Chrystus naszym "wiatykiem"

15 stycznia Ojciec Święty przyjął w Sali Klementyńskiej funkcjonariuszy posterunku włoskiej policji przy Watykanie, którzy pełnią służbę na terenach graniczących z państwem watykańskim i na placu św. Piotra. W imieniu policjantów głos zabrał naczelnik posterunku Salvatore Festa. «Towarzyszymy Ci nieustannie, Ojcze Święty — powiedział — również wtedy, kiedy w pełnym szacunku milczeniu słuchamy żarliwych apeli o pokój i orędzia wzywającego do humanitaryzmu. Twoje słowa przytaczane są zarówno w oficjalnych przemówieniach przywódców państw, jak uczynił to w swoim przemówieniu na zakończenie roku nasz prezydent Republiki, jak i w homiliach proboszczów małych wiosek. Ludzkość patrzy na Ciebie i bardzo potrzebuje Twojej katechezy. Ojcze Święty, cały nasz personel jest u Twego boku — z Tobą przeżywa radości i cierpienia. (...) Letni wyjazd do Val d'Aosta był wspaniałym dowodem umiłowania służby i oddania nie tylko obowiązkom względem instytucji, lecz bardziej jeszcze rodzinnym. Czuliśmy się jedną rodziną, także w sensie logistycznym: na niewielkiej przestrzeni dzieliliśmy wszystko, z zachowaniem różnic i poszanowaniem funkcji. Żywe są w naszych sercach wspomnienia, odczucia, Twoja bliskość, Ojcze Święty. Nie mogę nie dać świadectwa również przy tej okazji, razem z wszystkimi pracownikami inspektoratu, że niestrudzenie pełnisz swą misję ambasadora pokoju. Ojcze Święty, dziś bardziej niż w przeszłości ludzkość potrzebuje Twojego przesłania, rozumie je i docenia. Proszę, udziel nam Twojego błogosławieństwa».

Panie Naczelniku, Funkcjonariusze i Policjanci z Inspektoratu Bezpieczeństwa Publicznego przy Watykanie!

1. Z radością was przyjmuję i każdego serdecznie witam. Wszystkich z serca pozdrawiam. Pozdrawiam w szczególności dra Salvatore Festę i dziękuję mu za pełne szacunku słowa, z którymi zwrócił się do mnie w imieniu wszystkich. Pragnę złożyć wam i waszym rodzinom najszczersze życzenia na ten rok, który niedawno się rozpoczął. Niech będzie to rok pogodny, obfitujący zwłaszcza w niebieskie błogosławieństwo i pociechę!

Dla chrześcijan największym darem jest niewątpliwie Jezus, nasze zbawienie. Zechciał On zostać z nami w Eucharystii — stał się naszym «wiatykiem», czyli duchowym pokarmem na drogę życia. On wspiera nas w chwilach próby i trudnościach; umacnia nas w nadziei i codziennym trudzie.

2. W tym roku, poświęconym w sposób szczególny Eucharystii, wszyscy wierni są wezwani, by z coraz większą gorliwością uczestniczyli w Mszy św., zwłaszcza w niedzielę. Niech również dla was, moi drodzy, niedzielna Msza św. będzie specjalną okazją do osobistego spotkania z Chrystusem!

Zapewniając was o pamięci w modlitwie, raz jeszcze wyrażam wam wdzięczność i uznanie za służbę, którą pełnicie z poświęceniem i wiernością, i z serca błogosławię wam oraz waszym rodzinom.

opr. mg/mg