8
września
czwartek
Święto Narodzenia NMP
Rok liturgiczny: C/II
Pierwsze czytanie:
Mi 5,1-4
Psalm responsoryjny:
Ps 13
Drugie czytanie:
Rz 8, 28-30
Ewangelia:
Mt 1,1-16.18-23

Patroni:

  • Narodziny NMP,
  • św. Hadrian,
  • św. Faust, Dius i Ammonius ,
  • św. Izaak,
  • św. Sergiusz Pp I,
  • św. Korbinian,
  • św. Piotr z Chavanon,
  • bł. Serafina Sforza,
  • św. Tomasz z Villa Nova,
  • bł. Tomasz Palaser, Jan Norton i Jan Talbot ,
  • św. Antoni od św. Bonawentury, Dominik Castellet i 20 towarz.,
  • bł. Fryderyk Ozanam,
  • bł. Józef Cecyl {Bonifacy} Rodríguez González, Teodemir Joachim {Adrianus} Sainz Sainz i Ewencjusz Ryszard {Euzebiusz Alfons} Urjurra ,
  • bł. Marinus Blanes Giner,
  • bł. Izmael Escrihuela Esteve,
  • bł. Paschalis Fortuńo Almela,
  • bł. Józefa od św. Jana Ruano García i Maria Bolesna od św. Eulalii Puig Bonany,
  • bł. Adam Bargielski,
  • bł. Władysław Błądziński

Liturgia na dzień 2022-09-08:

Pierwsze czytanie

Mi 5,1-4
Czytanie z księgi proroka Micheasza

Tak mówi Pan:

«A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich. Z ciebie Mi wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności. Przeto Pan wyda ich aż do czasu, kiedy porodzi mająca porodzić. Wtedy reszta braci Jego powróci do synów Izraela.

I powstanie i będzie ich pasterzem mocą Pana, przez majestat imienia Pana Boga swego. Będą żyli bezpiecznie, bo Jego władza rozciągnie się aż do krańców ziemi. A On będzie pokojem».

Psalm responsoryjny

Ps 13
Ps 13, 6 (R.: por. Iz 61, 10b)

Duch mój się raduje w Bogu, Zbawcy moim.

Ja zaś zaufałem Twemu miłosierdziu, *
niech się moje serce cieszy z Twej pomocy.
Będę śpiewać Panu, *
który mnie obdarzył dobrem.

Duch mój się raduje w Bogu, Zbawcy moim.

Drugie czytanie

Rz 8, 28-30
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Wiemy, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według Jego zamiaru. Albowiem tych, których od wieków poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym między wielu braćmi. Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też obdarzył chwałą.

[II czytanie do wyboru zamiast pierwszego w kościołach, gdzie obchodzone jest święto, a nie uroczystość]

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Alleluja, alleluja, alleluja

Szczęśliwa jesteś, Najświętsza Panno Maryjo,
i godna wszelkiej chwały,
bo z Ciebie narodziło się słońce sprawiedliwości,
Chrystus, który jest naszym Bogiem.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Mt 1,1-16.18-23
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama.

Abraham był ojcem Izaaka; Izaak ojcem Jakuba; Jakub ojcem Judy i jego braci; Juda zaś był ojcem Faresa i Zary, których matką była Tamar. Fares był ojcem Ezrona; Ezron ojcem Arama; Aram ojcem Aminadaba; Aminadab ojcem Naassona; Naasson ojcem Salmona; Salmon ojcem Booza, a matką była Rachab. Booz był ojcem Obeda, a matką była Rut. Obed był ojcem Jessego, a Jesse ojcem króla Dawida.

Dawid był ojcem Salomona, a matką była dawna żona Uriasza. Salomon był ojcem Roboama; Roboam ojcem Abiasza; Abiasz ojcem Asy; Asa ojcem Jozafata; Jozafat ojcem Jorama; Joram ojcem Ozjasza; Ozjasz ojcem Joatama; Joatam ojcem Achaza; Achaz ojcem Ezechiasza; Ezechiasz ojcem Manassesa; Manasses ojcem Amosa; Amos ojcem Jozjasza; Jozjasz ojcem Jechoniasza i jego braci w czasie przesiedlenia babilońskiego.

Po przesiedleniu babilońskim Jechoniasz był ojcem Salatiela; Salatiel ojcem Zorobabela; Zorobabel ojcem Abiuda; Abiud ojcem Eliakima; Eliakim ojcem Azora; Azor ojcem Sadoka; Sadok ojcem Achima; Achim ojcem Eliuda; Eliud ojcem Eleazara; Eleazar ojcem Mattana; Mattan ojcem Jakuba; Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.

[początek wersji krótszej, Mt 1,18-23]
Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.

Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów».

A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: «Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel», to znaczy: «Bóg z nami».

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

„Maryja, z której narodził się Jezus” (zob. Mt 1,16)

ks. Waldemar Turek ks. Waldemar Turek

„Maryja, z której narodził się Jezus” (zob. Mt 1,16)   Unsplash.com, Jon Tyson, free

Dzisiaj świętujemy Narodzenie Najświętszej Maryi Panny. Jednak Ewangelia nie mówi nam o narodzinach Maryi, ale Jezusa. Motyw jest teologiczny: narodziny Maryi są dla narodzin Jezusa. Ewangelia przedstawia nam genealogię Jezusa z długą listą imion, prowadzącą do narodzin Jezusa i kończącą się stwierdzeniem: „Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem” (Mt 1,16).

W Piśmie Świętym nie znajdujemy opisu narodzin i wczesnych lat życia Matki Bożej. Tematykę tę poruszają natomiast różne teksty apokryficzne, podające nam pewne szczegóły, ale na ich podstawie nie jesteśmy w stanie dokonać pełnej rekonstrukcji dzieciństwa Maryi. Tradycja przekazuje też nam imiona rodziców Matki Bożej, czyli św. Anny i św. Joachima. 

Dzisiejsze święto uświadamia nam, że Maryja, tak jak każdy z nas, miała swoich rodziców, wzrastała, bawiła się, pomagała swojej mamie w prowadzeniu domu, miała swoich krewnych i przyjaciół. Coraz bardziej zdawała sobie też sprawę z tego, że została przez Boga wybrana i powołana do spełnienia szczególnej misji.

Narodziny Maryi są jutrzenką naszego zbawienia; to Ona jest tym mieszkaniem, które Bóg przygotował dla swojego Syna. Świętować Jej narodziny to znaczy zbliżyć się do Jej Syna. Znane są nam słowa Prymasa Tysiąclecia, który powtarzał Per Mariam ad Iesum, czyli przez Maryję do Jezusa.

W naszej polskiej tradycji Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny nazywamy Świętem Matki Boskiej Siewnej, bo przypada ono w okresie siewów jesiennych. Ludowa mądrość połączyła początki jakiegokolwiek wzrostu ze wstawiennictwem Matki Bożej, a w konsekwencji siew na roli z siewem i wzrostem duchowego owocu. W religii chrześcijańskiej znak ziarna ma szczególna wymowę, bo wskazuje na ścisły związek z Chlebem, czyli z Eucharystią. Narodziny Maryi, dokonujące się w ciszy, i późniejszy czas oczekiwania na pojawienie się Chrystusa są dla wiernych znakiem rodzenia się wyczekiwanego plonu.

Skończyły się wakacje i urlopy, wracamy na rolę z siewem i, w jakiejś mierze, dzisiaj każdy z nas po raz kolejny rzuca w glebę ziarno swojego życia, mając nadzieję, że   wyrośnie z niego piękny kłos, który oprze się wichrom, burzom, gradom, wypaleniom... W duchowym wzroście będzie nam pomagać Najświętsza Maryja Panna, której dzisiaj świętujemy urodziny. To doskonała okazja, aby wyrazić Jej wdzięczność za opiekę i prosić o wstawiennictwa u Jej Syna, a naszego Pana.