Wielki dar chrztu św.

1. Dziś w święto Chrztu Pańskiego w Jordanie kończy się okres Bożego Narodzenia i Objawienia Pańskiego. Ewangelie zgodnie zaświadczają, że gdy Jezus wyszedł z wody, zstąpił na Niego Duch Święty w postaci gołębicy i z nieba zabrzmiał głos Ojca, który powiedział: «Ty jesteś mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie» (Mk l, 11).

Jezus, wmieszany w tłum pokutników, poprosił Jana Chrzciciela o chrzest, czym głęboko zaskoczył Prekursora. Lecz to właśnie ten gest objawia szczególny rys mesjanizmu Jezusa: ma On wypełnić wolę Ojca, wydając się w «ofierze przebłagalnej za nasze grzechy» (l J 4, 10).

Pokorna solidarność z grzesznikami doprowadzi Go do śmierci na krzyżu.

2. Zanurzenie w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa jest radykalnym wyzwoleniem człowieka z grzechu i śmierci oraz stanowi nowe narodziny z Ducha do życia, które nie będzie miało końca. Taki właśnie chrzest Zmartwychwstały powierza apostołom, posyłając ich na cały świat (Mt 28, 19). Tego samego chrztu dziś rano zgodnie z tradycją udzieliłem z radością niemowlętom.

Chrzest dzieci, tak drogi chrześcijańskiej tradycji, w bardzo prosty i wymowny sposób pozwala nam pojąć prawdziwą naturę zbawienia. Jest ono łaską, czyli darmowym darem Pana. Bóg bowiem zawsze kocha jako pierwszy, a krwią swego Syna już zapłacił za nasze odkupienie.

Dlatego rodzice chrześcijańscy powinni spieszyć ze swoimi dziećmi do chrzcielnicy, aby mogły one otrzymać na mocy wiary Kościoła wielki dar życia Bożego. Rodzice ci poprzez swój przykład, modlitwę i pouczenia mają też być pierwszymi wychowawcami w wierze swoich dzieci, aby ten zarodek nowego życia mógł się rozwinąć i osiągnąć pełną dojrzałość.

3. Zwracając się teraz do Maryi Panny, módlmy się za 22 dzieci, które dziś rano otrzymały chrzest św.; módlmy się za ich rodziców, chrzestnych i za wszystkich chrześcijan. Niech Matka Pana pomaga wszystkim ochrzczonym wyrzekać się tego, co nie jest zgodne z Ewangelią, i dochować wierności zobowiązaniom podjętym przy chrzcielnicy.

opr. mg/mg