Dawajcie świadectwo Ewangelii

W sobotę 18 listopada 2000 r. w Auli Pawła VI Jan Paweł II przyjął w południe na audiencji ok. 2 tys. pielgrzymów polskich, przybyłych na obchody Jubileuszu Wojska i Policji. Byli wśród nich m.in. biskup polowy Wojska Polskiego Sławoj Leszek Głódź, bp Marian Duś, bp Miron z Kościoła prawosławnego, bp Borski z Kościoła ewangelicko-augsburskiego, księża kapelani, dowódcy wszystkich rodzajów sił zbrojnych, komendanci główni policji i straży granicznej, trzy orkiestry, Chór Reprezentacyjny Wojska Polskiego. W imieniu uczestników audiencji powitał Ojca Świętego bp Sławoj Leszek Głódź, a minister obrony narodowej Bronisław Komorowski wręczył Papieżowi w darze buławę hetmańską. W przemówieniu Jan Paweł II mówił o znaczeniu pielgrzymowania do Rzymu w Roku Jubileuszowym.

1. Serdecznie pozdrawiam obecnych na tym spotkaniu w Watykanie uczestników jubileuszowej pielgrzymki wojska i policji. Bardzo się cieszę z waszej obecności. Witam ks. biskupa polowego Sławoja Leszka Głodzia, bpa Mariana Dusia, bpa Mirona z Kościoła prawosławnego, bpa Borskiego z Kościoła ewangelicko-augsburskiego, księży kapelanów wojska i policji.

Pozdrawiam Pana Ministra Obrony Narodowej, Szefa Sztabu Generalnego i Dowódców rodzajów sił zbrojnych: wojsk lądowych, marynarki wojennej, wojsk lotniczych i obrony powietrznej. Witam Komendanta Głównego Policji, Komendanta Straży Granicznej, Jednostek Nadwiślańskich i Szefa Biura Ochrony Rządu. Witam wszystkich panów generałów, oficerów, chorążych, podoficerów, żołnierzy, funkcjonariuszy policji i pracowników cywilnych wojska. Dziękuję orkiestrom i chórom, które piękną muzyką i śpiewem uświetniły to spotkanie. Bardzo mnie to wszystko wzrusza i pomaga powrócić do przeszłości, wzbudzając wiele wspomnień.

2. «Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki» (Hbr 13, 8). W tym świętym czasie Wielkiego Jubileuszu nasze myśli i pragnienia zwracają się ku Chrystusowi, Odkupicielowi człowieka. To «On, Syn Boży — jak mówi Sobór Watykański II — przez Wcielenie swoje zjednoczył się jakoś z każdym człowiekiem. Ludzkimi rękoma pracował, ludzkim myślał umysłem, ludzką działał wolą, ludzkim sercem kochał, urodzony z Maryi Dziewicy, stał się prawdziwie jednym z nas, we wszystkim do nas podobny oprócz grzechu» — Gaudium et spes (n. 22).

Przybyliście do Rzymu jako pielgrzymi, aby umocnić w sobie wiarę w Chrystusa i odnowić się wewnętrznie. Pielgrzymka w znaczeniu chrześcijańskim jest symbolem wędrówki człowieka wierzącego śladami Chrystusa. Ileż tych śladów znajduje się w Rzymie, ileż znaków Bożej obecności, jak wiele świątyń, sanktuariów i miejsc świętych. Jednym z takich znaków są Drzwi Święte. One symbolizują Chrystusa. Jezus powiedział o sobie: «Ja jestem bramą» (J 10, 7). Oznacza to, że jedna jest tylko brama, przez którą się wchodzi na spotkanie z Bogiem, że jedna jest tylko droga, która prowadzi do zbawienia.

3. Jakże wymownie brzmi w tym kontekście temat Jubileuszu Wojska i Policji: «Z Chrystusem w obronie sprawiedliwości i pokoju». Niech te słowa towarzyszą waszej pielgrzymce i waszej modlitwie w tych dniach pobytu w Rzymie, a także waszej służbie w Ojczyźnie i poza jej granicami. Świat potrzebuje także dzisiaj, u końca drugiego tysiąclecia, sprawiedliwości i pokoju. Trzeba, ażeby tym słowom nadać konkretną treść, a czasem może i przywrócić właściwe znaczenie. Pragnę tu wspomnieć również polskich żołnierzy pełniących swą misję w Bośni, Kosowie, Libanie i na Wzgórzach Golan.

Wiem, że podjęliście wysiłek duchowej odnowy i przygotowania do obchodów Wielkiego Jubileuszu poprzez trwające cztery lata Misje Święte we wszystkich garnizonach. Towarzyszyła tym misjom peregrynacja Obrazu Matki Bożej — Opiekunki i Hetmanki żołnierza polskiego. Przyjmowaliście Jej Wizerunek w koszarach, w Akademiach, Wyższych Szkołach Wojskowych, w szpitalach i na poligonach. Jej zawierzyliście waszą służbę, by mocni wiarą wejść w trzecie tysiąclecie.

Moi drodzy, poranek zmartwychwstania, którego doświadczyłem na poligonie pod Koszalinem dziewięć lat temu podczas odwiedzin Polski, niech dalej trwa! Nieście z radością orędzie pokoju i miłości do ludzi i narodów. Wiem, że czynicie to ochotnym sercem, czego bardzo wymownym dowodem jest dar od Caritas Ordynariatu Polowego. Jest nim ambulans sanitarny dla szpitala w Kosowie. Ofiarowaliście go jako dar ołtarza z okazji Wielkiego Jubileuszu. Dziękuję serdecznie za ten piękny dar żołnierskich serc.

4. Niech w waszym pielgrzymowaniu towarzyszy wam przykład odważnego żołnierza, człowieka sprawiedliwego i pobożnego — setnika imieniem Korneliusz. To on po spotkaniu z Piotrem przyjął chrzest, a z nim jego żołnierze i cały dom (por. Dz 10, 1-48). Życzę wam, abyście po tej pielgrzymce wrócili do waszych miejsc służby i do waszych rodzin umocnieni duchowo, gotowi do dawania świadectwa Ewangelii i Krzyżowi. Gotowi trwać wiernie przy Chrystusie, broniąc «sprawiedliwości i pokoju». Za waszym pośrednictwem pozdrawiam całe Wojsko Polskie i Policję i z serca wszystkim błogosławię. Bóg zapłać! Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, Ojciec i Syn, i Duch Święty. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

opr. mg/mg