Niesakramentalni

Temat miejsca w Kościele osób, które z różnych przyczyn żyją w związkach niesakramentalnych, budzi spore emocje. Okazuje się, że większość z nas ma o tym wyrobione zdanie. Szczególnie krytyczne opinie pojawiają się wśród tych, których osobiście podobna sytuacja nie dotyczy. A Kościół pragnie przygarniać każdego, nawet najbardziej oddalonego czy z poczuciem grzechu...Dlaczego więc ludzie ci tak często mają poczucie odrzucenia?

Kim są?

To ludzie ochrzczeni, którzy nie mogą zawrzeć ślubu zgodnie z wymaganiami wiary chrześcijańskiej, chociażby tego bardzo chcieli.

Przeszkodą dla nich jest to, że już uprzednio wzięli ślub w Kościele, rozwiedli się, a następnie ponownie zawarli już tylko związek cywilny.

Tęsknią za spowiedzią i Komunią św., czasem też oskarżają Kościół, że jest dla nich zbyt surowy, niepomni, że nierozerwalność małżeństwa jest z postanowienia Chrystusa. Jest im ciężko i smutno.

Coraz więcej jest również małżeństw, które nie mając żadnych przeszkód, nie chcą brać ślubu kościelnego, a nawet i cywilnego. Taka bowiem nastała moda, by na trwałe nie wiązać się z partnerem.

Przyczyny podają rożne.

Czasem mówią, że nie chcą miłości sformalizowanej przez ślub, który niszczy spontaniczność i utrudnia rozstanie się, gdy wygasną uczucia.

Inni twierdzą, że ślub niczego nie dodaje do ich związku — jest to martwa litera prawa i dlatego nie potrzebują.

Najbardziej cierpią na tym kobiety i dzieci, które żyją w stałej niepewności jutra.

Jednym i drugim wydawało się, że da się tak żyć; po latach jednak okazało się, że sprawa nie jest prosta.

I tym właśnie ludziom, tak rozwiedzionym, jak i „opornym” z woli Kościoła, starają się pomóc duszpasterstwa małżeństw żyjących w związkach tylko cywilnych (za:pallotyni.pl/niesakramentalni).

Poszukaj

Jeśli jesteś zainteresowany tym tematem, jeżeli w jakikolwiek sposób Ciebie on dotyczy, poszukaj takiego duszpasterstwa w swojej diecezji, najprościej przez stronę internetową diecezji lub po prostu kontaktując się z księdzem w swojej parafii.

* * *

„Wzywam gorąco pasterzy i całą wspólnotę wiernych do okazania pomocy rozwiedzionym, do podejmowania z troskliwą miłością starań o to, by nie czuli się oni odłączeni od Kościoła, skoro mogą, owszem, jako ochrzczeni, powinni uczestniczyć w jego życiu” 
(Jan Paweł II, Familiaris Consortio, 1981 r.)

* * *

Modlitwa za niesakramentalnych

Karol de Foucauld

opr. mg/mg