Pozdrowienie końcowe po Mszy św.

Pragnę podziękować Bogu za tę eucharystyczną Ofiarę, w której tak wielka rzesza uczestniczyła. Raduję się, że mogę nawiedzić waszą piękną i gościnną ziemię. Jest to ziemia męczenników podlaskich i bł. o. Honorata Koźmińskiego; jest to ziemia wielu pisarzy, poetów i artystów, choćby wymienić tylko Henryka Sienkiewicza, Józefa Ignacego Kraszewskiego czy Leona Wyczółkowskiego.

Serdecznie pozdrawiam wszystkich uczestników liturgii na błoniach siedleckich. Pozdrawiam przedstawicieli władz państwowych i samorządowych. Tym pozdrowieniem pragnę objąć wszystkich pracujących na roli. Modlę się za was, byście czyniąc sobie ziemię poddaną, wielkodusznie potrafili się dzielić owocami swojego trudu z innymi. Należy się wam nasza wdzięczność i troska o lepsze jutro.

Pozdrawiam również tych, którzy pracują w szkolnictwie i oświacie oraz w instytucjach wychowawczych. Nie ustawajcie w wysiłkach nad kształtowaniem umysłów i serc waszych wychowanków w oparciu o Chrystusową prawdę. Młodzieży siedleckiej Bóg zapłać za stałą obecność na Światowych Dniach Młodzieży. Zapraszam was również do Rzymu. Liczę na waszą obecność w Roku Jubileuszowym.

Zwracam się ze szczególnym wzruszeniem do ludzi chorych, cierpiących i niepełnosprawnych, obecnych tu wraz ze swoimi duszpasterzami i opiekunami. Przez wasze cierpienia jesteście blisko Chrystusa, który «przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył». Proszę was o modlitwę i dziękuję zarazem, bo wiem, że o mnie zawsze pamiętacie.

Pozdrawiam także lekarzy, pielęgniarki i pracowników służby zdrowia. Pozdrawiam członków Caritas Polskiej. Pozdrawiam policjantów i ich rodziny w całej Ojczyźnie, zwłaszcza dzisiaj w Siedlcach. Sercem obejmuję wszystkich pielgrzymów tu obecnych, zarówno z kraju, jak też i z zagranicy. Dziękuję wraz z wami Bogu za to spotkanie. Błogosławiąc wam i waszym rodzinom, modlę się, aby polska rodzina była zawsze mocno z Bogiem związana, stając się w ten sposób ogniskiem życia i miłości.

Jeszcze słowo pozdrowienia do licznych leśników dziś tu obecnych. Nasza wdzięczność za ochronę lasów i przyrody.

Na tym męczeńskim Podlasiu nie mogę nie wspomnieć martyrologium narodu żydowskiego, które w Siedlcach pisało swoją bolesną kartę w okresie II wojny światowej.

Pragnę pozdrowić uczestników Mszy św. z Białorusi.

(po białorusku:)

Drodzy wierni przybyli z Białorusi. Z wielką miłością witam was i zapewniam o mojej modlitwie za was, za wasze rodziny i za waszą ojczyznę. Niechaj Bóg wspomaga was za wstawiennictwem Najświętszej Panny Maryi i świętych patronów waszego umiłowanego narodu, ku któremu zwracam się serdeczną myślą.

(po rosyjsku:)

Drodzy pielgrzymi z Rosji! Serdecznie witam każdego z was. Matka i Królowa pokoju niech prowadzi waszą umiłowaną ojczyznę drogą sprawiedliwości i solidarności. Oby mieszkańcy Rosji zdołali wydobyć ze swojego duchowego skarbca światło i moc, jakich potrzebują, aby przezwyciężyć przeszkody i budować ład społeczny godny człowieka i zgodny z zamysłem Wszechmogącego.

(po ukraińsku:)

Drodzy Ukraińcy! Do was, którzy przybyliście tutaj, do Siedlec, na spotkanie z widzialnym Zastępcą Chrystusa na ziemi, zwracam się ze szczególnym powitaniem. Ojcowskie pozdrowienie kieruję także do waszych biskupów, kapłanów, zakonników i zakonnic, do waszych rodzin i do wszystkich Ukraińców. Niech za wstawiennictwem Najświętszej Bogarodzicy Bóg was zawsze wspomaga i ochrania.

(dalej po polsku:)

Na koniec pragnę jeszcze poświęcić wianki, które w pięknej tradycji polskiej przypominają zakończenie oktawy uroczystości Bożego Ciała. Niech Bóg wszystkim błogosławi.

Bardzo wielu was się tu zgromadziło, jakby Siedlce liczyły milion. Bogu dzięki!