Serce papieża bije dla was

W ostatnich dniach marca przybyła do Wiecznego Miasta narodowa pielgrzymka z Bośni i Hercegowiny. 30 marca rano ponad pół tysiąca pielgrzymów uczestniczyło w Mszy św., którą w Bazylice Watykańskiej odprawił arcybiskup Vrhbosny, Sarajewa kard. Vinko Puljić. Po liturgii odbyło się spotkanie z Janem Pawłem II w Auli Pawła VI. W przemówieniu do pielgrzymów Papież nawiązał do swojej wizyty w tym kraju w 1997 r., którą — jak przypomniał — zmuszony był wielokrotnie odkładać, zanim mógł przybyć do Sarajewa i modlić się o pokój dla jego mieszkańców i całego regionu.

Księże Kardynale, czcigodni Bracia w biskupstwie, wielebni Kapłani, drodzy Bracia i Siostry!

1. Z całego serca pozdrawiam każdego z was, pasterzy, i was wszystkich tu zebranych, wiernych umiłowanych Kościołów Vrhbosny, Mostaru-Duvna, Trebinje-Mrkanu i Banja Luki. Przyjmuję was z wielką radością. Przybyliście do grobów apostołów Piotra i Pawła oraz innych męczenników rzymskich, aby uczestniczyć w obchodach Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 oraz by na nowo potwierdzić waszą jedność z Kościołem rzymskim i z Następcą Księcia Apostołów. Serdecznie was witam i dziękuję drogiemu kard. Vinko Puljiciowi za życzliwość, którą wyraził w imieniu was wszystkich.

Wspominam wciąż wizytę duszpasterską, która po kilku niezależnych od mojej woli odroczeniach mogła się odbyć w dniach 12-13 kwietnia 1997 r. Miałem wówczas okazję przyjrzeć się z bliska wielkiej tragedii, która w ostatnim dziesięcioleciu dotknęła was i innych mieszkańców tego regionu. Stolica Apostolska towarzyszyła wam przez cały ten czas i będzie z wami również w przyszłości. Serce Papieża bije dla was i dzieli z wami nie tylko ból i troski, lecz także radości i nadzieje.

2. Tak, drodzy bracia i siostry! Pomimo licznych trudności, które napotykacie na co dzień ze względu na sytuację polityczną i ekonomiczną oraz pomimo chmur, które ciągle jeszcze gromadzą się na horyzoncie waszej ojczyzny, jest to czas nadziei! Tak jak w tych dniach wiele znaków zapowiada budzenie się przyrody, również na płaszczyźnie społecznej nie brak obiecujących objawów postępu. Chrześcijanie powinni umacniać ten pozytywny proces zaczynem nowego życia, który zawiera Ewangelia. Orędzie chrześcijańskie kryje w sobie nadzwyczajny potencjał nadziei. Każdy wierny jest odpowiedzialny za to, by mieli w nim udział bracia i siostry, których spotyka.

Moi drodzy, będziecie mogli głosić nadzieję w sposób przekonujący, jeśli będziecie również dawali ewangeliczne świadectwo głębokiej wspólnoty Kościoła i bezgranicznej miłości. Niech już samo wasze życie mówi wszystkim, że jesteście chrześcijanami! Jako pierwsi ofiarujcie i przyjmijcie przebaczenie, uwalniając pamięć od nienawiści, urazów, żądzy zemsty, uznając za brata także i tego, kto wyrządził wam krzywdę. Nie dajcie się zwyciężyć złu, lecz zło dobrem zwyciężajcie (por. Rz 12, 21). «Jak Pan wybaczył wam, tak i wy» (Kol 3, 13).

Mocno ufam, że z Bożą pomocą ogień wiary, wzniecony na waszych ziemiach przed wieloma wiekami, będzie płonął w trzecim tysiącleciu. Kościół w waszej ojczyźnie będzie pełen życia, jeżeli pozostanie otwarty na natchnienia Ducha Świętego i zjednoczony wokół biskupów — następców apostołów. To oni, pasterze, są gwarantami katolickiej jedności wszystkich waszych wspólnot parafialnych i diecezjalnych.

Trwający obecnie Wielki Jubileusz, przeżywany intensywnie, jest dla wszystkich chrześcijan stosowną okazją do zgłębiania dzieła zbawienia, które dokonuje się w Kościele — mistycznym Ciele Chrystusa i powszechnym sakramencie zbawienia. Niech obchody Jubileuszu przyniosą obfite owoce nawrócenia i świętości we wspólnotach katolickich, które żyją na waszych ziemiach! Niech krzyż Chrystusa jeszcze raz objawi swą zbawczą moc pośród was!

3. Drodzy katolicy z prowincji kościelnej Vrhbosny, zechciejcie pozostać zjednoczeni, aby stawić czoło trudnościom chwili obecnej. W ten sposób będziecie mogli budować na waszej ziemi wraz z innymi jej współmieszkańcami pokojową przyszłość pełną nadziei. To przedsięwzięcie, z pewnością niełatwe, powiedzie się, jeżeli pozostaniecie solidarni i będziecie potrafili rozwijać wzajemną wymianę i budować poczucie współodpowiedzialności, pomagając przede wszystkim najsłabszym, ubogim i ofiarom wojny, żyjącym pośród was.

Bośnia i Hercegowina potrzebują lojalnego dialogu i aktywnej współpracy wszystkich narodów, które mieszkają na jej terytorium, jak również poszanowania praw i tożsamości każdej osoby i każdej grupy. Jeżeli chcecie zbudować pokojową i stabilną społecznie przyszłość, nikt w waszym kraju nie powinien korzystać z przywilejów kosztem innych i wszystkim należy zagwarantować równość.

W waszej ojczyźnie w ciągu ostatnich pięciu i pół wieku rządziły systemy, których dziedzictwo w niemałym stopniu utrudnia aktualny rozwój demokratyczny. Do przezwyciężenia tej sytuacji i zaprowadzenia na nowo prawdziwej demokracji, konieczne jest zaangażowanie i współpraca wszystkich. Autentyczna demokracja jest owocem uznania wartości różnic kulturowych, społecznych i religijnych różnych grup, z których składa się społeczeństwo kraju, w poszanowaniu równości, sprawiedliwości i prawdy. Nie można jej importować ani narzucić. Jej właściwe funkcjonowanie uzależnione jest od tego, w jakiej mierze szanowana jest godność osoby i świętość życia ludzkiego.

4. Z serca pozdrawiam także pielgrzymów z parafii Dol, Postira i Splitska. W czasie ostatniej wojny na należącej do nich wyspie Brač znalazło schronienie Wyższe Seminarium Duchowne z Vrhbosny, Sarajewa oraz wielu uchodźców. Niech Bóg hojnie wynagrodzi wszystkim mieszkańcom tej przepięknej wyspy!

Przenajświętszą Matkę Boga proszę o matczyną opiekę nad wszystkimi tutaj obecnymi i nad waszymi wspólnotami diecezjalnymi, z serca udzielając każdemu z was Apostolskiego Błogosławieństwa.

Niech będzie pochwalony Jezus i Maryja!

opr. mg/mg