Wyszukano wyników: 230
Twoja dusza cierpi? Nie szukaj pomocy tam, gdzie jej nie znajdziesz. Idź do Chrystusa – on jest lekarzem duszy!
Zdarza się, że doświadczając cierpienia, udajemy się do niewłaściwych specjalistów. Bólu istnienia nie wyleczysz dietą, witaminą D czy ziołami. Gdy twoja dusza choruje, potrzebujesz prawdziwego lekarza, a jest nim Chrystus, który potrafi uleczyć z grzechu i dać ci nowe życie – pisze ks. Michał Kwitliński w dzisiejszym komentarzu liturgicznym
Kim jest chory? Dla świata to problem, który trzeba usunąć. Dla Chrystusa: umiłowana córka, umiłowany syn
Dwie książki, dwie perspektywy. Wydana właśnie „Inwazja uzdrawiaczy ciał” to znakomita prezentacja tego, jak świat postrzega chorego: jako coś zbędnego, ewentualnie „sprawę do załatwienia”. Lektura tej cynicznej publikacji może doprowadzić do załamania. Na szczęście jest i druga książka, pisana z perspektywy kapelana szpitalnego. Ta podnosi na duchu i samych chorych, i tych, którzy doświadczają choroby swoich bliskich.
Dziś Matki Boskiej z Lourdes. Pamiętajmy o chorych, bądźmy przy nich i módlmy się za nich!
„Ileż razy, przy łóżku chorego uczymy się nadziei! Ileż razy, stojąc blisko tych, którzy cierpią, uczymy się wierzyć! Ileż razy, pochylając się nad potrzebującymi, odkrywamy miłość!" – pisze w liście na XXXIII Światowy Dzień Chorego papież Franciszek. Dzień ten ustanowił Jan Paweł II 13 maja 1992 roku w 75. rocznicę objawień fatimskich i w 11. rocznicę zamachu na swoje życie.
Dlaczego Pan Jezus unikał rozgłosu?
Jezus otoczony tłumami – to w Ewangeliach obraz bardzo częsty. Oto wydarzenia, które miały miejsce tuż przed wygłoszeniem Ośmiu Błogosławieństw: „Przynoszono do Niego wszystkich cierpiących, a On ich uzdrawiał. I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania. Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich” – pisze o. Jacek Salij OP.
Chrześcijanin to nie „optymista”, ale „człowiek nadziei”, bo ostatnie słowo zawsze należy do Boga
Chrześcijańska nadzieja to nie to samo, co naiwny optymizm. Optymizm to widzenie tego, co chcemy widzieć i niedostrzeganie tego, czego widzieć nie chcemy. Nadzieja oznacza natomiast realizm odnośnie do prawdziwego szczęścia, które obiecuje nam Bóg, choć droga do niego wiedzie przez cierpienie i śmierć – pisze ks. Michał Kwitliński w komentarzu do czytań liturgicznych.
Nowości w serwisie
- Putin ogłosił rozejm wielkanocny w wojnie z Ukrainą. Kierował się „względami humanitarnymi”…
- Katecheci odpowiadają „Gazecie Wyborczej”: są wartości, które łączą nas w święta – to rodzina, szacunek, dialog
- Spotkanie Parolin – Vance w Watykanie. Na celowniku prawo do wolności religijnej i wolności sumienia
- Cisza Wielkiej Soboty. Jak ten okres był przeżywany był w dawnych czasach?
- Kolejny cud w Lourdes! Włoszka po kąpieli w źródle uzdrowiona z rzadkiej choroby
- Najwcześniejsza Wigilia Paschalna na świecie sprawowana jest w miejscu Zmartwychwstania!
- Abp Galbas o religii: tak lekceważącego stosunku do Kościoła nie spotkałem w żadnym cywilizowanym kraju
- Do święconki karta z podpisami „etyka lub religia” w szkole. Apel katechetów hejtuje Wyborcza
- O. Pasolini podczas liturgii, w której brał udział wiceprez. Vance: nie siła zbawia świat, ale posłuszeństwo Chrystusa
- Oficjalne stanowisko Watykanu: nie wolno usuwać zapisu z metryk chrzcielnych
