Europa musi odnaleźć chrześcijańską tożsamość

Przesłanie Ojca Świętego do kard. Christopha Schönborna z okazji Środkowoeuropejskiego Dnia Katolików w Austrii, 8.06.2003

W związku z odbywającym się w stolicy Austrii Środkowoeuropejskim Dniem Katolików, w którym uczestniczyły delegacje z różnych krajów tego regionu, m.in. z Polski, Jan Paweł II wystosował przesłanie do arcybiskupa Wiednia kard. Christopha Schönborna. Zwracając się do uczestników spotkania, Papież przypomniał, że jeśli Europa chce zbudować swoją przyszłość na fundamencie takich wartości, jak pokój, sprawiedliwość i solidarność, musi odnaleźć przede wszystkim swoją tożsamość chrześcijańską. Poniżej zamieszczamy przekład przesłania papieskiego z języka niemieckiego.

Czcigodny Brat w Biskupstwie
Kard. Christoph Schönborn
Arcybiskup Wiednia
Przewodniczący
Konferencji Episkopatu Austrii
Czcigodny Współbracie!

Drodzy Bracia i Siostry!

1. «Chrystus — nadzieja Europy». Pod tym hasłem odbywa się dziś w majestatycznej katedrze św. Stefana w Wiedniu spotkanie delegacji ze wszystkich stron Austrii, jak również z Bośni i Hercegowiny, Chorwacji, Polski, Słowacji, Słowenii, Czech i Węgier. Jest ono dobrym początkiem Środkowoeuropejskiego Dnia Katolików, który pomoże wielu chrześcijanom — mocą płynącą z naszej świętej wiary — wejść wspólnie na drogę wiodącą ku przyszłości, cierpliwie pracować nad leczeniem ran, które spowodował bezduszny podział kontynentu, i tym samym aktywnie uczestniczyć w budowie wielkiego wspólnego domu — Europy.

2. Na początku mojego pontyfikatu — przed prawie dwudziestu pięciu laty — powiedziałem do wiernych zgromadzonych na placu św. Piotra w Rzymie: «Otwórzcie drzwi Chrystusowi!» Dzisiaj tu w Wiedniu, mieście leżącym w sercu Europy, ważnym pod względem historycznym, kulturowym, jak również religijnym — chcę wam powtórzyć te słowa jeszcze raz. Chrystus, na którego patrzymy, obdarza nas ufnością i nadzieją, szczególnie w odniesieniu do przyszłości Europy. Jeśli ma ona być miejscem pojednania i współistnienia ludzi i narodów, podchodzących do siebie z głębokim szacunkiem i szczerą życzliwością, to Chrystus musi ten kontynent napełnić swoim Duchem! Osoby, które określają siebie Jego imieniem, kształtują od dwóch tysięcy lat życie i bogactwo kulturowe tej części ziemi. Chrześcijanie również dzisiaj i w przyszłości pragną wnosić swój wkład w kształtowanie społeczeństwa europejskiego. Siłę do tego potrzebną czerpią z orędzia ewangelicznego, które zawiera nieprzemijające wartości, mające zasadnicze znaczenie dla życia osobistego i społecznego.

Wspólne budowanie przyszłości będzie tym łatwiejsze, im bardziej mieszkańcy Europy będą pamiętać o swych chrześcijańskich korzeniach i z nich czerpać normy działania społecznego i politycznego. Pilnie potrzeba, aby Europa odnalazła swą chrześcijańską tożsamość i zgodnie z nią żyła. Dopiero wtedy będzie mogła przekazać światu te wartości, na których opierają się pokój między narodami, sprawiedliwość społeczna i solidarność międzynarodowa.

3. W sytuacji, w której znajduje się obecnie Europa, nam, chrześcijanom, nie wolno ulec zniechęceniu i zaprzestać odważnego mówienia o Ewangelii nadziei, którą Kościół przekazuje w sposób jasny i przejrzysty. Gdy zapewnienie Bogu i wierze chrześcijańskiej należnego miejsca w życiu publicznym spotyka się z oporami, Pan jest dla nas wielkim umocnieniem i źródłem otuchy. Jego słowo jest naszym przewodnikiem, a w świętych sakramentach mamy możliwość spotykania Go ciągle na nowo. Dzięki mocy z wysoka jesteśmy gotowi odpowiedzieć każdemu, kto pyta o nadzieję, która jest w nas (por. 1 P 3, 15). Wy wszyscy, bracia i siostry, jesteście wezwani, aby — każdy we własnym środowisku — wziąć udział w realizacji wielkiego zadania, które stoi przed Kościołem w Europie na początku nowego tysiąclecia: głosić Ewangelię nadziei, celebrować ją i jej służyć. Aby umocnić waszych pasterzy i was w tej ważnej misji, w specjalnym dokumencie poświęcę uwagę nadziei, z którą chrześcijanie patrzą na nową Europę.

4. Drodzy bracia i siostry! Środkowoeuropejski Dzień Katolików jest dla was wyzwaniem, aby wspólnie udać się «drogą pojednania» do największych sanktuariów i miejsc pielgrzymkowych waszej ojczyzny. W ten sposób umocnicie wzajemnie swoją wiarę i dacie świadectwo o Chrystusie, naszej prawdziwej nadziei, która nigdy nie zawodzi. Dzięki temu będziecie zdolni budować nową Europę wraz ze wszystkimi ludźmi dobrej woli. Podejmując to dzieło, weźcie sobie do serca słowa Maryi, Matki Jezusa: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie» (J 2, 5). Ten bowiem, kto pozwala, aby kierował nim Chrystus, kładzie trwały fundament pod społeczeństwo, w którym prawda, sprawiedliwość, wolność i pokój nie są pustymi słowami. Serdecznie zapraszam was do wyruszenia w ową często niełatwą podróż, jaką jest doświadczenie bycia ze sobą i dla siebie, która w przyszłym roku zawiedzie was, w «pielgrzymce narodów», do Mariazell. Niech Najświętsza Maryja Panna — Magna Mater Austriae, Magna Domina Hungarorum, Alma Mater Gentium Slavorum — będzie dla nas wszystkich orędowniczką u tronu Boga i niezawodną przewodniczką na drodze ku Jezusowi Chrystusowi — naszej nadziei. Idąc wraz z wami duchowo w tej pielgrzymce, z serca udzielam wam Apostolskiego Błogosławieństwa.

Watykan, uroczystość Zesłania Ducha Świętego 2003 r.

Joannes Paulus pp II


opr. mg/mg

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama