Pamięć o Pawle VI zawsze żywa

W sobotę 5 lipca Jan Paweł II wręczył francuskiemu filozofowi Paulowi Ricoeurowi nagrodę Instytutu im. Pawła VI w Brescii, przyznawaną co pięć lat. W przemówieniu wygłoszonym do osobistości, które wraz z laureatem przybyły na uroczystość, Ojciec Święty powiedział o nim, że jest «człowiekiem wiary, występującym w obronie wartości ogólnoludzkich i chrześcijańskich». Przypominając zaś postać Pawła VI, Papież stwierdził, że przykład tego gorliwego pasterza Kościoła powinien być dla wierzących zachętą, «aby u progu trzeciego tysiąclecia byli świadkami nadziei».

Drodzy Bracia i Siostry!

1. Z radością spotykam się z wami z okazji uroczystości wręczenia nagrody upamiętniającej mego czcigodnego poprzednika, sługę Bożego Pawła VI.

Serdecznie witam wszystkich tu obecnych. Pozdrawiam kardynałów Giovanniego Battistę Re i Paula Pouparda, biskupa Brescii Giulia Sanguinetiego oraz innych obecnych tu dostojników. Z szacunkiem pozdrawiam też przedstawicieli władz cywilnych, reprezentujących instytucje publiczne Brescii, oraz kierownictwo Instytutu im. Pawła VI, poczynając od prezesa Giuseppe Camadiniego, któremu dziękuję za słowa wypowiedziane tutaj w imieniu zgromadzonych. Raz jeszcze podkreślam, jak bardzo cenię sobie inicjatywy podejmowane przez tę zasłużoną instytucję, dzięki której wciąż żywa jest w Kościele i w sercach ludzi dobrej woli wdzięczność dla tego wielkiego Papieża.

2. Dzisiejsze spotkanie odbywa się w okresie pomiędzy dwiema ważnymi rocznicami: czterdziestoleciem wyboru sługi Bożego papieża Pawła VI i dwudziestopięcioleciem jego śmierci.

Serdeczna pamięć o nim jest wciąż żywa i obecna w sercach ludzi. Paweł VI głęboko przeżywał niepokoje i oczekiwania swoich czasów i starał się zrozumieć doświadczenia współczesnych mu ludzi, rozjaśniając je światłem chrześcijańskiego przesłania. Jako źródło prawdy wskazywał im Chrystusa, jedynego Odkupiciela, który daje prawdziwą radość i pokój.

Niech przykład tego gorliwego pasterza Kościoła powszechnego będzie dla wiernych zachętą i bodźcem, aby u progu trzeciego tysiąclecia byli świadkami nadziei.

3. Prestiżowa nagroda jego imienia, co pięć lat przyznawana osobie lub instytucji szczególnie wyróżniającej się w zakresie kultury o podłożu religijnym, stanowi niewątpliwie dowód wciąż żywego zainteresowania, jakie wzbudza osoba papieża Montiniego. Dotychczas nagrodę tę przyznawano za zasługi w dziedzinie studiów teologicznych, muzycznych oraz za działalność na rzecz ekumenizmu i praw człowieka. Tego roku otrzymuje ją dobrze znany francuski uczony, prof. Paul Ricoeur, którego witam z radością i szacunkiem, dziękując mu za życzliwe i głębokie słowa, jakie do mnie przed chwilą skierował. Znany jest on m.in. z gorliwej działalności na rzecz dialogu ekumenicznego między katolikami a protestantami. Jego praca naukowa dowodzi, jak owocna może być więź między filozofią a teologią, między wiarą a kulturą; więź ową, jak to ująłem w Encyklice Fides et ratio, rozpatrywać należy w «dwukierunkowym odniesieniu: punktem wyjścia i pierwotnym źródłem dla teologii musi być zawsze słowo Boże. (...) Skoro słowo Boże jest Prawdą, to do lepszego zrozumienia go przyczynia się z pewnością ludzkie poszukiwanie prawdy, czyli refleksja filozoficzna» (n. 73).

4. Należy więc uznać za wyjątkowo trafną decyzję Instytutu im. Pawła VI, by uhonorować nagrodą filozofa, a zarazem człowieka wiary, występującego w obronie wartości ogólnoludzkich i chrześcijańskich.

Składam serdeczne gratulacje prof. Paulowi Ricoeurowi. Każdego z was tu obecnych pragnę zapewnić o modlitwie, abyście mogli wypełniać zamysł, jaki Bóg powziął wobec was i Instytutu im. Pawła VI.

5. Z szacunkiem witam też członków Fundacji Centesimus annus — Pro Pontifice, obecnych tu z okazji dorocznego zjazdu, odbywającego się pod przewodnictwem hrabiego Lorenza Rossiego di Montelera, którego serdecznie pozdrawiam. Pozdrawiam też dostojników kościelnych, członków Rady Nadzorczej i wszystkich uczestników zjazdu.

Dziękuję za konkretną pomoc udzielaną Stolicy Apostolskiej i modlę się do Boga w intencji każdego z was, prowadzonej przez was działalności oraz wszystkich osób wam bliskich.

6. W tym duchu życzę każdemu z uczestników tej audiencji owocnej pracy w ich dziedzinach i z serca udzielam wszystkim mego błogosławieństwa.

opr. mg/mg