Miłość Kościoła dzisiaj według św. Ignacego Loyoli

Wokół Reguł o trzymaniu z Kościołem św. Ignacego Loyoli - Praca zbiorowa pod redakcja Wacława Królikowskiego SJ - fragmenty

Miłość Kościoła dzisiaj według św. Ignacego Loyoli

Praca zbiorowa pod redakcja Wacława Królikowskiego SJ

MIŁOŚĆ KOŚCIOŁA DZISIAJ WEDŁUG ŚW. IGNACEGO LOYOLI

Wokół Reguł o trzymaniu z Kościołem św. Ignacego Loyoli

ISBN: 978-83-7505-385-2

wyd.: WAM 2009



Spis treści
Wykaz skrótów9
Wstęp 11
I. TEOLOGICZNE PODSTAWY REGUŁ O TRZYMANIU Z KOŚCIOŁEM
Piotr Kasiłowski SJ
CHRYSTUS I JEGO KOŚCIÓŁ
17
Obietnice Starego Testamentu w nauczaniu Jezusa19
Wezwanie do nawrócenia i wiary21
Powołanie Dwunastu i misja św. Piotra24
Odrzucenie Jezusa28
Eucharystia30
Wspólnota uczniów i życie eklezjalne32
Zstąpienie Ducha34
Posłanie do pogan37
Zerwanie między „prawdziwym Izraelem” i judaizmem38
Jacek Poznański SJ
MIŁOŚĆ KOŚCIOŁA W NAUCZANIU OJCÓW KOŚCIOŁA
41
Sentire Ecclesiam. Duch Święty i miłość w Kościele 42
Sentire cum Ecclesia. Kościół jako vis-a-vis47
Sentire cum Ecclesia. Instytucjonalny aspekt Kościoła51
Sentire in Ecclesia. Kościół jako przestrzeń egzystencji 54
Przekazywanie tego, co się otrzymało56
Podmiot indywidualny — podmiot zbiorowy 58
Miłość do Kościoła i autentyczna twórczość w Kościele60
Podsumowanie61
Kilka refl eksji o Ćwiczeniach duchownych63
II. TREŚĆ REGUŁ O TRZYMANIU Z KOŚCIOŁEM
Wacław Królikowski SJ
REGUŁY O TRZYMANIU Z KOŚCIOŁEM ŚW. IGNACEGO LOYOLI
67
Ogólny kontekst Reguł o trzymaniu z Kościołem67
Tytuł, historia powstania i ogólny podział Reguł o trzymaniu z Kościołem70
Analiza Reguł o trzymaniu z Kościołem75
Aleksander Jacyniak SJ
REGUŁY O TRZYMANIU Z KOŚCIOŁEM W ŚWIETLE PRAESUPPONENDUM
85
Praesupponendum i Reguły o trzymaniu z Kościołem85
Roztropność praesupponendum i reguły pedagogiki pastoralnej. Reguły 13-1788
Związek między pierwszym członem praesupponendum a regułami 2-1191
Więź między drugim członem praesupponendum a regułami 1, 12 i 1394
Więź między trzecim członem praesupponendum a regułą 18 98
Bogusław Steczek SJ
MIŁOŚĆ KOŚCIOŁA WEDŁUG KONSTYTUCJI TOWARZYSTWA JEZUSOWEGO
100
Jezuickie Konstytucje — zapis pewnego doświadczenia 100
Służyć — jedno z imion miłości Kościoła102
Formuła Instytutu — pierwotna intuicja 103
Konstytucje — miłość uporządkowana106
Normy Uzupełniające — dopełnienie prawa108
Najnowsza historia 111
Jacek Bolewski SJ
DUCHOWOŚĆ IGNACJAŃSKA — NOWOŻYTNA CZY NOWOCZESNA?
113
U progu nowożytności114
Nowożytność i nowoczesność117
Ignacjańskie pojęcie nowoczesności120
Zmysł Eklezji122
Nowoczesna mistyka126
III. AKTUALNOŚĆ REGUŁ O TRZYMANIU Z KOŚCIOŁEM
Andrzej Sarnacki SJ
DEKONSTRUKCJA WIARYGODNOŚCI, CZYLI SEKULARYZACJA PO POLSKU
133
Kondycja Kościoła katolickiego133
Scenariusz dla Polski 135
Sekularyzacja wewnętrzna138
Wyzwania dla Kościoła w Polsce141
Aleksander Posacki SJ
REGUŁY O TRZYMANIU Z KOŚCIOŁEM ŚW. IGNACEGO LOYOLI NA TLE WSPÓŁCZESNYCH ZAGROŻEŃ
144
Duchowe intuicje prawdziwej mistyki u Ignacego Loyoli145
Mistyczna tajemnica Kościoła147
Kościół ściśle związany z Bogiem149
Prawda leży pomiędzy subiektywnym a obiektywnym 150
Znaczenie inicjacji 153
Marek Wójtowicz SJ
MIŁOŚĆ KOŚCIOŁA W NASZYCH CZASACH
156
Tajemnica i paradoksy Kościoła157
Misja Kościoła158
Kościół znakiem jedności 160
Kościół pełen Trójcy161
Kościół jest domem162
Jezus miłujący swój Kościół164
Kontemplacja piękna Kościoła165
Roztropna krytyka Kościoła166
Obawy pasterzy Kościoła167
Eschatologiczny wymiar Kościoła i duch nowej ewangelizacji168
Maryja wzorem miłości wobec Kościoła169
Józef Augustyn SJ
O WIARYGODNOŚCI LUDZI KOŚCIOŁA DAWNIEJ I DZIŚ
171
Wspólnota Boska i ludzka171
Wiarygodny styl życia 172
Szczególny znak wiarygodności — miłość do ubogich175
Józef Augustyn SJ
CZYNIĆ KOŚCIÓŁ DOMEM BOŻYM
180
Dom — fundamentalne pojęcie181
Wspólnota rodzinna — domowa w tajemnicy stworzenia i odkupienia182
Przywiązanie do tradycyjnych wartości rodzinnych 184
Przejrzystość185
Postawa uniżenia i bliskości 187
Postawa zaangażowania i twórczości189
Wolność w domu Bożym190
Leszek Wianowski
PRAKTYKA RAD EWANGELICZNYCH ZNAKIEM UMIŁOWANIA KOŚCIOŁA
193
Rady ewangeliczne radami Chrystusa195
Chrystus w relacji do Kościoła jako swego umiłowanego dzieła200
Świętość Kościoła jako Mistycznego Ciała Chrystusa202
Cezary Sękalski
MIŁOŚĆ KOŚCIOŁA W ŻYCIU OSOBY ŚWIECKIEJ
205
Od eklezjologii władzy do eklezjologii wspólnoty206
Świeccy po Soborze208
Kościół jest ruchem210
Cztery kroki w miłości do Kościoła 211
Publikacje z Kursów Duchowości Ignacjańskiej za lata 1985-2008219
Domy rekolekcyjne, w których udziela się Ćwiczeń duchownych św. Inacego Loyoli 223

WSTĘP

Medialne nagłaśnianie skandali zakonników, księży i biskupów oraz opisywanie mechanizmów kościelnej działalności wyłącznie językiem polityki, socjologii i psychologii odzierają Kościół z jego tajemnicy. Coraz częściej postrzegany jest on tylko jako organizacja religijna, której działalność analizuje się jedynie z ludzkiego punktu widzenia. Współczesne media nie przepuszczą też żadnej okazji, by „zdemaskować” Kościół i ukazać w „całej krasie” wszystkie jego ludzkie ułomności. Jednak ten sposób opisu Kościoła nie prowadzi do prawdziwego poznania go, ponieważ w jego centrum jest Boska Miłość, która go ożywia.

1. Wiara w świętość Kościoła pomimo ludzkich grzechów i miłość do niego wymagają wiary w Chrystusa jako jego Głowę. Kościół to wspólnota uczniów Pana, stworzona wyłącznie z Jego inicjatywy, a Duch Święty zesłany przez Ojca nieustannie mu towarzyszy, od Pięćdziesiątnicy aż po nasze czasy i — jak zapewnia sam Jezus — nigdy go nie opuści. Im brutalniej media ujawniają rzeczywiste grzechy ludzi Kościoła oraz im głębiej krzywdzą go niesprawiedliwymi oskarżeniami, tym pełniej jest w nim obecny Duch Jezusa i troskliwiej nad nim czuwa, jak matka czuwająca nad swym dzieckiem — raniącym siebie i krzywdzonym przez innych. Jezus zapewnił nas, swoich uczniów, że bramy piekielne nie przemogą Kościoła (por. Mt 16, 18). I choć wszyscy członkowie Kościoła są krusi i kruche pozostają też ludzkie relacje, jakie budują w łonie wspólnoty eklezjalnej, to jednak sam Kościół jest mocny mocą Jezusa i święty Jego świętością. Jak pokazują to dwa tysiące lat historii Kościoła, w chwilach upadku i słabości ludzi Kościoła, choćby i na najwyższych stanowiskach, Duch Święty wzbudzał w nim wielkich świętych — mężczyzn i kobiety — którzy nie gorsząc się słabościami pasterzy i owiec, swoją gorliwą modlitwą, pokornym posłuszeństwem, ubogim życiem i ofi arną służbą odkrywali na nowo jego świętość oraz ukryty w nim ewangeliczny dynamizm. Tak było w czasach Antoniego Pustelnika, Augustyna z Hippony, Benedykta z Nursji, Franciszka z Asyżu, Katarzyny ze Sieny, Ignacego Loyoli, Jana Bosko, Jana Vianney; tak też dzieje się w naszych czasach za sprawą chociażby Ojca Pio, Matki Teresy z Kalkuty czy Jana Pawła II.

Szczególnym świętym, który nie tylko miłował Kościół, ale także uczył sztuki miłowania go, był niewątpliwie św. Ignacy Loyola. Zanim założył zakon, napisał Ćwiczenia duchowne, które ożywiły duszpasterstwo w całym Kościele, i sformułował reguły trzymania z Kościołem hierarchicznym, sam wielokrotnie doznał jego słabości: był świadkiem grzechów ludzi Kościoła i wiele wycierpiał z powodu inkwizycji — instytucji, która w sposób podejrzliwy przyglądała się jego apostolskiej działalności. Jako człowiek wielkiej wiary, Ignacy umiał jednak doskonale odróżnić słabość ludzi od świętości Kościoła, która nie płynie przecież z ludzi, także tych uznanych za świętych, ale ze świętości samego Boga. Świętość ludzi Kościoła to owoc uczestnictwa w świętości Kościoła, a nie odwrotnie. Z pewnością nie obronimy dzisiaj świętości Kościoła, polemizując z tymi, którzy obnażają jego słabości na forum wielkich mediów. Miast obrażać się na krytykę, trzeba potraktować ją jako wezwanie do modlitwy, nawrócenia i przejrzystości serca.

2. Czym jest dzisiaj miłość do Kościoła? Jak nie gorszyć się grzechami ludzi Kościoła? Jak samemu kochać Kościół? Jak uczyć miłości Kościoła wiernych?

Na pytania te usiłuje odpowiedzieć książka Miłość Kościoła dzisiaj, przygotowana pod redakcją o. Wacława Królikowskiego, jezuity i rekolekcjonisty. Jest ona zbiorem referatów wygłoszonych w czasie XXVIII Kursu Duchowości Ignacjańskiej, jaki odbył się w 2008 roku w Centrum Duchowości w Częstochowie. Jak wskazuje podtytuł książki: Wokół „Reguł o trzymaniu z Kościołem” św. Ignacego Loyoli, zasadniczą inspiracją do mówienia o miłości Kościoła dzisiaj były dla uczestników kursu reguły „dla zachowania prawdziwej postawy, jaką powinniśmy mieć w Kościele wojującym” (ĆD 352), zwarte w Ćwiczeniach duchownych. Reguły te Ojciec Ignacy umieścił na samym końcu książeczki Ćwiczeń, po Regułach o rozeznawaniu duchowym, Regułach o rozdawaniu jałmużn i Regułach o skrupułach. W ten sposób — jak się zdaje — Autor Ćwiczeń chciał podkreślić, że owoce trzydziestodniowego zmagania duchowego na modlitwie rekolekcyjnej ujawnią się poprzez uczestnictwo w życiu Kościoła i zaangażowanie w jego apostolską pracę.

I choć szesnastowieczne Reguły o trzymaniu z Kościołem odzwierciedlają czasy reformacji i problemy kościelne tamtej epoki, to jednak pozostają aktualne i dzisiaj. Kryzys wiary czasów reformacji podobny jest przecież do tego, który dotyka czasów postmodernistycznych: sprzeciw wobec hierarchii kościelnej; lekceważenie sakramentów świętych, zwłaszcza spowiedzi i Eucharystii; kwestionowanie zasadności rad ewangelicznych, szczególnie zaś czystości; zaniedbanie osobistej i wspólnotowej modlitwy, brak ascezy. To tylko niektóre zagadnienia omawiane przez św. Ignacego w Regułach o trzymaniu z Kościołem, które nic nie straciły ze swej aktualności w naszych czasach.

3. Książka Miłość Kościoła dzisiaj zawiera trzy rozdziały: Teologiczne podstawy „Reguł o trzymaniu z Kościołem”; Treść „Reguł o trzymaniu z Kościołem” oraz Aktualność „Reguł o trzymaniu z Kościołem”. Choć wydana w serii „Duchowość ignacjańska”, książka skierowana jest do wszystkich, którzy pragną miłować Kościół jak własną matkę i dla których Matka Kościół jest życiową przystanią i domem, w którym doświadczają hojnej miłości Boga i ludzi oraz podejmują starania, by odpowiadać miłością na Miłość.

Niech za sprawą niniejszej książki oraz refl eksji i modlitwy podjętej na przedłużeniu lektury dane będzie wszystkim Czytelnikom takie poznanie Kościoła, jakiego doświadczyła św. Teresa od Dzieciątka Jezus, Doktor Kościoła, i czemu dała wyraz w swoich pismach: „Zrozumiałam, że skoro Kościół jest ciałem złożonym z różnych członków, to nie brak mu najbardziej niezbędnego, najszlachetniejszego ze wszystkich. Zrozumiałam, że Kościół posiada Serce i że to Serce płonie miłością, że jedynie Miłość pobudza członki Kościoła do działania i gdyby przypadkiem zabrakło Miłości, Apostołowie przestaliby głosić Ewangelię, Męczennicy nie chcieliby przelewać krwi swojej”1.

Kraków, 3 lutego 2009 roku
We wspomnienie św. Błażeja, biskupa i męczennika
Józef Augustyn SJ


1 Św. Teresa od Dzieciątka Jezus, Dzieje duszy, Kraków 1988, s. 200.

opr. aw/aw



« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama

reklama