Największe z przykazań

Temat: Największe z przykazań

Pytania zadawane przez faryzeuszy i uczonych w Piśmie zwykle miały na celu sprowokowanie Zbawiciela, aby powiedział coś, za co można będzie Go oskarżyć. Ich niepokój wzbudzała interpretacja Prawa Mojżeszowego, uzdrowienia w szabat, ale entuzjazm ludzi, którzy doznawali uzdrowienia, odpowiedzi dawane przez Zbawiciela nie pozwalały im na otwarte oskarżenie Pana o herezję lub sprzeniewierzenie się przymierzu, jakie Bóg zawarł z ludźmi za pośrednictwem Mojżesza. W pewnym momencie owi najsprawiedliwsi ze sprawiedliwych, za jakich chcieli uchodzić postanowili zgładzić nie tylko Jezusa, ale też Łazarza, gdyż jego wskrzeszenie stało się jawnym znakiem dla wielu.
Pytanie o największe z przykazań być może nastawione było na to, że jakimś cudem usłyszą oni z ust Mistrza z Nazaretu, że od czci Boga ważniejsza jest miłość bliźniego, że tak naprawdę nie ważne jakiego jest się wyznania, ale ważne jak traktuje się innych. Tymczasem nic takiego się nie dzieje. Jezus wprost udziela takiej odpowiedzi, jaka wynika z Tradycji, odpowiedzi, wobec której żaden Izraelita chcący uchodzić za pobożnego i gorliwego nie mógł nic powiedzieć. Jezus jednak zdaje się także tym razem przeniknąć ich plany. Już niepytany mówi o drugim z przykazań. Co więcej, wskazuje wprost, skąd ma wynikać nasza troska o bliźniego, dlaczego miłość bliźniego w nauczaniu Zbawiciela zajmuje tak ważne miejsce.

SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Miłość Boga nade wszystko oraz bliźniego swego jak siebie samego są fundamentem całego Prawa i nauczania Proroków. Zatem nie istnieje miłość Boga oderwana od miłości bliźniego, ani też miłość bliźniego nie będzie wypełnieniem Prawa, jeśli na pierwszym miejscu nie postawimy Boga. Ta odpowiedź znów jednak zdaje się być nie po myśli faryzeuszy. Jezus bowiem nie tylko powiedział, jak jest napisane, ale też w najkrótszy z możliwych sposobów wyjaśnił swoje współczucie dla ludzi i miłosierdzie, jakie przyniósł na świat.

PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy miłuję Boga i bliźniego?