Nad grobem Boga

Nad grobem Boga

1. Wielka Sobota to dzień wielkiej ciszy. Stajemy nad grobem wcielonego Boga. W zadumie i z nadzieją. W naszych kościołach zwykle ta grobowa cisza bywa nieco zakłócona gwarem tych, którzy przynoszą w koszyczkach potrawy do poświęcenia. W tym roku nasze kościoły pozostaną wyciszone. Potrawy pobłogosławimy w naszych domach przed niedzielnym śniadaniem.
2. Wielka Sobota jest dniem milczenia Boga. To milczenie jest bardzo wymowne. Ono uczy nas pokory wobec majestatu śmierci. Przywraca szacunek wobec tajemnicy śmierci, której zaznał sam wcielony Bóg. Wielka Sobota jest dniem powagi, skupienia, oczekiwania. Milczenie Bożego Grobu skrywa jednak tajemnicę rodzenia się nowego życia. Ziarno obumarło, nie widać jeszcze by kiełkowało, ale już zapuszcza korzenie. Lada moment pojawią się zielone pędy.
3. Grobem Boga może być także ludzkie serce. To serce, w którym umarła wiara, nadzieja, miłość. Z różnych powodów. Wielu ateistów ogłaszało, że Bóg umarł. Możemy im spokojnie odpowiedzieć: tak, umarł w Wielki Piątek. Ale to nie koniec. Tam, gdzie wszystko wydaje się skończone, tam wszystko się zaczyna. Dla Boga nie ma nic niemożliwego. Grób Jezusa stał się miejscem zmartwychwstania. Nadzieja zrodziła się w miejscu największej ciemności. Największy grzesznik czy ateista, może stać się świętym. Każdy z nas może wyjść z tego, co w jego życiu jest grobem.
4. Wielka Sobota wyraża liturgicznie prawdę, którą wyznajemy w credo: „zstąpił do piekieł”. Co to właściwie znaczy? Słowo: „piekła” (liczba mnoga) jest określeniem krainy umarłych, zwanej inaczej otchłanią, Szeolem lub Hadesem. Jezus jest solidarny z wszystkimi umierającymi. Wchodzi w samotność śmierci. Idzie do krainy umarłych, by ogłosić im zbawienie. Dociera aż do Adama i Ewy, pierwszych buntowników przeciwko Bogu. Budzi ich ze snu śmierci i zaprasza do komnat przygotowanych w niebie.
5. Wieczorna liturgia Wigilii Paschalnej to już początek Święta Zmartwychwstania. W tym roku z powodu epidemii nie będą one zewnętrznie tak piękne jak zwykle. Ale Chrystus jest wciąż ten sam. Silniejszy niż wszelkie zło! Czytelnikom OPOKI życzę siły i nadziei płynących od Grobu Chrystusa!