W jednym ze swoich poruszających kazań ks. Piotr Pawlukiewicz ukazuje niezwykłą postać Jana Chrzciciela, proroka o twardym charakterze i sercu całkowicie oddanym Bogu. Jego refleksje prowadzą do zaskakujących wniosków o pokorze, powołaniu i wierności.
Ks. Pawlukiewicz z charakterystyczną dla siebie głębią i prostotą przypomina, jak wyjątkowy był Jan Chrzciciel, samotnik z pustyni, żyjący ascetycznie, a jednocześnie „nieprawdopodobnie oddany Panu Bogu”.
„Nie narodził się większy z niewiasty niż Jan Chrzciciel” – cytuje słowa Jezusa.
A jednak, zauważa kaznodzieja, Chrystus nigdy nie odwiedził Jana, nie uczynił go apostołem, choć był mu tak bliski. Dlaczego? To właśnie w tej pozornej „niewyróżnialności” kryje się głęboka lekcja: Jan był wielki dzięki pokorze, dzięki zgodzie na to, że jego misja mogła się skończyć wcześniej niż inni by oczekiwali. To przesłanie, jak podkreśla ks. Pawlukiewicz, dotyczy każdego z nas.
Homilia na III niedzielę adwentu ks. Pawlukiewicza. Portal OPOKA