Jan Paweł II w szczególnej misji tutaj był

Do wielu świętych miejsc - sanktuariów poświęconych Matce Bożej — przybywał Jan Paweł II, 264 następca na Opoce Piotrowej. Pielgrzymował do Matki Zbawiciela, aby oddać siebie i ludzkość całego świata w opiekę Jej Niepokalanemu sercu. Prosił Ją o wstawiennictwo u wszechmogącego Syna, który oddał się na krzyżu dla zbawienia świata, a teraz ofiarowuje się na ołtarzach.

*    *    *

Jan Paweł II, wielbiciel Matki Bożej, nazywał Ją swą Matką, a siebie Jej synem - Totus tuus - (Cały Twój).

*    *    *

„Maryja wyprzedza nas wszystkich
na drodze do świętości”, która jest
tajemnicą Kościoła jako Oblubienicy
„bez skazy czy zmarszczki”
Jan Paweł II.

CASTEL GANDOLFO

Dla Jana Pawła II bliską byla Matka Boża z Jasnej Góry, której wizerunek mógł także podziwiać w swej letniej rezydencji w Castel Gandolfo. Jego prywatna kaplica upamiętniała dzieje historii naszej Polski. To abp. Achille Rotti, wielki przyjaciel Polaków, były nuncjusz apostolski w Polsce, przyszły papież Pius XI - ozdobił ołtarz wizerunkiem Matki Bożej Jasnogórskiej, a ściany tej kaplicy freskami przedstawiającymi obronę Jasnej Góry - przed Szwedami w 1655 oraz Cud nad Wisłą w 1920 roku.

Wizerunek Matki Bożej Jasnogórskiej witał także przybyłych na Mszę Świętą celebrowaną przez Jana Pawła II.

Z wizerunkiem Matki Bożej Częstochowskiej „która tutaj w jakiś szczególny sposób jest”, Jan Paweł II podjął się szczególnej misji.

JASNA GÓRA

Z wielką radością przybył na Jasną Górę Jan Paweł II - Papież Polak - powołany na Stolicę Piotrową w 1978 roku. Przybył z Rzymu 4 czerwca 1979 roku, aby dokonać Aktu Oddania - poświęcenia siebie, Narodu polskiego i świata Niepokalanemu Sercu Maryi.

Uroczystość powierzenia się Sercu Matki Bożej sprowadziła na Jasną Górę tysiące, być może nawet i milion Polaków - pielgrzymów przybyłych koleją, samochodami, wozami, ciężarówkami i piechotą z najodleglejszych okolic z całej Polski. Były to ich serca, zapraszające Maryję do swojego życia, szukające u Niej pociechy, ratunku i mocy wiary.

W homilii wygłoszonej w czasie Mszy Świętej pod Szczytem Jasnej Góry Jan Paweł II oddawał hołd i cześć Matce Bożej - Matce Kościoła „która tutaj w jakiś szczególny sposób jest. Jest obecna. Jest obecna w tajemnicy Chrystusa i Kościoła”. Bardzo usilnie podkreślał również ważność słowa wolność - bo „Wolność jest wielkim darem Bożym. Trzeba go dobrze używać ”. Słuchającym tych słów polecał  uporządkowanie swego życia, umocnienie sumienia. Wskazywał im drogę powrotu do Boga, by na Jego prawdzie budowali swe życie. A słuchały Go rzesze Polaków mieszkających w Polsce i wielu rodaków emigrantów przybyłych z różnych krajów świata.

Jan Paweł II byl jedną  z największych postaci XX stulecia, których Opatrzność zsyła od czasu do czasu na wzór do kszałtowania pokoleń.

Aktu Oddania siebie, Narodu polskiego i świata dokonał Jan Paweł II na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 roku. Stanął przed wizerunkiem Matki Bożej i składał doniosły Akt, obiecując Jej i Jej Synowi Chrystusowi wierną służbę. Nazywał Jasnogórską Madonnę Patronką, Krolową i Opiekunką polskiego Narodu, błagając dla Niego o spokojny byt w prawdzie, sprawiedliwości i wolności. Błagał, aby przyjęła to Jego ślubowanie i przygarnęła wszystkich wiernych do swego Niepokalanego Serca, które pomaga wypełniać wolę Boga.

Bogu dziękujmy, że do tych różnych, pięknych miejsc obranych przez Maryję należy Jasna Góra.

FATIMA

Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej w Fatimie zapisało się głęboko w pamięci Papieża - Polaka.

Niezapomnianym pielgrzymem, który z radością udał się do Fatimy 13 maja 1982 roku był Jan Paweł II, 264 Pasterz na Stolicy Apostolskiej. Przybył do tego miasteczka

w Portugalii, dokąd pielgrzymują ludzie z całego świata, którzy z wielką gorliwością i ufnością pragną powierzyć siebie Sercu Maryi, bo wierzą w cudowne objawienie się Matki Bożej trójce pasterzy 13 maja i 13 października 1917 roku.

U stóp figury Matki Bożej Rożańcowej padł na kolana Jan Paweł II i dziękował Niepokalemu Sercu Maryi za miłość okazaną Mu podczas zamachu, który miał miejsce 13 maja 1981 roku na Placu Św. Piotra na Watykanie. Przeżywał Akt Oddania się Fatimskiej Madonnie, bo uważał, że za Jej przyczyną życie zostało Mu na nowo podarowane.

Zamiary Matki Bożej z Fatimy były inne niż plany czynione przez ludzi. „Jedna ręka strzelała, a inna kierowała kulę”. Ręka Ali Agcy strzelała, a ręka Matki Chrystusa kierowała „kulę”.  Jan Pawel II - Totus tuus - przekazał jako wotum ten pocisk z pistoletu Ali Agcy, który został umieszczony wewnątrz korony Matki Bożej Fatimskiej.  Duchowym i widzialnym dowodem miłości Jana Pawła II do Matki Bożej Fatimskiej było Jego nawiedzenie tego świętego miejsca w 1991 roku w 10 rocznicę zamachu, a w 2000 roku, aby beatyfikować pasterzy - Franciszka i Hiacyntę - oraz ogłosić trzecią tajemnicę fatimską.

Wizerunek Madonny Częstochowskiej z kaplicy papieskiej, figurka Matki Bożej z Fatimy - dar otrzymany z miejsca objawień - i złota koronka z Krzeptówek znalazły swe zaszczytne miejsce w sypialni Jana Pawła II, ku którym biegło Jego pierwsze spojrzenie po przebudzeniu i ostatnie przed snem. Modlitwą do Niepokalanego Serca Maryi witał i zegnał Jan Paweł II każdy dzień.

Miłość Jana Pawła II do Matki Bożej — rzuca światło na życie wielu — ukazuje ważność roli Maryi - Matki Zbawiciela.

KAHLENBERG

Kiedy papież Inocenty XI poprosił Jana III Sobieskiego „Królu, ratuj Europę! Ratuj chrześcijaństwo!”, Jan Sobieski odpisał papieżowi: „Jesteśmy zawsze zobowiązani, wraz z całym Królestwem, walczyć do ostatniej kropli naszej krwi, jako że i moje Królestwo, i ja jesteśmy oboje tarczą świata chrześcijańskiego”.

Jan III Sobieski pokonał tureckiego wezyra Karę Mustafę 12 września 1683 roku. Zdobytą chorągiew Mahometa przesłał Inocentowi XI do Rzymu ze słowami: „Venimus, vidimus, Deus vicit”. (przybyliśmy, zobaczyliśmy, Bóg zwyciężył).

Obchody 300-lecia zwycięskiej bitwy były uroczyście obchodzone nie tylko we Wiedniu, ale również i na wzgórzu Kahlenberg. 10 tysięcy uczniów szkół wiedeńskich wraz z liczną grupą Polaków witało prezydenta Austrii Rudolfa Kirchschlager'a, Jana Pawła II i kardynałów - Casaroli, Glempa, Macharskiego i Kőniga.

Jan Paweł II przybył na Kahlenberg (Łysą Górę), aby dokonać Aktu Oddania - aby Maryja także i na tym wzgórzu panowała. Przybył poświęcić kaplicę dedykowaną Matce Bożej i odsłonić na kościele Św. Józefa tablicę świadczącą o zwycięstwie polskiego króla.

Słuchający przemówienia Jana Pawła II dowiedzieli się, że Jan III Sobieski udokumentowal swoje zwycięstwo pójściem do kościoła na Mszę Świętą i odśpiewaniem „Te Deum laudamus” (Ciebie Boże chwalimy), co znaczyło, że on i jego żołnierze walczyli dla Boga. Tak ważne zwycięstwo chrześcijaństwa uwiecznił na olbrzymim płótnie Jan Matejko, znany polski malarz wielu obrazów historycznych. Jan Matejko ofiarował swój obraz papieżowi Leonowi XIII nie od siebie, lecz w imieniu całego Narodu polskiego. Jan Paweł II wspomniał, że obraz Matejki pod tytułem „Jan Sobieski pod Wiedniem” czy też „Zwycięstwo pod Wiedniem” można oglądać w Muzeum Watykańskim.

Nadzwyczaj miłym na tej uroczystości był kontakt Jana Pawła II z młodzieżą, z uczniami szkół wiedeńskich. Bardzo wesoły był tzw. akt, w którym Ojciec Święty „odgrywał” rolę profesora łaciny, a uczniowie nadal byli prawdziwymi uczniami. Akt ten świadczył o Jego specjalnej zdolności bezpośredniego kontaktu z młodzieżą. Dlatego nie dziw, że Jan Paweł II  został inicjatorem Światowego Dnia Młodzieży, którego niebywałym przewodnikiem był przez całe swe panowanie na Stolicy Apostolskiej.

Kahlenberg upamiętnili trzej Polacy: Jan Paweł II, Jan Sobieski i Jan Matejko.

MARIAZELL

Milość do Matki Bożej sprowadziła Jana Pawła II 13 września 1983 roku do austriackiego miasteczka Mariazell, gdzie znajduje się sanktuarium, które jest świadectwem kultu maryjnego już od XII wieku. Ojca Świętego witała strzelista

 90 - metrowa wieża gotycka pomiędzy dwoma przysadzistymi wieżami w stylu barokowym.

Pielgrzym Jan Paweł II przybył do Mariazell, do kościoła pod nazwą Bazylika Narodzin Najświętszej Maryi Panny, do najważniejszego i jednego z największych w Europie sanktuariów, które posiada aż 12 kaplic. Wspaniale rozumiał i odczuwał jak wielką rolę odgrywało to święte miejsce dla przybywających tutaj pątników, bo i on jako kardynał Karol Wojtyła często bywał w Mariazell. O świętości i popularności tego miejsca dowiedział się już wtenczas, zwiedzając sławny wielowiekowy skarbiec tego sanktuarium, posiadający cenne wota, ofiarowane z wdzięczności do Maryi. W tym to skarbcu oglądał XIV - wieczny obraz Maryi, dar króla Ludwika I Węgierskiego, ojca Królowej Polski,

Św. Jadwigi. Widział, że w ramie tego obrazu ozdobionej herbami ziem znajdujących się pod panowaniem Ludwika I Węgierskiego, znajduje się także herb Polski - biały orzeł w koronie na czerwonym tle.

W 300 - lecie odsieczy wiedeńskiej przybył Jan Paweł II, aby Aktem Oddania powierzyć Matce Bożej w Jej matczyną opiekę cały naród Austrii, by nie szczędziła mu wszelakich łask.

Jan Paweł II z miłością synowską podążał do Kaplicy Łask, aby odprawić Mszę Świętą na ołtarzu, na którym króluje figurka Maryi z Dzieciątkiem Jezus. Wiedział, że tę XII - wieczną romańską figurkę, wyrzeźbioną z lipowego drewna, słynącą łaskami koronował w 1908 roku nuncjusz papieski i że nosi ona tytuły: Magna Mater Austriae (Wielkiej, Macierzy Austrii),  Magna Hungarorum Domina (Wielkiej Pani Węgrów) i Mater Gentium Slavorum (Matki Ludów Słowiańskich). Tytuły te świadczyły, że narodowe sanktuarium Austriaków odwiedzali licznie pątnicy z Austrii, Węgier, Słowacji, Czech, Bawarii, Chorwacji, Moraw i Polski.

Drugą tak bliską sercu Jana Pawła II była kaplica tzw. milczących świec, w której każda z tych świec symbolizowała jeden z narodów będący pod panowaniem komunizmu, do których należała i Polska. Wszystkie te świece mogły być zapalone dopiero wtenczas, kiedy wszystkie te środkowo - europejskie kraje pozbędą się panowania Związku Radzieckiego. Jan Paweł II w zadumie stanął 13 września 1983 roku przed jedną z tych niezapalonych świec. Nadziei lepszego jutra nie tracił. Poświęcając te zniewolone kraje Niepokalanemu Sercu Maryi tak bardzo wierzył, że nadejdzie taki dzień, który przyniesie tym krajom  wolność, przynosząc im „zwycięstwo przez Maryję”.

W maju  1990 roku spełniła się nadzieja Jana Pawła II: libertas vincit - wolność zwyciężyła.

* * *

opr. mg/mg