W kalendarzu liturgicznym 12 września obchodzimy wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi. To dzień szczególny, bo związany z samą tożsamością Matki Jezusa – z imieniem, które od wieków budzi w sercach wierzących cześć, miłość i nadzieję.
O imieniu Matki Bożej dowiadujemy się z Ewangelii św. Łukasza, w opisie Zwiastowania:
„Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja” (Łk 1,26-27).
Święty Łukasz kilkakrotnie wspomina to imię w swojej Ewangelii. Wymienia je również św. Mateusz. Już od czasów Kościoła pierwotnego imię Maryi stało się źródłem kontemplacji i refleksji. Choć jego etymologia nie jest całkowicie rozpoznana, powszechnie tłumaczy się je jako „Pani”. Tak pisał św. Hieronim: „Wiedzieć należy, że Maryja w języku syryjskim znaczy Pani”.
Maryja w Litanii Loretańskiej
W Litanii do Najświętszej Maryi Panny nazywamy Ją na wiele sposobów: Bożą Rodzicielką, Matką Chrystusa, Matką łaski Bożej, Panną wierną, Pocieszycielką strapionych, Królową męczenników i dziewic, Królową rodzin i pokoju.
Każdy z tych tytułów ukazuje Jej szczególną rolę w historii zbawienia i w życiu wiernych. Bez względu na to, jak zwracamy się do Niej w modlitwie, zawsze możemy być pewni Jej wstawiennictwa u Syna.
Modlitwa na dzień Imienia Maryi
W dniu Jej imienin warto sięgnąć po piękne teksty liturgiczne, które Kościół podaje nam w Liturgii Godzin. Szczególnie poruszający jest hymn, będący wołaniem o pomoc i wiarę:
„Ty jesteś Pani, piękną doliną,
Która rozkwita liliami cnoty;
W Tobie jest źródło wszelkiego dobra,
Przyjdź więc z pomocą ludziom znękanym.
O Maryjo!
A wiarę wzmocnił”.