27
czerwca
czwartek
Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Cyryla Aleksandryjskiego, biskupa i doktora Kościoła
Rok liturgiczny: B/II
Pierwsze czytanie:
2 Krl 24, 8-17
Psalm responsoryjny:
Ps 79 (78), 1b-2. 3-4. 5 i 8. 9 (R.: por. 9cd)
Werset przed Ewangelią:
J 14, 23
Ewangelia:
Mt 7, 21-29

Patroni:

  • św. Cyryl z Aleksandrii,
  • św. Guddenas,
  • św. Zoilus,
  • św. Samson,
  • św. Jan,
  • św. Arialdus,
  • bł. Małgorzata Bays,
  • bł. Ludwika Teresa Montaignac de Chauvance

Liturgia na dzień 2024-06-27:

Pierwsze czytanie

2 Krl 24, 8-17
Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej

W chwili objęcia rządów Jojakin miał osiemnaście lat, a panował w Jerozolimie trzy miesiące. Matka jego miała na imię Nechuszta i była córką Elnatana z Jerozolimy. Czynił on to, co jest złe w oczach Pana, zupełnie jak jego ojciec.

W owym czasie słudzy Nabuchodonozora, króla babilońskiego, wyruszyli przeciw Jerozolimie i oblegli miasto. Nabuchodonozor, król babiloński, stanął pod miastem, podczas gdy słudzy jego oblegali je. Wtedy Jojakin, król judzki, wyszedł ku królowi babilońskiemu wraz ze swoją matką, swymi sługami, książętami i dworzanami. A król babiloński zabrał go w ósmym roku swego panowania.

Zabrał stamtąd również wszystkie skarby świątyni Pańskiej i skarby pałacu królewskiego. Połamał wszystkie przedmioty złote, które wykonał Salomon, król izraelski, dla świątyni Pańskiej – tak jak Pan przepowiedział. I uprowadził na wygnanie całą Jerozolimę, mianowicie wszystkich książąt i wszystkich dzielnych wojowników, dziesięć tysięcy wziętych do niewoli, oraz wszystkich kowali i ślusarzy. Pozostała jedynie najuboższa ludność kraju. Uprowadził też Jojakina do Babilonu. Także matkę króla, żony króla, jego dworzan i możnych kraju uprowadził z Jerozolimy do Babilonu. Wszystkich ludzi znacznych w liczbie siedmiu tysięcy, kowali i ślusarzy w liczbie tysiąca, wszystkich wojowników król babiloński uprowadził na wygnanie do Babilonu.

W jego zaś miejsce król babiloński ustanowił królem jego stryja, Mattaniasza, zmieniając jego imię na Sedecjasz.

Psalm responsoryjny

Ps 79 (78), 1b-2. 3-4. 5 i 8. 9 (R.: por. 9cd)
Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego

Boże, poganie wtargnęli do Twego dziedzictwa, †
zbezcześcili Twój święty przybytek, *
Jeruzalem obrócili w ruiny.
Ciała sług Twoich wydali na pastwę ptaków z nieba, *
zwierzętom ziemskim ciała Twoich wiernych.

Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego

Ich krew rozlali jak wodę wokół Jeruzalem *
i nie miał ich kto pogrzebać.
Przedmiotem wzgardy staliśmy się dla sąsiadów, *
igraszką i pośmiewiskiem dla otoczenia.

Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego

Jak długo, Panie? †
Czy wiecznie będziesz się gniewał? *
A Twoja zapalczywość płonąć będzie jak ogień?
Nie pamiętaj nam win przodków naszych, †
niech szybko nas spotka Twoje zmiłowanie, *
gdyż bardzo jesteśmy słabi.

Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego

Wspomóż nas, Boże, nasz Zbawco, *
dla chwały Twojego imienia;
wyzwól nas i odpuść nam grzechy *
przez wzgląd na swoje imię.

Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

J 14, 23
Alleluja, alleluja, alleluja

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Mt 7, 21-29
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Nie każdy, kto mówi Mi: „Panie, Panie!”, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Wielu powie Mi w owym dniu: „Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia?” Wtedy oświadczę im: „Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości”.

Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony.

Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki».

Gdy Jezus dokończył tych mów, tłumy zdumiewały się Jego nauką. Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie tak jak ich uczeni w Piśmie.

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Recepta na solidne życie

ks. Przemysław Krakowczyk ks. Przemysław Krakowczyk

Łatwo przychodzi nam mówić o Chrystusie, ale zdecydowanie trudniej Go naśladować. Nie ten, który woła “Panie, Panie!” zginając kolana do pacierza, ani nie ten, który ma moc czynienia cudów w imię Chrystusa, ale jedynie ten, kto wypełnia wolę Bożą - wejdzie do królestwa Bożego. Szukać woli Bożej w swoim życiu i za nią podążać to jedynie zadanie, jakie mamy do spełnienia w życiu, wszystko inne: modlitwa i dar czynienia cudów, są wtórne i mają być jedynie owocem mojego posłuszeństwa Bogu.

Nie możemy swojej nadziei zbawienia opierać wyłącznie na swojej pobożności albo też na cudach, które Bóg działa w naszym życiu lub przez nasze modlitewne wstawiennictwo. To Bóg nas zbawia, a jedyną drogą prowadzącą do tego zbawienia jest moje posłuszeństwo Jego najświętszej woli.

Jak rozeznać wolę Bożą? Trzeba zanurzyć się w słowie Bożym. Bóg objawiam nam swoją wolę podczas lektury Pisma Świętego w klimacie modlitwy. Duch Święty otwiera wtedy nasze oczy i serca na rozpoznanie woli Bożej i na przyjęcie jej. Ten, kto przyjmuje słowo Boże i wypełnia je w swoim życiu porównany jest przez Chrystusa do człowieka roztropnego, który dom swojego życia buduje na trwałym, niezniszczalnym fundamencie.

Czy otwieram codziennie księgę Biblii i staram się budować swoje życie na słowie Bożym? Czy Ewangelia jest moją przewodniczką w codziennym życiu? Czy potrafię szukać woli Bożej i czy zawsze aplikuję ją do swego życia?