Dobra nowina w świecie mediów

W dniach od 26 lutego do 1 marca w starej Auli Synodu Biskupów odbyło się zgromadzenie plenarne Papieskiej Rady ds. Środków Społecznego Przekazu poświęcone roli mediów i nowej ewangelizacji. Jan Paweł II spotkał się z uczestnikami zgromadzenia 1 marca, w ostatnim dniu obrad. W przemówieniu podkreślił, że w świecie współczesnym Następca Piotra nie mógłby pełnić swojej misji głoszenia Ewangelii oraz umacniania w wierze sióstr i braci na wszystkich kontynentach bez pomocy mediów. «Musimy — powiedział — nie tylko posługiwać się środkami społecznego przekazu, aby mówić światu o Chrystusie, ale także głosić Ewangelię światu środków przekazu». W przemówieniu Ojciec Święty nawiązał również do dwóch nowych dokumentów opublikowanych przez Papieską Radę ds. Środków Społecznego Przekazu: «Etyka w Internecie» oraz «Kościół a Internet».

Eminencje, Bracia Biskupi, Bracia i Siostry w Chrystusie,

1. Po raz kolejny przybyliście do Rzymu z pięciu kontynentów na zgromadzenie plenarne Papieskiej Rady ds. Środków Społecznego Przekazu. Dziękuję za życzliwe słowa abpowi Johnowi Foleyowi, przewodniczącemu Rady, który pełni swą funkcję przy współpracy bpa Pierfranco Pastore. Pragnę przy tej okazji podziękować wszystkim członkom Rady za pomoc w mojej posłudze apostolskiej. Czy w dzisiejszym świecie Następca Piotra może wypełniać swoją misję głoszenia Ewangelii oraz umacniania braci i sióstr w wierze nie korzystając ze środków społecznego przekazu? Jestem tego świadomy i dlatego z wielką wdzięcznością myślę o was oraz o takich grupach, jak Rycerze Kolumba, które wielkodusznie wspierają waszą pracę.

2. Cieszę się, że na obecnym zgromadzeniu plenarnym będziecie rozważać następujący temat: «Środki społecznego przekazu i nowa ewangelizacja: bieżące przedsięwzięcia i plany na przyszłość». Nie wolno nam bowiem zapominać, że nasza obecność w świecie środków przekazu jest istotnym elementem nowej ewangelizacji, do której Duch Święty wzywa obecnie Kościół na całym świecie. Jak podkreślałem w Liście apostolskim Novo millennio ineunte, musimy określić «konkretne elementy programu (...), dzięki którym orędzie Chrystusa może docierać do ludzi, kształtować wspólnoty, głęboko na nie oddziaływać poprzez świadectwo o wartościach ewangelicznych, składane także w życiu społecznym i kulturze» (n. 29). Nie wystarczy czekać na rozwój wydarzeń bądź podejmować działania doraźne: przyszła pora na konkretne i efektywne planowanie, takie właśnie, jakie czeka was podczas zgromadzenia plenarnego. Szczególnym wyzwaniem, któremu musicie stawić czoło, jest znalezienie takich metod i sposobów działania, aby głos Kościoła nie stał się marginesowy ani nie zamilkł na współczesnej arenie środków społecznego przekazu. Musicie aktywnie zabiegać o to, by Ewangelia nie była spychana wyłącznie do sfery życia prywatnego. Nie! Jezus Chrystus musi być głoszony całemu światu i dlatego Kościół musi wejść na rozległe forum środków przekazu z ufnością i odwagą.

3. Musimy nie tylko posługiwać się środkami społecznego przekazu, aby mówić światu o Chrystusie, ale także głosić Ewangelię światu środków przekazu. To, co powiedziałem o Internecie, odnosi się także do środków społecznego przekazu: są one «nowym 'forum' w sensie nadanym temu słowu przez starożytnych Rzymian (...), zatłoczoną i tętniącą życiem przestrzenią w środku miasta, miejscem, które odzwierciedlało kulturę otaczającego środowiska, a jednocześnie tworzyło własną kulturę» (Orędzie na Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu 2002, «L'Osservatore Romano», wyd. polskie, n. 4/2002, s. 6). Ta kultura środków społecznego przekazu musi być przedmiotem ewangelizacji! Waszym zadaniem jest inspirowanie Kościoła oraz podsuwanie mu pomysłów do realizacji tego dzieła — z wykorzystaniem najwyższych umiejętności zawodowych, najgłębszych wartości chrześcijańskiej wiary oraz tradycji katolickiej.

To zadanie Papieska Rada wypełnia z ogromną energią. Podczas tego zgromadzenia plenarnego opublikujecie dwa ważne dokumenty, których opracowanie zajęło kilka lat: «Etyka w Internecie» oraz «Kościół a Internet». Dokumenty te są nie tylko znakiem waszych twórczych możliwości zawodowych, ale także waszego zaangażowania w dzieło głoszenia Dobrej Nowiny w szybko zmieniającym się świecie środków społecznego przekazu.

4. Ewangelia żyje zawsze w dialogu z kulturą, Odwieczne Słowo jest bowiem zawsze obecne w Kościele i w rodzinie ludzkiej. Gdy Kościół oddala się od kultury, milknie też Ewangelia. Nie powinniśmy zatem bać się kulturowego postępu, jaki niesie trwająca w naszych czasach rewolucja w zakresie komunikacji oraz informacji. «Podobnie jak wszystkie nowe horyzonty w minionych epokach, również ten kryje niebezpieczeństwa i obietnice, a także zapowiedź przygody tak charakterystycznej dla innych wielkich okresów przemian» (tamże). Dla Kościoła przygodą jest przekazywanie prawdy Chrystusowej nowemu światu — pełnemu obietnic, poszukiwań i pytań. W sposób szczególny należy krzewić etykę godną człowieka, która prowadzi do komunii, a nie do wyobcowania poszczególnych osób (por. Novo millennio ineunte, 43), oraz do solidarności, a nie wrogości między narodami.

Pozostaje jednak fundamentalne pytanie: «Czy z owej galaktyki obrazów i dźwięków wyłoni się twarz Chrystusa i da się słyszeć Jego głos?» (Orędzie na Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu 2002, «L'Osservatore Romano», wyd. polskie, n. 4/2002, s. 7). Opracowując plany, nie możemy nigdy zapominać, że to Chrystus jest Dobrą Nowiną! Nie mamy do zaproponowania nic oprócz Jezusa, jedynego pośrednika między Bogiem a człowiekiem (por. 1 Tm 2, 5). Ewangelizacja to po prostu dążenie do tego, by Chrystus mógł być widziany i słyszany. Wiemy bowiem, że tam, gdzie nie ma miejsca dla Chrystusa, nie ma również miejsca dla człowieka.

Dlatego właśnie, drodzy bracia i siostry, wzywam was, byście pamiętali o miejscu dla Chrystusa w waszych planach. W świecie prasy, w radiu i telewizji, w kinematografii i w Internecie starajcie się otwierać drzwi przed Tym, który w swym miłosierdziu zechciał stać się dla nas bramą zbawienia. Środki społecznego przekazu będą wówczas światem prawdziwej komunikacji, światem prawdy i radości, a nie iluzji. Modlę się o to gorąco i powierzam waszą pracę Maryi, Matce Wcielonego Słowa. Z serca udzielam Błogosławieństwa Apostolskiego wszystkim współpracownikom Papieskiej Rady jako zadatek obecności Chrystusa pośród was oraz Jego mocy działającej we wszystkim, co czynicie w Jego imię.

opr. mg/mg