Ks. Oder: Jan Paweł II nie ukrywał pedofilii

Ks. prał. Sławomir Oder jest obecnie wikariuszem sądowym Trybunału Zwyczajnego Diecezji Rzymskiej a także postulatorem procesu kanonizacyjnego rodziców Karola Wojtyły: Emilii z Kaczorowskich i Karola Wojtyłów. Spotkał się z dziennikarzami w ramach wideokonferencji.

Ks. prał. Oder podkreślił, że w trakcie trwającego niemal 6 lat procesu kanonizacyjnego Jana Pawła II przeprowadzono szczegółowe poszukiwania w archiwach watykańskich w związku z przypadkami wykorzystywania małoletnich przez duchownych, jakie miały miejsce podczas jego pontyfikatu. Stwierdził, że uwzględniono obowiązujące wówczas normy prawne i dodał: „Mogę was zapewnić, że nie pojawił się żaden element, który mógłby przypisać cień winy Janowi Pawłowi II”.

Przytoczył słowa wypowiedziane przez papieża Franciszka podczas wywiadu udzielonego meksykańskiej stacji Televisa, kiedy obecny papież zaznaczył, że nie ma niczego, co mogłyby umniejszyć wielkość postaci Jana Pawła II. „Nie znaleźliśmy niczego, co mogłoby utrudnić mu drogę do kanonizacji" – powiedział wówczas Ojciec Święty. Ks. Oder zapewnił, że gdyby Jan Paweł II wiedział o tych przestępstwach, nie zgodziłby się na jakiekolwiek ich ukrywanie.

Postulator procesu kanonizacyjnego Jana Pawła II zwrócił też uwagę na postawę Ojca Świętego w obliczu zamachu na jego osobę 13 maja 1981 roku, kiedy wyraźnie można było dostrzec jego heroiczne znoszenie cierpienia oraz zdolność do przebaczania. Zaznaczył, że władze włoskie są przekonane, że za zamachem kryły się tajne służby reżimów Europy Wschodniej, a szczególną rolę odegrały służby bułgarskie i wschodnioniemieckie. Wskazał, że Jan Paweł II odczytywał to wydarzenie w kategoriach wiary, łącząc je z tajemnicą fatimską, a z drugiej strony okazał zdolność do przebaczenia i miłosierdzia, odwiedzając Ali Ağcę w więzieniu, przyjmując jego matkę, a także odbywając podróż apostolską do Bułgarii, aby okazać temu narodowi swoją miłość.

Ks. Oder podkreślił ponadto wkład Jana Pawła II w dialog międzyreligijny, czego szczególnym przejawem było spotkanie z przywódcami innych religii, w Asyżu 27 października 1986 roku. „W sytuacji kulturowej i kościelnej tamtych czasów jego inicjatywy z pewnością wzbudzały zainteresowanie i entuzjazm, ale w niektórych kręgach także pewne zastrzeżenia" – podkreślił. Przypomniał, że Karol Wojtyła wzrastał w klimacie dialogu i tolerancji, a jednym z jego najbliższych przyjaciół był Żyd. „Wadowice były ziemią spotkania kultur, języków i religii, gdzie różnorodność nie była problemem, ale szansą spojrzenia na nią z innej perspektywy. Kiedy wstąpił na Stolicę Piotrową, był już ubogacony tym doświadczeniem” – powiedział polski kapłan pracujący w diecezji rzymskiej. Dodał, że będąc biskupem krakowskim Karol Wojtyła już wtedy podejmował inicjatywy dialogu z przedstawicielami innych religii.

„Był człowiekiem o otwartym umyśle, chociaż był jednocześnie świadomy swojej tożsamości. Ta wizja dialogu międzyreligijnego i zaangażowania ekumenicznego zawsze mu towarzyszyła" – powiedział ks. Oder. Przypomniał zarazem, że „jeśli istnieje dziś możliwość spotkania między różnymi religiami, to jest to również owoc podróży, w których Jan Paweł II wyznaczył bardzo ważne etapy".

Postulator procesu kanonizacyjnego Jana Pawła II podkreślił, że ten styl dialogu właściwy był także codziennej pracy Ojca Świętego od pierwszych chwil pontyfikatu, który zapraszał filozofów, polityków, ludzi Kościoła, aby pomagali jemu w podejmowaniu decyzji i postrzeganiu problemów współczesnego świata. Był też szczególnie wrażliwy na potrzeby najuboższych. Przytoczył wydarzenie, które miało miejsce podczas jednej z podróży apostolskich do Brazylii, kiedy w faweli spotkał bardzo biedną starszą kobietę. Jan Paweł II podszedł do niej, rozmawiał z nią, zrozumiał, że nic nie ma i dał jej Pierścień Rybaka.

Ks. prał Oder zwrócił ponadto uwagę na Magisterium Jana Pawła II, w tym Katechizm, który był ostatnim aktem Soboru Watykańskiego II i punktem wyjścia dla posoborowego pielgrzymowania Kościoła. Dodał, że nauczanie społeczne papieża Franciszka jest kontynuacją magisterium społecznego polskiego papieża. „Obydwaj osobiście doświadczyli ubóstwa w swoich krajach ojczystych i ten fakt uczynił ich serca wrażliwymi na ten wymiar. Nauka społeczna Kościoła jest dla nich obu narzędziem nawrócenia ludzkiego serca" – podkreślił ks. Sławomir Oder.

źródło: Katolicka Agencja Informacyjna