1
marca
środa
I Tydzień Wielkiego Postu
Rok liturgiczny: A/I
Pierwsze czytanie:
Jon 3, 1-10
Psalm responsoryjny:
Ps 51
Werset przed Ewangelią:
Jl 2, 13bc
Ewangelia:
Łk 11, 29-32

Patroni:

  • św. Feliks Pp III,
  • św. Albin,
  • św. Dawid,
  • św. Siviard,
  • św. Suitbert,
  • św. Leon,
  • św. Leon Łukasz,
  • św. Rudesindus,
  • bł. Krzysztof z Mediolano,
  • bł. Joanna Maria Bonomo

Liturgia na dzień 2023-03-01:

Pierwsze czytanie

Jon 3, 1-10

Nawrócenie sprowadza miłosierdzie Boże

Czytanie z Księgi proroka Jonasza

Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: «Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam». Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak powiedział Pan.

Niniwa była miastem bardzo rozległym – na trzy dni drogi. Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: «Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona».

I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i przyoblekli się w wory od najstarszego do najmłodszego. Doszła ta sprawa do króla Niniwy. Powstał więc z tronu, zdjął z siebie płaszcz, przyoblókł się w wór i usiadł na popiele. Z rozkazu króla i jego dostojników zarządzono i ogłoszono w Niniwie, co następuje:

«Ludzie i zwierzęta, bydło i trzoda niech nic nie jedzą, niech się nie pasą i wody nie piją. Ludzie i zwierzęta niech przyobleką się w wory. Niech żarliwie wołają do Boga! Niechaj każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą popełnia swoimi rękami. Kto wie, może się zwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, i nie zginiemy?»

Zobaczył Bóg ich czyny, że odwrócili się od złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej.

Psalm responsoryjny

Ps 51
Ps 51 (50), 3-4. 12-13. 18-19 (R.: por. 19b)
Sercem skruszonym nie pogardzisz, Panie

Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, *
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy *
i oczyść mnie z grzechu mojego.

Sercem skruszonym nie pogardzisz, Panie

Stwórz, Boże, we mnie serce czyste *
i odnów we mnie moc ducha.
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza *
i nie odbieraj mi świętego ducha swego.

Sercem skruszonym nie pogardzisz, Panie

Ofiarą bowiem Ty się nie radujesz, *
a całopalenia, choćbym dał, nie przyjmiesz.
Boże, moją ofiarą jest duch skruszony, *
pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie gardzisz.

Sercem skruszonym nie pogardzisz, Panie

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Jl 2, 13bc

Chwała Tobie, Słowo Boże

Nawróćcie się do Boga waszego,
On bowiem jest łaskawy i miłosierny.

Chwała Tobie, Słowo Boże

Ewangelia

Łk 11, 29-32
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.

Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon.

Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz».

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Nawrócenie, czyli zmiana myślenia

ks. Przemysław Krakowczyk ks. Przemysław Krakowczyk

Nawrócenie, czyli zmiana myślenia   Jim Wilson / Unsplash

Istotą Wielkiego Postu jest moje osobiste nawrócenie. Bóg daje nam ten wyjątkowy czas, abyśmy dokonali refleksji nad własnym życiem, postępowaniem i podjęli konkretne kroki do przemiany własnego myślenia. Grecki termin metanoia, który na język polski tłumaczymy jako nawrócenie właściwie oznacza „zmianę myślenia”. A zatem chodzi o wyzbycie się dotychczasowego sposobu wartościowania i przestawienie własnych myśli na zupełnie inne tory. Zaprzestanie myślenia po ludzku, a nauczenia się myślenia i życia wartościami, które pochodzą od Boga, a nie od nas.

Nawrócenie jest procesem, który zaczyna się od refleksji nad własnym postępowaniem. Mogę wejść na drogę nawrócenia wyłącznie wtedy, gdy uznam, że moje dotychczasowe postępowanie było niewłaściwe. Początkiem nawrócenia, a jednocześnie Jego celem jest sam Bóg. To On swoim nawoływaniem może wzbudzić w nas pragnienie porzucenia dotychczasowej drogi, a swoją łaską może nas pociągnąć do siebie. Dlatego słusznie Kościół modli się słowami: „Nawróć nas Panie do siebie, a nawrócimy się do Ciebie”.

Bóg jednak nie może tego dokonać za nas, wbrew naszej woli. Bóg szanuje naszą wolność ponieważ ona jest Jego darem, dlatego nie może nas jej pozbawić. Jednak jeśli tylko zdecydujemy się na nawrócenie, On sam stopniowo będzie nas kształtował na swój obraz i swoje podobieństwo. Będzie to czynił stopniowo i bardzo delikatnie, ponieważ Jemu naprawdę zależy na naszym dobru. Zatem z odwagą podążajmy za Bożym wezwaniem, abyśmy nawróciwszy się mogli osiągnąć zbawienie.