Jesteśmy zobowiązani do współpracy

W czwartek 22 maja Jan Paweł II spotkał się w Watykanie z przedstawicielami Światowego Kongresu Żydów oraz Międzynarodowej Komisji Żydowskiej ds. Konsultacji Międzyreligijnych. Delegacji przewodniczył Edgar Bronfman. W przemówieniu Papież podkreślił, że «współpraca między chrześcijanami i żydami wymaga odwagi i roztropności, jak również ufności, że sam Bóg wyprowadza dobro z naszych wysiłków».

Drodzy Przyjaciele!

Z wielką radością witam w Watykanie znamienitych przedstawicieli Światowego Kongresu Żydów oraz Międzynarodowej Komisji Żydowskiej ds. Konsultacji Międzyreligijnych. Wasza wizyta przypomina o więziach przyjaźni, jakie połączyły nas od czasu, gdy Sobór Watykański II ogłosił Deklarację Nostra aetate i nadał nowy, pozytywny wymiar stosunkom między żydami i katolikami.

Słowo Boże jest lampą i światłem na naszej ścieżce; zachowuje nas przy życiu i daje nam nowe życie (por. Ps 119, 105. 107). Słowo to zostało dane naszym żydowskim braciom i siostrom szczególnie w księgach Tory. Dla chrześcijan słowo Boże wypełnia się w osobie Jezusa Chrystusa. Choć różnie pojmujemy i interpretujemy owo dziedzictwo duchowe, to jednak wszyscy czujemy się zobowiązani do składania wspólnego świadectwa o ojcostwie Boga i Jego miłości do stworzeń.

Nawet jeśli we współczesnym świecie często dominują przemoc, represje i wyzysk, zjawiska te nie przesądzają o przeznaczeniu człowieka. Bóg obiecuje nowe niebo i nową ziemię (por. Iz 65, 17; Ap 21, 1). Wiemy, że otrze On wszelką łzę (por. Iz 25, 8), i nie będzie już żałoby ani bólu (por. Ap 21, 4). Żydzi i chrześcijanie wierzą, że życie jest drogą wiodącą ku wypełnieniu Bożych obietnic.

W świetle naszego wspólnego bogatego dziedzictwa religijnego możemy traktować obecne czasy jako zobowiązującą sposobność do podjęcia wspólnego wysiłku na rzecz budowania pokoju i sprawiedliwości w świecie. Obrona godności każdej osoby ludzkiej stworzonej na obraz i podobieństwo Boże jest sprawą, w którą muszą zaangażować się wszyscy wierzący. Taka praktyczna współpraca między chrześcijanami i żydami wymaga odwagi i roztropności, jak również ufności, że sam Bóg wyprowadza dobro z naszych wysiłków: «Jeżeli Pan domu nie zbuduje, na próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą» (Ps 127, 1).

Drodzy przyjaciele, pragnę zachęcić was do dalszego niesienia pomocy cierpiącym dzieciom w Argentynie. Ufam głęboko, że Wszechmogący Bóg pobłogosławi wszystkim waszym przedsięwzięciom i planom; o to też się modlę. Niech On wam towarzyszy i skieruje wasze kroki na drogę pokoju (por. Łk 1, 79).

opr. mg/mg