8
lutego
czwartek
Dzień powszedni albo wspomnienie św. Hieronima Emilianiego albo wspomnienie św. Józefiny Bakhity, dziewicy
Rok liturgiczny: B/II
Pierwsze czytanie:
1 Krl 11, 4-13
Psalm responsoryjny:
Ps 106 (105), 3-4. 35-36. 37 i 40 (R.: por. 4)
Werset przed Ewangelią:
Jk 1, 21bc
Ewangelia:
Mk 7, 24-30

Patroni:

  • św. Hieronim Emiliani,
  • św. Józefina Bakhita,
  • św. Cointha,
  • św. Juwentyn,
  • Męczennicy z Konstantynopola ,
  • św. Iacutus,
  • św. Honorat,
  • św. Paweł,
  • bł. Piotr Ognisty,
  • św. Stefan,
  • bł. Józefina Gabriela Bonino
Kolor szat: zielony

Liturgia na dzień 2024-02-08:

Pierwsze czytanie

1 Krl 11, 4-13
Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej

Kiedy Salomon się zestarzał, żony zwróciły jego serce ku cudzym bogom i wskutek tego serce jego nie pozostało tak szczere wobec Pana, Boga jego, jak serce jego ojca, Dawida. Zaczął bowiem czcić Asztartę, boginię Sydończyków, oraz Milkoma, ohydę Ammonitów. Salomon dopuścił się więc tego, co jest złe w oczach Pana, i nie okazał pełnego posłuszeństwa Panu, jak Dawid, jego ojciec. Salomon zbudował również posąg Kemoszowi, bożkowi moabskiemu, na górze naprzeciw Jerozolimy oraz Milkomowi, ohydzie Ammonitów. Tak samo uczynił wszystkim swoim żonom obcej narodowości, palącym kadzidła i składającym ofiary swoim bogom.

Pan rozgniewał się więc na Salomona za to, że jego serce odwróciło się od Pana, Boga izraelskiego. Dwukrotnie mu się ukazał i zabraniał mu czcić cudzych bogów, ale on nie zachowywał tego, co Pan mu nakazał. Wtedy Pan rzekł Salomonowi:

«Wobec tego, że tak postąpiłeś i nie zachowałeś mego przymierza oraz moich praw, które ci dałem, nieodwołalnie wyrwę ci królestwo i dam twojemu słudze. Choć nie uczynię tego za twego życia ze względu na twego ojca, Dawida, to wyrwę je z ręki twego syna. Jednak nie wyrwę całego królestwa. Dam twojemu synowi jedno pokolenie ze względu na Dawida, mego sługę, i ze względu na Jeruzalem, które wybrałem».

Psalm responsoryjny

Ps 106 (105), 3-4. 35-36. 37 i 40 (R.: por. 4)
Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą

Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań *
i sprawiedliwie postępują w każdym czasie.
Pamiętaj o nas, Panie, †
gdyż upodobałeś sobie w Twym ludzie, *
przyjdź nam z pomocą.

Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą

Ojcowie nasi zmieszali się z poganami *
i uczyli się postępować jak oni.
Poczęli czcić ich bałwany, *
które stały się dla nich pułapką.

Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą

Składali w ofierze swych synów *
i swoje córki złym duchom.
Gniew Pana zapłonął przeciw Jego ludowi, *
aż poczuł wstręt do własnego dziedzictwa.

Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Jk 1, 21bc
Alleluja, alleluja, alleluja

Przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo,
które ma moc zbawić dusze wasze.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Mk 7, 24-30
Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Jezus udał się w okolice Tyru i Sydonu. Wstąpił do pewnego domu i chciał, żeby nikt o tym nie wiedział, nie mógł jednak pozostać w ukryciu. Zaraz bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana przez ducha nieczystego. Przyszła, padła Mu do nóg, a była to poganka, Syrofenicjanka z pochodzenia, i prosiła Go, żeby złego ducha wyrzucił z jej córki.

I powiedział do niej Jezus: «Pozwól wpierw nasycić się dzieciom, bo niedobrze jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać szczeniętom».

Ona Mu odparła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta pod stołem jedzą okruszyny po dzieciach».

On jej rzekł: «Przez wzgląd na te słowa idź; zły duch opuścił twoją córkę». Gdy wróciła do domu, zastała dziecko leżące na łóżku; a zły duch wyszedł.

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Jezus łamie schematy

ks. Przemysław Krakowczyk ks. Przemysław Krakowczyk

Jezus łamie schematy  

Dlaczego Jezus wdał się w dyskusję z poganką, Syrofenicjanką? Czyż nie chciał uzdrowić jej córeczki? Ależ chciał. Ale jednocześnie pragnął uwolnienia również z pogańskiej niewiary owej kobiety, matki dziewczynki. Jezus podejmuje dialog pomimo tego, że Żydzi nie rozmawiali z poganami, a tym bardziej z pogańskimi kobietami. Podejmuje rozmowę, bo chce uzyskać od niej wyznanie wiary.

Determinacja kobiety i jej bystre odpowiedzi zaświadczają o jej wewnętrznym przekonaniu o boskiej mocy Jezusa. Jej słowa świadczą, że wierzy w Jezusa i że poddaje się Jego woli.

Jezus nikogo nie odtrąca, ale sięga głębi ludzkiego serca, ludzkich pragnień, szukając w ten sposób prawdziwych motywacji, dlaczego za Nim podążamy. W Syrofenicjance odkrył prawdziwą miłość i troskę o dziecko, które cierpi nękane przez demona. Każdego, kto jest szczery przed Bogiem, Bóg nigdy nie odtrąci. Każda jego prośba zostanie wysłuchana. Jednak tych, którzy przed Bogiem i ludźmi udają kogoś, kim naprawdę nie są, chce najpierw doprowadzić do prawdy o samych sobie. Wsłuchujmy się w słowo Boże z całą otwartością na prawdę o nas samych. Bo ten tekst, jak każdy tekst Pisma Świętego, jest przecież o nas.