Katechizować dorosłych, aby lepiej pomagać młodym

Przemówienie abpa Stanisława Gądeckiego podczas Synodu Biskupów poświęconego nowej ewangelizacji, 15.10.2012


Abp Stanisław Gądecki, metropolita poznański

Katechizować dorosłych, aby lepiej pomagać młodym

Nasza młodzież znajduje się dziś w niezwykle trudnej sytuacji. Z jednej strony jest ona o wiele za wcześnie rzucona w świat masowych informacji, wiedzy, odczuć, okazji do spotkań, a z drugiej strony, jest ona przez dorosłych pozostawiona samej sobie na drodze formacji.

Żadna epoka nie doświadczyła takiej wolności indywidualnej i zbiorowej jak ta, w której żyjemy my i nasza młodzież. Ale z tą wolnością nie wiąże się żadna obietnica na przyszłość, ponieważ starsze pokolenie porzuciło swoje zadanie w dziedzinie wychowawczej.

Stąd jednym z zasadniczych celów nowej ewangelizacji jest uświadomienie dorosłym — w szczególności tym, którzy oddalili się od Kościoła — odpowiedzialności za młode pokolenie. W tym winna dopomóc katecheza dorosłych. Skoro młode pokolenie zwykle konfrontuje swoją wiarę z wiarą dorosłych, ochrzczeni rodzice mogą na nowo — ze względu na miłość do swoich dzieci — stać się ich pierwszymi i niezbędnymi katechetami.

«Wspólnota wiary nie może uważać się za prawdziwie chrześcijańską, dopóki nie będzie w niej obecna katecheza obejmująca wszystkich, z jednoczesnym uznaniem katechezy dorosłych za centralną» (Katecheza dorosłych we wspólnocie chrześcijańskiej, 25).

Do tego zadania dorosłych rodziców winni przygotować dorośli katechiści; świadkowie wiary, przygotowani do pracy ewangelizacyjnej. Nie da się tego przeprowadzić bez pomocy wspólnot ewangelizacyjnych, które będą wspierać ewangelizowanych (tak dorosłych nieochrzczonych, którzy potrzebują doprowadzenia do spotkania z Chrystusem, jak i dorosłych ochrzczonych, którzy oddalili się od wiary lub mają braki w procesie chrześcijańskiego wtajemniczenia, wreszcie dorosłych ochrzczonych, szczerze pragnących pogłębienia swojej wiary).

Drogi docierania do osób dorosłych, które są pogubione i nie utożsamiają się z Kościołem, winny prowadzić nie przez parafię, gdzie się one nie pojawiają, ale przez środowiska, z którymi się identyfikują; bądź to przez wspólnoty (np. kamienica, kluby, szpitale, więzienia, schroniska dla matek z dziećmi, rodzice dzieci przygotowujących się do pierwszej komunii świętej lub do chrztu, rodzice bierzmowanych, miejsca ludzkiej aktywności), bądź przez kulturę (przedszkole, szkołę, uniwersytet, świat kultury, media).

Przygotowaniem katechistów — na wzór Chrystusa — zajmuje się u nas Szkoła Katechistów, która poprzez formację duchową, intelektualną, pastoralną, pedagogiczno-dydaktyczną przygotowuje dorosłych do ewangelizacji innych dorosłych na jednym z trzech poziomów katechezy dorosłych (w katechezie ewangelizacyjnej, katechezie uzupełniającej lub katechezie stałej).

Szkoła Katechistów odwołuje się do różnych form katechezy dorosłych (do katechezy systematycznej, sakramentalnej i okazjonalnej, katechezy ewangelizacyjnej, do ewangelizacji przez wspólnotę, przez kulturę, do katechezy w ruchach religijnych i stowarzyszeniach). Ta sytuacja przypomina znaną scenę z Ewangelii: «I przyszli do Niego z paralitykiem, którego niosło czterech. Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili nosze, na których leżał paralityk. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: 'Dziecko, odpuszczone są twoje grzechy'» (Mk 2, 5).

opr. mg/mg

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama

reklama