Bożonarodzeniowe orędzie "Urbi et Orbi" 25.12.1999
W uroczystość Bożego Narodzenia w południe Ojciec Święty wygłosił z głównej loggii Bazyliki Watykańskiej orędzie świąteczne, złożył życzenia w 59 językach (w tym także po polsku) i udzielił Błogosławieństwa Apostolskiego «Urbi et Orbi». Nawiązując do symboliki Drzwi Świętych, Jan Paweł II wskazał na Chrystusa narodzonego w Betlejem jako na Bramę naszego zbawienia, przez którą wchodzimy w nowe tysiąclecie wiary.
1. «Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany» (Iz 9, 5). Dzisiaj rozbrzmiewa w Kościele i w świecie «dobra nowina» o Bożym Narodzeniu. Rozbrzmiewa słowami proroka Izajasza, nazywanego «ewangelistą» Starego Testamentu, który mówi o tajemnicy, tak jakby patrzył na wydarzenia, jakie prawie siedem wieków później miały się dokonać. Są to słowa natchnione przez Boga, słowa wstrząsające, które przenikają całe dzieje, a dzisiaj, na progu Roku Dwutysięcznego roznoszą się echem po całej ziemi, obwieszczając wielką tajemnicę wcielenia. 2. «Dziecię nam się narodziło». Te prorocze słowa znajdują wypełnienie w opowiadaniu ewangelisty Łukasza, opisującego wydarzenie, które nie przestaje zadziwiać i budzić nadziei. Tamtej betlejemskiej nocy Maryja wydała na świat Dziecię, któremu nada imię Jezus, a ponieważ nie było dla nich miejsca w gospodzie, urodziła swojego Syna w stajni i położyła Go w żłobie, na sianie. Ewangelista Jan już w Prologu swej Ewangelii odsłania tajemnicę tego wydarzenia. Ten bowiem, który w noc betlejemską rodzi się jako Dziecię w stajence, jest odwiecznym Synem Bożym. Jest tym Słowem, które było na początku, Słowem, które było u Boga, Słowem, które było Bogiem. Przez Niego wszystko się stało, co się stało (por. 1, 1-3). To właśnie przedwieczne Słowo, Syn Boży, przyjęło naturę ludzką. Bóg Ojciec «tak (...) umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał» (J 3, 16). Kiedy prorok Izajasz mówi: «Syn został nam dany», odsłania tajemnicę Bożego narodzenia w całej pełni: zarówno odwieczne rodzenie Słowa w Ojcu, jak też narodzenie w czasie, które dokonało się za sprawą Ducha Świętego. 3. Krąg tajemnicy się poszerza: ewangelista Jan pisze: «Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas» (J 1, 14) i dodaje «wszystkim tym (...), którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego» (1, 12). Krąg tajemnicy się poszerza: narodziny Syna Bożego są największym obdarowaniem, największą łaską udzieloną człowiekowi, jaką można sobie wyobrazić. Przypominając w ten święty dzień narodzenie Chrystusa, przeżywamy wraz z tym wydarzeniem tajemnicę Bożego usynowienia człowieka za sprawą Chrystusa, który przychodzi na świat. Dlatego ta noc i ten dzień Bożego Narodzenia w odczuciu ludzi szukających prawdy są «święte». My, chrześcijanie, uznajemy je za szczególnie «święte», ponieważ dostrzegamy w nich nieomylny ślad działania Tego, który jest Święty, pełen miłosierdzia i dobroci. 4. W tym roku jeszcze jeden motyw sprawia, że ten dzień łaski jest szczególnie święty: początek Wielkiego Jubileuszu. Tej nocy, przed Mszą świętą otworzyłem Drzwi Święte w Bazylice Watykańskiej. Jest to akt symboliczny, rozpoczynający Rok Jubileuszowy, gest ukazujący w szczególnie wyrazistym świetle prawdę zawartą już w tajemnicy Bożego Narodzenia: Jezus, narodzony z Maryi w betlejemskim ubóstwie, On, odwieczny Syn, darowany nam przez Ojca, jest, dla nas i dla wszystkich, Bramą! Bramą naszego zbawienia, Bramą życia, Bramą pokoju! Oto orędzie Bożego Narodzenia i prawda ogłoszona przez Wielki Jubileusz. 5. Kierujemy wzrok ku Tobie, o Chryste, Bramo naszego zbawienia, i dziękujemy Ci za dobro, jakie się dokonało w minionych latach, wiekach i tysiącleciach. Musimy jednak wyznać, że wielokrotnie ludzkość szukała prawdy gdzie indziej; ileż razy sama tworzyła sobie fałszywe pewniki, ulegała hasłom złudnych ideologii, wielokrotnie człowiek odmawiał szacunku i miłości braciom innych ras i religii, pozbawiał podstawowych praw ludzi i narody. Ale Ty nadal obdarzasz wszystkich zbawczym blaskiem Prawdy. Patrzymy na Ciebie, Chryste, Bramo Życia, i składamy Ci dzięki za dzieła, którymi wzbogacałeś kolejne pokolenia. Nie zawsze jednak nasz świat szanuje i miłuje życie. Ty natomiast nigdy nie przestajesz kochać życia i przychodząc w tajemnicy Bożego Narodzenia rozjaśniasz umysły, aby ci, którzy ustanawiają prawa i rządzą państwami, ludzie dobrej woli na całym świecie, starali się przyjmować ludzkie życie jako cenny dar. Ty przychodzisz, aby podarować nam Ewangelię Życia. Wpatrujemy się w Ciebie, Chryste, Bramo pokoju, gdy pielgrzymując przez czas, nawiedzamy liczne miejsca cierpienia i wojny, gdzie spoczywają ofiary nieludzkich konfliktów i straszliwych zbrodni. Ty, o Książę Pokoju, wzywasz nas, byśmy zaniechali nierozumnych konfliktów zbrojnych, byśmy wyrzekli się przemocy i nienawiści, które naznaczyły znamieniem śmierci ludzi, narody i kontynenty. 6. «Syn został nam dany». Ojcze, Ty dałeś nam swego Syna. Dajesz nam Go także dzisiaj, na progu nowego tysiąclecia. On jest dla nas Bramą. Przez tę Bramę wchodzimy w nowy wymiar i dosięgamy miary tych przeznaczeń, jakie Ty zamierzyłeś względem człowieka. Dlatego właśnie, Ojcze, dałeś nam swojego Syna, ażeby człowiek się przekonał o tym, czym pragniesz go obdarzyć w wieczności i żeby człowiek miał moc wypełnić Twój tajemniczy zamysł miłości. Chryste, Synu Matki zawsze Dziewicy, Światłości i nadziejo tych, którzy Cię szukają, chociaż Cię nie znają, oraz tych, którzy znając Cię już, szukają Cię jeszcze usilniej. Chryste, Ty jesteś Bramą! Przez Ciebie, w mocy Ducha Świętego, pragniemy wejść w trzecie tysiąclecie. Ty, o Chryste, jesteś «wczoraj i dziś, ten sam także na wieki» (por. Hbr 13, 8).
Przed udzieleniem Apostolskiego Błogosławieństwa Ojciec Święty powiedział po polsku:
«Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania» (Łk 2, 14). W dniu, w którym rozpoczynamy Wielki Jubileusz Roku 2000, moim rodakom w kraju i poza jego granicami życzę, aby to błogosławieństwo Bożego pokoju objęło wszystkich; aby łaska i prawda przemieniały serca i umysły i budziły w nich pragnienie udziału w chwale nowo narodzonego Pana. Radosnych Świąt, szczęśliwego Nowego Roku i Nowego Tysiąclecia!
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (2/2000) and Polish Bishops Conference