całe stworzenie budzi się ze snu śmierci, by uznać panowanie Chrystusa, jak głosi Pawłowy hymn, od którego rozpoczęliśmy nasze refleksje: «aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM» (Flp 2, 10-11).
5. Drodzy bracia i siostry, te dni są szczególną sposobnością, by jeszcze bardziej pogłębić nasze nawrócenie i całym sercem przylgnąć do Tego, który umarł za nas z miłości.
Pozwólmy, by towarzyszyła nam Maryja, Panna wierna. Wraz z Nią trwajmy w Wieczerniku i pozostańmy obok Jezusa na Kalwarii, by spotkać Go zmartwychwstałego w dniu Wielkanocy.
W tym duchu składam najserdeczniejsze życzenia radosnych i błogosławionych Świąt Wielkanocnych wam tu zgromadzonym, waszym wspólnotom i wszystkim waszym bliskim.
Do Polaków uczestniczących w audiencji generalnej:
Drodzy Bracia i Siostry!
Już jutro rozpoczniemy święty czas Triduum paschalnego. Liturgia poprowadzi nas ku przeżywaniu tajemnic męki, śmierci i zmartwychwstania Syna Bożego. Raz jeszcze wrócimy pamięcią do wydarzeń, które towarzyszyły zbawczej ofierze Chrystusa.
Jutro rano podczas Mszy św. olejów w każdej diecezji zgromadzą się wokół swoich biskupów kapłani. Wieczorem powrócimy duchowo do Wieczernika, aby na nowo przeżywać pełen miłości gest umycia nóg, a potem ustanowienie Eucharystii i kapłaństwa. Piątek przyniesie wspomnienie męki i śmierci naszego Pana. Adoracja Krzyża i Droga Krzyżowa wprowadzą nas w tajemnicę całkowitego oddania, dzięki któremu Syn Człowieczy dokonał naszego odkupienia. Wielka Sobota jest przeżywana w szczególnej atmosferze ciszy. Wspominamy Chrystusa spoczywającego w grobie. Aż wreszcie w sobotni wieczór będziemy przeżywać liturgię Wigilii Paschalnej, a wymowne znaki i słowa tej liturgii jeszcze raz będą wyjaśniały najgłębszy sens paschalnego dzieła Chrystusa, przygotowując nas do radosnego świętowania poranka zmartwychwstania.
Serdecznie pozdrawiam wszystkich moich rodaków. Na progu Triduum Sacrum życzę, aby przepełniony duchem modlitwy udział w liturgii tych dni pozwolił wszystkim jak najgłębiej przeżyć tajemnicę zbawczej męki i śmierci Chrystusa oraz by stał się źródłem prawdziwej radości i obfitych łask w niedzielę Wielkiej Nocy. Z serca wam błogosławię. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Wesołego Alleluja!
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (5/2004) and Polish Bishops Conference