Co człowieka czyni nieczystym

   Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym. Motyw czystości rytualnej pojawia się w całym Starym Testamencie, ale faryzeusze, którzy pośród ludu starali się uchodzić za wyjątkowo czystych i pobożnych, mieli na tym punkcie prawdziwą obsesję, przestrzegając tak rygorystycznie wszelkich przepisów związanych z czystością, że nieraz spotykali się z naganą Jezusa zarzucającego im przesadną dbałość o czystość zewnętrznej strony kubka i misy, kosztem wnętrza pełnego zdzierstwa i niepowściągliwości (por. np. Mt 23, 25). Choroba faryzeizmu zagraża niestety każdemu z nas, o czym możemy przekonać się w ostatnim czasie, dbając tak skrupulatnie o czystość rąk, dezynfekcję poręczy i klamek, a zapominając o sakramentach prowadzących do czystości serca, która pozwala nam oglądać Boga (Błogosławieni czystego serca albowiem oni Boga oglądać będą, Mt 5, 8).

   Z serca ludzkiego pochodzą złe myśli. Jak bronić swe serce przed złymi myślami? Jak zachować swe serce w czystości? Przede wszystkim powinniśmy je chronić przed tym, co mogłoby złe myśli wywołać: przed brudnymi obrazami, brudnymi słowami. Mówiąc krótko, powinniśmy dbać o wystrój swoich wnętrz! I mieć odwagę abba Marka, pustelnika z Egiptu, który ilekroć ktoś do niego przychodził i opowiadał mu o złych rzeczach nie wahał się przerwać mu i powiedzieć: „Dziecko, wszyscy ludzie pozbywają się swoich brudów na boku, a ty przynosisz je do mnie”? Najskuteczniejszym jednak środkiem do osiągnięcia i zachowania czystości serca jest jednoczenie się z Tym, który jest samą świętością i czystością, z Jezusem Chrystusem, obecnym w Bożym Słowie i w Eucharystii.

   Głupota. Intryguje mnie ta głupota wymieniona przez Jezusa na końcu katalogu grzechów. Na ogół bowiem zwykliśmy traktować głupotę jako defekt natury, wybryk młodości czy chwilę ludzkiej słabości. Dla Jezusa tymczasem każda głupota jest grzechem, a najgorsza spośród nich jest ta, która nie pozwala człowiekowi dostrzec Boga w otaczającym go świecie: Mówi głupi w swoim sercu: «Nie ma Boga» (Ps 14, 1).