Celibat pociąga dusze młode

Wśród wielkich spraw, do których konieczna jest bezpośrednia pomoc Boża, jedna leży nam szczególnie na sercu, mianowicie - święty celibat księży.

Celibat jest podstawowym prawem Kościoła łacińskiego. Porzucić go lub kwestionować jego znaczenie znaczyłoby cofnąć się wstecz, a więc nie dotrzymać zobowiązania miłości i ofiary, jakie po długim doświadczeniu i z ogromna odwagą i ewangeliczna pogoda ducha podjął Kościół łaciński w swym wiekowym wysiłku surowego wyboru i nieustannej odnowy urzędu kapłańskiego, od którego zależy żywotność całego Ludu Bożego.

Niewątpliwie, celibat jest normą bardzo wzniosła i bardzo surowa, której zachowanie wymaga nie tylko nieodwołalnego postanowienia, ale i specjalnego charyzmatu, to znaczy łaski niebieskiej i wewnętrznej. Właśnie to sprawia, że celibat pozostaje w całkowitej zgodności z powołaniem do szczególnego naśladowania Chrystusa oraz z pełną odpowiedzią ucznia, który porzuca wszystko, by pójść jedynie za Nim i poświęcić się bez reszty i wyłącznie, sercem niepodzielnym, sprawie posługiwania braciom i społeczności chrześcijańskiej.

Wszystko to sprawia, że celibat kościelny staje się najwyższym świadectwem o Królestwie Bożym, jedynym w swoim rodzaju znakiem mówiącym o wartości wiary, nadziei i miłości, nieporównywalnym z niczym warunkiem pełnej posługi pasterskiej, nieustannym podążaniem naprzód ku doskonałości chrześcijańskiej. Istotnie, celibat jest rzeczą trudna, ale właśnie ta cecha pociąga dusze ludzi młodych i gorliwych. Ze względu na potrzeby swego czasu celibat jest dziś aktualny bardziej niż kiedykolwiek. Powiedzmy więcej: może stać się rzeczą łatwą; jest radosny, piękny, jest katolicki. Powinniśmy go zachować i chronić. I powinniśmy właśnie modlić się, aby Pan pozwolił go głębiej zrozumieć zarówno powołanym, jak i tym, którzy nie są powołani, by go szanowali i cenili wszyscy ludzie świeccy, zakonnicy i duchowni.

Oby Najświętsza Dziewica wszystkim wybranym do kapłaństwa objawiła jego godność, dostępność i konieczność.

Źródło: Paweł VI - Trwajcie Mocni w wierze t.2 - wyd. Apostolstwa Młodych - Kraków 1974, s. 255.

opr. kkk/mg