Afryka w potrzebie

Ludy afrykańskie są już teraz, a w najbliższych latach będą coraz bardziej gwarancją życia i żywotności. Jedna część świata się starzeje; nie kocha życia; nie wsłuchuje się z radością w bicie serc dzieci poczętych pod sercem matek; nie otacza życzliwą opieką mądrości i miłości życia, które się starzeje. Wydaje się, że nie zna czułości. Nie cieszy się życiem z dnia na dzień. Zniewolona przez posiadanie, zatraca swoją istotę i tożsamość. Nasycona zgromadzonym bogactwem, jest jakby sparaliżowana, błądzi po omacku w mrokach własnej pychy, nie potrafi w spokoju i z radością chodzić ścieżkami codzienności. I nie umie — a może nie chce — podnieść wzroku, by wejść na drogę transcendencji.

Ludność afrykańska zaskakuje tę część świata. Wnosi jakby powiew świeżości, szczególną i porywającą wizję życia. Jest to jakby eksplozja wartości. Mówił o tym wyraźnie i z wielką mocą Ojciec Święty podczas swej pielgrzymki do Nigerii. Jako prorok nowej jutrzenki dla Afryki przemawiał do Nigeryjczyków i wszystkich narodów afrykańskich, ale mówił również do świata z Afryki. Miliony osób zgromadzonych na Eucharystii w Onitshy i Abudży zrozumiały go i garnęły się do niego z miłością i wdzięcznością. Nigeryjczycy stanęli wokół Papieża, który użyczył swego głosu ich wielorakim potrzebom, ich dramatycznej niepewności i radosnej nadziei. Otoczyli go jak ojca pozornie słabego, ale obdarzonego wewnętrzną siłą i zdecydowanego szukać i bronić własnych dzieci, gdziekolwiek są. Stanęli wokół niego, bo jest on defensor orbis w tym historycznym momencie przejścia z drugiego do trzeciego millennium.

Zgromadził się wokół Ojca Świętego Kościół, który jest w Nigerii i w Afryce. Kościół młody. Kościół, który nie stoi w miejscu, ale idzie naprzód. Misyjność Kościoła jest w tej wspólnocie codzienną rzeczywistością.

Beatyfikacja Cypriana Michała Iwene Tansi, syna i ojca tej wspólnoty, promieniuje na Kościół w Afryce i na Kościół powszechny blaskiem świętości, rozjaśniającym drogi doskonałości. Nowy błogosławiony dla nowych czasów.

Mario Agnes, redaktor naczelny L'Osservatore Romano