Zachować wartość niedzieli

1. Kontynent europejski w ciągu dwóch minionych tysiącleci w większym stopniu niż inne został przeniknięty duchem chrześcijańskim. Z jego ziem — opactw, katedr, kościołów — wznosiła się nieustanna pieśń chwały na cześć Chrystusa, Pana czasu i dziejów. Chrzest i pozostałe sakramenty uświęcały poszczególne etapy życia niezliczonej rzeszy wiernych. Eucharystia, w szczególności w dniu Pańskim, umacniała ich wiarę i miłość; Liturgia Godzin oraz liczne inne popularne formy modlitwy odmierzały rytm dnia.

Choć i w obecnych czasach nie brak tego wszystkiego, trzeba jednak z odnowionym zaangażowaniem stawić czoło wyzwaniom, jakie niesie z sobą sekularyzacja, tak aby całe życie wierzących było prawdziwym kultem duchowym, miłym Bogu (por. Ecclesia in Europa, n. 69).

2. Szczególną uwagę należy poświęcić zachowaniu wartości niedzieli, dnia Pańskiego — Dies Domini. Ten dzień w sposób najpełniejszy symbolizuje to, czym było i jest chrześcijaństwo dla Europy i świata: nieustannym głoszeniem dobrej nowiny o zmartwychwstaniu Jezusa, wysławianiem Jego zwycięstwa nad grzechem i nad śmiercią, dążeniem do pełnego wyzwolenia człowieka. Strzeżenie chrześcijańskiego ducha niedzieli w sposób znaczący przyczynia się do ochrony istotnej części dziedzictwa duchowego i kulturowego Europy.

Niech Przenajświętsza Dziewica, której poświęcone są tak liczne kościoły i kaplice w różnych częściach Europy, pozwoli odczuć swoją opiekę nad wszystkimi narodami tego kontynentu.

opr. mg/mg