Kim jest święty Piotr?

Kim był święty Piotr wedle woli Boskiego Zbawiciela? Odpowiedź wydaje się prosta: był on uczniem, pierwszym powołanym po to, aby był apostołem wraz z jedenastoma innymi. Ale odpowiedź się komplikuje, gdy przychodzą na myśl te obrazy, figury i przenośnie, jakimi posłużył się Zbawiciel, aby nam dać zrozumieć, kim miał być, kim się stać miał ten, którego on wybrał. Obraz najbardziej dobitny, wyrazisty, to obraz kamienia, skały; głosi go imię Piotr. A cóż oznacza to słowo w zastosowaniu do prostego i uczuciowego, zmiennego i chwiejnego człowieka? Kamień jest twardy i mocny, jest on stały i trwały, jest on u podwalin budowli i podtrzymuje ją całą... a budowla ta zwie się Kościołem: "Na tej opoce zbuduję Kościół mój".

Ale są inne jeszcze dotyczące Piotra obrazy, które zasługiwałyby na objaśnienie i na rozważanie, obrazy bogate w znaczenie, wykorzystane przez samego Pana Jezusa. Na przykład klucze, to znaczy znaki władzy, spośród apostołów dane jedynie Piotrowi dla zaznaczenia władzy sprawowanej nie tylko na ziemi, ale i w niebie. A sieć ta, sieć Piętrowa, dwakroć w Ewangelii zarzucana na cudowny połów? "Odtąd już ludzi łowić będziesz", mówiła Ewangelia z ostatniej niedzieli (Łk 5,10). Tam też ten skromny obraz połowu ryb nabiera jakiegoś ogromnego i pełnego majestatu znaczenia historycznej i powszechnej misji, powierzonej zwykłemu rybakowi z jeziora Genezaret. A ów obraz pasterza? "Paś baranki moje, paś owce moje" (J 21,16 - 17), rzecze Pan Jezus do świętego Piotra, niejako ukazując nam, że plan zbawienia naszego zawiera tę więź konieczną między nim, Najwyższym Pasterzem, a nami.

Inne jeszcze wyraziste obrazy znajdujemy w Piśmie świętym, jak ów obraz pieniądza (Mt 17,24), wyłowionego przez Piotra na polecenie Pana Jezusa, dla zapłacenia podatku; i ten obraz łodzi Piotrowej, z której Pan Jezus nauczał (Łk 5,3), obraz zstępującego z nieba płótna, w widzeniu w Jafie (Dz 10,11), obraz opadłych z rąk Piotra kajdan (Dz 12,7), kura piejącego na przypomnienie Piotrowi jego ludzkiej ułomności (Mk 14,72), pasa, który w dzień ostatni, jako znak męczeństwa, przepasze Piotra (J 21,18); nie wspominamy już o tych obrazach, które odnosząc się do Piotra, dotyczą jednocześnie i innych apostołów: "Wy jesteście solą ziemi... światłością świata" (Mt 5,13 i 14).

Spoza tych, tak dla języka biblijnego, a szczególnie dla języka ewangelicznego, charakterystycznych obrazów wyłaniają się wielkie i wyraźne znaczenia. Pod symbolem kryje się prawda, jakaś rzeczywistość, którą umysł nasz może zgłębić, o której może się przekonać, jak jest ogromna i boża. W taki to sposób nabożeństwo nasze do świętego Piotra spotyka się z myślą o Panu Jezusie. Życzymy wam tego, abyście i wy również dochodzili do tego duchowego spotkania, dzisiaj i zawsze. Pisał święty Ambroży: "Tam, gdzie jest Piotr, tam jest Kościół" (in Ps. 40,30, PL 14, 1082); a my dodać możemy: gdzie jest Piotr i Kościół, tam jest Chrystus; i tak jest zawsze.

Źródło: Paweł VI - Trwajcie Mocni w wierze t.1 - wyd. Apostolstwa Młodych - Kraków 1970

opr. kk/mg